مواضع اخیر روس ها در مقابل برجام و گفته های اولیانوف مبنی بر عدم تمایل آمریکا برای ازسرگیری برجام باعث شده است نگرانی هایی از بابت بسته شدن دریچه های گفتگو میان ایران و غرب و گسترش روابط نامتوازن با جبهه شرق از جمله چین شکل بگیرد.
دیاکو حسینی،کارشناس روابط بین الملل،در آغاز درباره نظر روس ها مبنی بر عدم احتمال اجرا برجام به «انتخاب» گفت: اینکه اولیانوف بر چه مبنایی این حرف را زده است مشخص نیست اما آمریکایی ها مدت هاست اعلام کرده اند که بازگشت به برجام در اولویت سیاست های آن ها نیست و خیلی روشن است که دلیل آن چیست. من بار ها گفته ام و باز تکرار می کنم که از نگاه آن ها ناآرامی هایی که در ایران رخ داد که البته امیدوارند متاثر از تحریم های اقتصادی بوده باشد، شاید تکرار شود و ایران را در موضع ضعف بیشتر قرار دهد. دوم به این دلیل که هنوز با تمام تلاش هایی که ایرانی ها انجام داده اند اتهام فروش پهباد وجود دارد و فضای مسمومی را در اروپا ایجاد کرده است. همینطور بخاطر فضای داخلی که در آمریکا ایجاد شده از جمله لابی های پرقدرت در آمریکا و نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری که شرایط را برای بایدن سخت ترخواهد کرد. با این دلایل به نظر می رسد دولت بایدن ترجیح می دهد وضعیت هسته ای در ایران فریز شود و تحت نظارت قرار بگیرد. با توجه به توافق ایران و آژانس اتفاق می افتد و در عین حال هم برجام وضعیت موجود را حفظ کند. این فعلا هدف آمریکاست و تا زمانیکه اوضاع بر این منوال است از سرگیری مذاکرات سخت است.
وی در ادامه نسبت به مواضع اخیر ایران درباره برجام از جمله صحبت های امیرعبداللهیان درباره طرح مجلس برای مذاکرات افزود: من نمی دانم اگر ایران بخواهد گزینه دیگری انتخاب کند چه خواهد بود،اگر آمریکا به برجام برنگردد دو سناریو ساده داریم اول اینکه شرایط را حفظ کنیم،دوم اینکه از برجام بطور کامل خارج شویم و در آن حالت طرف غربی به مکانیسم شورای امنیت بازخواهد گشت که به سود ایران نیست و اگر ایران از برجام خارج شود ناگزیر خواهد بود دست به اقدامات دیگر بزند و صرفا تنش ها را افزایش می دهد بنابراین من فکر نمی کنم گزینه های متنوعی وجود داشته باشد و ما ناچاریم به این نظارت های آژانس ادامه دهیم و بطور متقابل که با تحریم های یکجانبه آمریکا پیش می رود خود را سازگار کنیم و امیدوار باشیم فضای آمریکا برای برجام بهبود یابد.نتیجتا صحبت های امیرعبداللهیان نیز نمی تواند مبنای قوی داشته باشد.برای آمریکایی ها هم اوضاع بر این وضع است چون آن ها نیز بهترین گزینه شان برای نظارت برنامه هسته ای ایران برجام بود.ما در اواخر مهر پیش رو یکی از بند های مهم برجام فراخواهد رسید که لغو محدودیت های موشک های بالستیک خواهد بود و برای غربی ها مهم است.همینطور در 2025 بند دیگری خواهیم داشت که آن از بین رفتن کامل مکانیسم قطع نامه های شورای امنیت است که این هم برای غرب یک ضربه بزرگ است و اهرم مکانیسم ماشه را از بین می برد.غربی ها نیز برایشان سخت است که به این تعهدات عمل کنند در حالیکه ایران به غنی سازی بسیار فراتر از برجام رسیده است و ناگزیر هستند که بین این امتیاز ها و برجام انتخاب کنند.بنظر می رسد شرایط سیاسی جهان در آمریکا و روسیه و اوکراین و ایران بر مسئله ی برجام غلبه دارد.
حسینی در پایان درباره گسترش تمایل ایران به شرق و ایجاد یک لجبازی سیاسی میان غرب و شرق در این بین گفت: من فکر نمی کنم مبنا لجبازی باشد،ما چاره ای جز محدود کردن همکاری با چین و روسیه نداریم،اروپایی ها عملا خودشان را از همکاری های متنوع با ایران محروم کرده اند،آمریکایی ها با یک دید بسته و کوته نظرانه به ایران نگاه می کنند و آمادگی تعامل با ایران ندارند.تا اوضاع اینگونه است ما خواسته یا ناخواسته یک سیاست خارجی نامتوازن به سمت شرق یعنی چین و روسیه خواهیم داشت و البته باید توجه کنیم که طرف روسی با ایران به شکل نامحدودی همکاری می کند و سقفی برای آن قائل نیست اما برای چین مسئله پیچیده تر است و هنوز توافق 25ساله به اجرایی شدن نزدیک هم نشده است و در سرمایه گذاری ها برای ایران منتظر هستند و نگران تحریم ها هستند.رابطه ما با چین به شکل ناگزیری نامتوازن ادامه خواهد داشت.
