ایسنا: سازمان زیباسازی شهرداری تهران مدتی است در سطح پایتخت مشغول نصیحت مسئولان فعلی و پیشین کشور است.
این سازمان با تهیه بنرهایی به مناسبت های مختلف در سطح تهران ،توصیه‌هایی به مسئولان می کند. گاهی این توصیه ها به افرادی است که دیگر مسئولیتی ندارند. البته جنس این توصیه ها بیشتر نقد به مسئولان است.
این بنرها بیشتر در ایام رحلت امام خمینی(ره) در شهر خودنمایی کرد. در این بنرها توصیه هایی به مسئولان از زبان امام راحل درباره ساده زیستی، تقوا، دوری از تکبر و دنیاپرستی بود. سازمان زیباسازی شهرداری این بنرها را در مقابل منزل برخی مسئولان فعلی و پیشین کشور از جمله حسن روحانی نصب کرده بود. بنری که برای روحانی انتخاب شده بود درباره مذمت کاخ نشینی بود. نکته اینجاست که حسن روحانی از سوی منتقدان خود همیشه به عنوان فردی معرفی شد که بخاطر سکونت در ولنجک فردی اعیان نشین بوده و از جنس مردم نیست.
بنر دیگری که این روزها به چشم آمده، درباره اظهارات شهید چمران است با این مضمون که «کسی که تخصصی ندارد و کاری را می پذیرد، تقوا ندارد.» این بنر این روزها در خیابان آزادی و در مقابل وزارت تعاون نصب شده است. همان وزارتخانه ای که وزیرش چند روز پیش استعفا داد. وزیری که در این ۹ ماه مورد انتقاد بود که تخصص کافی برای پذیرش مسئولیت مهم وزارتخانه تعاون، کار و رفاه اجتماعی را ندارد.
رضا صیادی، مدیرعامل سازمان زیباسازی شهر تهران درباره نصب این بنرها اعلام کرد که پویشی با عنوان «این میز بگذرد» راه اندازی شده است. محمدجواد زمان‌آبادی مدیر روابط عمومی سازمان زیباسازی نیز در توییتر خود با انتشار برخی از تصاویر این پویش نوشت: « این تصاویر را جلوی در خانه مسئولان و دفاتر سازمانی و وزارتخانه‌ها زدیم. از اصولگرا تا اصلاح‌طلب از مدیران گذشته تا حال حاضر.»
اما این پرسش مطرح است که آیا نصیحت مسئولان وظیفه سازمان زیباسازی شهرداری تهران است؟ بودجه شهرداری و سازمان زیباسازی نباید صرف اموری شود که موجب بهبود شاخص های زندگی در پایتخت شود؟ غیر از شهرداری تریبونی دیگر وجود ندارد که مسئولان را نصیحت کند؟ اصلا چرا باید مسئولانی انتخاب شوند که مدام لازم باشد به آنها تذکر داده شود؟
البته سایت سازمان زیباسازی وظایف این سازمان را برشمرده و آن ها را شامل پروژه های سیما و منظر شهری(مبلمان شهری، گرافیک محیطی، نقاشی دیواری، آثار حجمی، تزئینات و نورپردازی شهری، حجم و نمای ساختمان های شهر، تابلوها و علائم راهنمای شهری)، تبلیغات محیطی شامل: تابلو تبلیغات شهری، تابلوهای کسبه و اصناف، پلاکارد، بوم و تبلیغات خاص، تولید و اکران محصولات فرهنگی و هنری در مقیاس شهری، مرمت، حفظ و نگهداری از عناصر و فضاهای ارزشمند و تاریخی که بر عهده شهرداری گذارده شده، عنوان کرده است.
از سوی دیگر وقتی مردم این بنرها را می بینند ممکن است برایشان این سوال پیش بیاید که چرا اصلا از همان ابتدا چنین وزیری انتخاب شود که کارش در پایان اینگونه به استعفا برسد و شهردای هم او را عبرت سایر مسئولان قرار دهد؟ آیا نمایندگان مجلسی که موافق وزیر پیشنهادی تعاون بوده و در صحن مجلس در موافقت با او سخنرانی های غرّایی کردند حاضرند از مردم عذرخواهی کنند؟
شاید وقتی این سوالات مردم بدون پاسخ می ماند، سازمان زیباسازی به خود حق می دهد که به مسئولان کنایه بزند، اما اگر سازمان زیباسازی، شهر را زیباتر کند خدمت بهتری به مردم کرده است تا اینکه به مردم گوشزد کند که مسئولانی دارند که باید مرتب نصیحت شوند تا از مسیر صحیح خارج نشوند. نصیحت مسئولان را هم به نماز جمعه، رسانه ها و تشکل های دانشجویی و سیاسی و احزاب واگذار کند.
