یک عضو کمیسیون امور داخلی کشور و شوراها در واکنش به مصوبه دیروز مجلس مبنی بر خارج شدن مصوبات شورای عالی فضای مجازی و شورای انقلاب فرهنگی از شمول دیوان عدالت اداری، بیان کرد که از اساس با این مصوبه مخالف است و علتش هم این است که نباید انحصار ایجاد کرد؛ یعنی باید یک مرجعی یا مراجعی باشند که روی تصمیماتی که گرفته می‌شود، نظارت داشته باشند. کما اینکه قانون دموکراسی در کشور هم همین را می‌گوید. اینکه بگوییم یک مرجعی خارج از تمام روال هر تصمیمی که گرفت لازم الاجراست، چندان درست نیست و از سویی دیوان عدالت اداری برای رسیدگی به شکایت‌های این‌چنینی است.
روز گذشته نمايندگان مجلس با مستثني شدن مصوبات شوراي عالي انقلاب فرهنگي و شورای عالی فضای مجازی از فرآيند بررسي شكايت‌ها در ديوان عدالت اداري موافقت كردند و در واقع صلاحیت ورود به شکایات مردمی از این دو شورا را از دیوان عدالت اداری گرفتند. اما یکی از نگرانی‌هایی که در این باره وجود دارد، مربوط به هموار شدن تصویب طرح صیانت است. چرا که با مصوبه روز گذشته مجلس، به نحوی به شورای عالی فضای مجازی و فرهنگی اختیار مطلق داده شده است تا هر تصمیم در امر مجازی و فرهنگی اتخاذ کنند و عملا به کسی پاسخگو نباشند. به همین منظور «انتخاب» به سراغ جلیل رشیدی کوچی رفته و درباره این ابهامات به گفت و گو نشسته است.
*آقای رشیدی! گفته می‌شود که با این مصوبه راه برای تصویب طرح صیانت از فضای مجازی هموارتر شده است، نظر شما چیست؟
من این را نمی‌پسندم و تایید هم نمی‌کنم. اینکه یک جریان، گروه یا فردی هر مصوبه‌ای را که به مذاق‌شان خوش نمی‌آید و از این طریق شاید بعضی رانت‌های‌شان از بین برود را با افکار عمومی گره بزنیم با این استدلال که این مصوبه دیوان عدالت اداری را از نظر دادن درباره برخی مصوبات شوراهای عالی که در کشور وجود دارد، گرفته است و می‌خواهند صیانت را تصویب کنند، باید بگویم که نه واقعا چنین نیست و به نظر من هیچ ارتباطی با طرح صیانت ندارد. یک مصوبه‌ای است در مجلس که شورای نگهبان بررسی می‌کند و ممکن است تایید شود یا نشود. به گمانم نمی‌آید که ارتباط خاصی بین این مصوبه و تصویب طرح صیانت در شورای فضای مجازی وجود داشته باشد. موضوع ساده‌ای است، پیشنهادی مطرح شده و نمایندگان به این نتیجه رسیده‌اند که مصوبات شوراهای عالی، اگر شکایتی شود، احتیاجی به بررسی در دیوان عدالت اداری ندارد. به باورم نباید به این سمت و سو بحث را ببریم و جامعه را نگران کنیم.
*منظور این نیست که این طرح با چنین نیتی تصویب شده بلکه به شورای عالی فضای مجازی و فرهنگی اختیار مطلق داده شده است تا هر تصمیم در امر مجازی و فرهنگی اتخاذ کنند و عملا به کسی پاسخگو نباشند.
شورای عالی فضای مجازی طبق حکمی که از زمان تاسیسش از سوی رهبری صادر شده است، تاکید می‌کند که تمام مصوباتش در حکم قانون است. بنابراین از همان ابتدای کار گفته‌اند که تصمیمات این شورا لازم الاجرا است. بعضی از عزیزان اشراف نداشتند و گفتند مجلس با این مصوبه می‌خواهد به این نتیجه برسد که اگر در شورای عالی فضای مجازی تصمیمی گرفته شد، حکم قانون دارد. در صورتی که این امر از همان ابتدا در اساسنامه آمده است و یعنی اینکه تاکید موکدی نیست. این موضوع دیگری بوده است و به باور من جای نگرانی ندارد. به نظر من حداقل به طرح صیانت ارتباطی ندارد.
*از دیگر انتقاداتی که نسبت به این مصوبه می‌شود، این است که مجلس با دست خودش برای خود رقیب‌تراشی کرده است، نظر شما در این خصوص چیست؟
این انتقاد را تاحدودی وارد می‌دانم. البته دیروز من در مجلس نبودم ولی از اساس با این مصوبه مخالف هستم. علت مخالفت بنده هم این است که نباید انحصار ایجاد کرد؛ یعنی باید یک مرجعی یا مراجعی باشند که روی تصمیماتی که گرفته می‌شود، نظارت داشته باشند. کما اینکه قانون دموکراسی در کشور ما هم همین را می‌گوید. اینکه بگوییم یک مرجعی خارج از تمام روال هر تصمیمی که گرفت لازم الاجراست، به باور من چندان درست نیست. من از اساس با این مصوبه مخالف بودم چرا که از سویی دیوان عدالت اداری برای رسیدگی به شکایت‌های این‌چنینی است.
در مجموع مخالف این طرح مخالف بودم ولی گویا اکثریت مجلس رای دادند و تصویبش کردند. این نقد که مجلس برای خود رقیب در نظر گرفته است، تا حدودی ایراد دارد به این دلیل که شوراهایی که تشکیل می‌شوند، فرا قوه‌ای هستند و به نوعی بالاتر از قوا قرار می‌گیرند همچنین برخی از آنها ذیل اصل 110 قانون اساسی هم هستند. بنابراین شاید چندان هم درست نباشد که بگوییم مجلس دارد برای خود رقیب درست می‌کند، چرا که بحث رقابت نیست بلکه بحث بر سر این است که چارچوبی در نظر گرفته شود که البته چارچوب این مصوبه به باور من خیلی درست نبود.
