پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : رئیس دانشکده اقتصاد دانشگاه خوارزمی درباره عمل و مورد توجه قراردادن دیپلماسی اقتصادی، میگوید باوجود اینکه در سیاستهای کلی اقتصاد مقاومتی هم به نحوی سیاستهایی از جنس بازدارندگی، کاهش آسیبپذیری و استحکام اقتصاد مقاومتی کشور را مدنظر دارد، میبینیم که حتی خود سیاستها هم تاکیدش بر درونزایی در کنار برون نگری است. بدین معنا که در کناری که باید اقتصاد را درونزا کنیم، باید برای فعال شدن دیپلماسی اقتصادی، توسعه و تنوع شرکای تجاری تلاش کرد. در سیاستهای مختلف اقتصادی به صراحت به این مسئله اشاره شده است. حتی در برنامههای چهارم توسعه به بعد هم تقریبا رویکرد این بود که بدون ارتباط جهانی اصلا نمیتوان اقتصاد را اداره کرد ولی در اجرا میبینیم که عملا نسبت به مسئله دیپلماسی اقتصادی و روابط بینالملل توجه کافی نداریم و بروننگری محور نیست.
وحید شقاقی شهری در گفت و گو با «انتخاب» در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه چرا با وجود وابستگی اقتصاد به سیاست خارجی در تمام دنیا، این مسئله در ایران انکار میشود، گفت: «در مبانی و سیاستهای کلی نظام این مسئله انکار نمیشود ولی در اجرا شاهد عدم توجه به این مسئله هستیم. اساسا در سیاستهای کلی اقتصاد مقاومتی، دو واژه کلیدی باهم آمده که آن هم بحث درونزا بودن درکنار بروننگری اقتصاد است.»
این اقتصاددان ادامه داد: «درواقع حتی سیاستهای کلی اقتصاد مقاومتی هم که به نحوی سیاستهایی از جنس بازدارندگی، کاهش آسیبپذیری و استحکام اقتصاد مقاومتی کشور هستند، میبینیم که حتی خود سیاستها هم تاکیدش بر درونزایی در کنار برون نگری است. بدین معنا که در کناری که باید اقتصاد را درونزا کنیم، باید برای فعال شدن دیپلماسی اقتصادی، توسعه و تنوع شرکای تجاری تلاش کرد. در سیاستهای مختلف اقتصادی به صراحت به این مسئله اشاره شده است. حتی در برنامههای چهارم توسعه به بعد هم تقریبا رویکرد این بود که بدون ارتباط جهانی اصلا نمیتوان اقتصاد را اداره کرد ولی در اجرا میبینیم که عملا نسبت به مسئله دیپلماسی اقتصادی و روابط بینالملل توجه کافی نداریم و بروننگری محور نیست.»
شقاقی در پاسخ به این پرسش که منظور از بروننگری چیست، بیان کرد: «منظور از بروننگری یک دیپلماسی فعال اقتصادی است که بتوانیم شرکای تجاریمان را تنوع بخشیم. دلیل اصلیاش شاید نبود یک راهبرد مشخص برای توسعه تعاملات منطقهای و جهانی و ضعف دیپلماسی اقتصادی است که در کشور داریم یعنی نمیتوانیم از ظرفیتهای منطقهای و جهانی به نفع اقتصاد خوب بهرهبرداری کنیم.»