دانشمندان از فناوری هوش مصنوعی بکار گرفته شده در فیلم آواتار برای ردیابی بیماری‌های نادر استفاده می‌کنند، چرا که این فناوری می‌تواند اختلالات را تا شش ماه زودتر از پزشکان تشخیص دهد.

به گزارش بی‌بی‌سی، پژوهشگران از فناوری هوش مصنوعی ضبط حرکت که شخصیت‌های فیلم‌هایی مانند آواتار را خلق می‌کند، برای ردیابی شروع بیماری‌هایی که بر توانایی حرکت انسان تأثیر می‌گذارند، استفاده می‌کنند.

این سیستم جدید از هوش مصنوعی برای تجزیه و تحلیل حرکات بدن و تشخیص اختلالات دو برابر سریع‌تر از بهترین پزشکان استفاده می‌کند.

دکتر والریا ریکوتی، عضوی از گروهی که روی توسعه این سیستم جدید کار می‌کند، می‌گوید که کاملاً از نتایج این پژوهش شگفت‌زده شده است.

وی می‌گوید: تأثیر این سیستم بر تشخیص و توسعه داروهای جدید برای طیف گسترده‌ای از بیماری‌ها می‌تواند کاملاً شگرف باشد.

این سیستم به مدت ۱۰ سال در حال توسعه بوده است و در دو مطالعه جداگانه بر روی بیماران مبتلا به آتاکسی فردریش(FA) و دیستروفی عضلانی دوشن(DMD) آزمایش شده است.

آتاکسی فردریش نام یک بیماری ژنتیکی است که علایم آن شامل از دست دادن کنترل، نقص گفتاری و نارسایی‌های قلبی و عصبی است. آتاکسی از بیماری‌های نورولوژیکی است که با ناهماهنگی در حرکات، بی‌ثباتی در استقرار بدن و ناهنجاری در راه رفتن همراه است.

دیستروفی یا دُش‌پروردگی ماهیچه‌ای دوشن نیز شایع‌ترین و شدیدترین نوع از بیماری‌های دیستروفی ماهیچه‌ای از گونه(X پیوند یافته) و ژنتیکی است که توسط دانشمند ایرانی امیراحمد عباس زاده کشف شده است. از عوارض اصلی این بیماری تحلیل و نابودی ماهیچه‌های ارادی(که در کنترل بدن نقش حیاتی دارند) است که در مواقع شدید نهایتاً منجر به عدم توانایی در راه رفتن ،۹۶ درصد معلولیت، مشکلات تنفسی و در نهایت مرگ می‌شود.

پروفسور آلدو فیصل از کالج امپریال لندن که یکی از دانشمندانی بوده است که این ایده را مطرح کرده می‌گوید این سیستم مزایای زیادی نسبت به روش‌های سنتی تشخیصی دارد.

وی گفت: رویکرد جدید ما حرکات ظریفی را شناسایی می‌کند که انسان نمی‌تواند تشخیص دهد. این سیستم این قابلیت را دارد که آزمایشات بالینی را متحول کند و همچنین تشخیص و نظارت بر بیماران را بهبود بخشد. همچنین این پتانسیل را دارد که آزمایشات دارویی را تسریع کند و هزینه آنها را کاهش دهد.

پروفسور پائولا جیونتی، رئیس مرکز آتاکسی دانشگاه کالیفرنیا لس آنجلس می‌گوید: ما با این سیستم قادر خواهیم بود داروهای بیشتری را با بیماران کمتر و هزینه کمتر آزمایش کنیم.

پروفسور ریچارد فستنشتاین از مؤسسه علوم پزشکی لندن در شورای تحقیقات پزشکی که در توسعه این فناوری جدید کمک کرده است، نیز می‌گوید: این کار، صنعت داروسازی را برای سرمایه‌گذاری در بیماری‌های نادر جذب می‌کند و ذینفع اصلی تحقیقات ما بیماران خواهند بود، زیرا این فناوری می‌تواند با سرعت بیشتری به درمان‌های جدید دست یابد.

پژوهشگران می‌گویند، مزیت اصلی این سیستم، توانایی‌های پیشرفته پیش‌بینی سریع آن است.

یک گروه از پژوهشگران در کالج امپریال لندن این سیستم را روی بیماران مبتلا به آتاکسی فردریش(FA) آزمایش کردند و دریافتند که می‌تواند بدتر شدن بیماری را در طول دوازده ماه پیش‌بینی کند، یعنی کمتر از نیمی از زمانی که معمولاً یک متخصص به آن نیاز دارد.

گروه دیگری از پژوهشگران آن را روی ۲۱ پسر مبتلا به دیستروفی عضلانی دوشن(DMD) آزمایش کردند و دریافتند که می‌تواند تأثیر حرکت آنها را در شش ماه آینده بسیار دقیق‌تر از یک پزشک متخصص پیش‌بینی کند.

تشخیص زودهنگام برای پایش بیماری بسیار مهم است

در حال حاضر هیچ درمانی برای آتاکسی فردریش یا دیستروفی عضلانی دوشن وجود ندارد و تشخیص زودهنگام آنها برای نظارت بر این بیماری‌ها بسیار مهم است.

آتاکسی فردریش از هر ۵۰ هزار نفر یک نفر را تحت تاثیر قرار می‌دهد، در حالی که دیستروفی عضلانی دوشن سالانه ۲۰ هزار کودک را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می‌دهد.

این فناوری جدید می‌تواند با ارائه تشخیص زودهنگام، امید زیادی به کسانی که از بیماری‌های ژنتیکی ناتوان کننده رنج می‌برند که هیچ درمان آسانی ندارند، ارائه دهد. هرچه این بیماری‌ها زودتر تشخیص داده شود، بیماران مبتلا به آنها شانس بیشتری برای مدیریت موثر بیماری‌های خود دارند.

گفتنی است که فیلم آواتار یک فیلم علمی-تخیلی محصول سال ۲۰۰۹ به کارگردانی، نویسندگی، تهیه کنندگی و تدوین مشترک جیمز کامرون است. داستان این فیلم در اواسط قرن بیست و دوم رخ می‌دهد، زمانی که انسان‌ها سیاره‌ای به نام پاندورا را برای استخراج ماده معدنی ارزشمندی به نام unobtanium مستعمره می‌کنند.

در سال ۲۰۲۲ نیز نسخه دوم این فیلم به نام «آواتار: راه آب» منتشر شد.

منبع: ایسنا