مواضع اخیر روس ها در مقابل برجام و گفته های اولیانوف مبنی بر عدم تمایل آمریکا برای ازسرگیری برجام باعث شده است نگرانی هایی از بابت بسته شدن دریچه های گفتگو میان ایران و غرب و گسترش روابط نامتوازن با جبهه شرق از جمله چین شکل بگیرد.
دیاکو حسینی،کارشناس روابط بین الملل،در آغاز درباره نظر روس ها مبنی بر عدم احتمال اجرا برجام به «انتخاب» گفت: اینکه اولیانوف بر چه مبنایی این حرف را زده است مشخص نیست اما آمریکایی ها مدت هاست اعلام کرده اند که بازگشت به برجام در اولویت سیاست های آن ها نیست و خیلی روشن است که دلیل آن چیست. من بار ها گفته ام و باز تکرار می کنم که از نگاه آن ها ناآرامی هایی که در ایران رخ داد که البته امیدوارند متاثر از تحریم های اقتصادی بوده باشد، شاید تکرار شود و ایران را در موضع ضعف بیشتر قرار دهد. دوم به این دلیل که هنوز با تمام تلاش هایی که ایرانی ها انجام داده اند اتهام فروش پهباد وجود دارد و فضای مسمومی را در اروپا ایجاد کرده است. همینطور بخاطر فضای داخلی که در آمریکا ایجاد شده از جمله لابی های پرقدرت در آمریکا و نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری که شرایط را برای بایدن سخت ترخواهد کرد. با این دلایل به نظر می رسد دولت بایدن ترجیح می دهد وضعیت هسته ای در ایران فریز شود و تحت نظارت قرار بگیرد. با توجه به توافق ایران و آژانس اتفاق می افتد و در عین حال هم برجام وضعیت موجود را حفظ کند. این فعلا هدف آمریکاست و تا زمانیکه اوضاع بر این منوال است از سرگیری مذاکرات سخت است.
وی در ادامه نسبت به مواضع اخیر ایران درباره برجام از جمله صحبت های امیرعبداللهیان درباره طرح مجلس برای مذاکرات افزود: من نمی دانم اگر ایران بخواهد گزینه دیگری انتخاب کند چه خواهد بود،اگر آمریکا به برجام برنگردد دو سناریو ساده داریم اول اینکه شرایط را حفظ کنیم،دوم اینکه از برجام بطور کامل خارج شویم و در آن حالت طرف غربی به مکانیسم شورای امنیت بازخواهد گشت که به سود ایران نیست و اگر ایران از برجام خارج شود ناگزیر خواهد بود دست به اقدامات دیگر بزند و صرفا تنش ها را افزایش می دهد بنابراین من فکر نمی کنم گزینه های متنوعی وجود داشته باشد و ما ناچاریم به این نظارت های آژانس ادامه دهیم و بطور متقابل که با تحریم های یکجانبه آمریکا پیش می رود خود را سازگار کنیم و امیدوار باشیم فضای آمریکا برای برجام بهبود یابد.نتیجتا صحبت های امیرعبداللهیان نیز نمی تواند مبنای قوی داشته باشد.برای آمریکایی ها هم اوضاع بر این وضع است چون آن ها نیز بهترین گزینه شان برای نظارت برنامه هسته ای ایران برجام بود.ما در اواخر مهر پیش رو یکی از بند های مهم برجام فراخواهد رسید که لغو محدودیت های موشک های بالستیک خواهد بود و برای غربی ها مهم است.همینطور در 2025 بند دیگری خواهیم داشت که آن از بین رفتن کامل مکانیسم قطع نامه های شورای امنیت است که این هم برای غرب یک ضربه بزرگ است و اهرم مکانیسم ماشه را از بین می برد.غربی ها نیز برایشان سخت است که به این تعهدات عمل کنند در حالیکه ایران به غنی سازی بسیار فراتر از برجام رسیده است و ناگزیر هستند که بین این امتیاز ها و برجام انتخاب کنند.بنظر می رسد شرایط سیاسی جهان در آمریکا و روسیه و اوکراین و ایران بر مسئله ی برجام غلبه دارد.
حسینی در پایان درباره گسترش تمایل ایران به شرق و ایجاد یک لجبازی سیاسی میان غرب و شرق در این بین گفت: من فکر نمی کنم مبنا لجبازی باشد،ما چاره ای جز محدود کردن همکاری با چین و روسیه نداریم،اروپایی ها عملا خودشان را از همکاری های متنوع با ایران محروم کرده اند،آمریکایی ها با یک دید بسته و کوته نظرانه به ایران نگاه می کنند و آمادگی تعامل با ایران ندارند.تا اوضاع اینگونه است ما خواسته یا ناخواسته یک سیاست خارجی نامتوازن به سمت شرق یعنی چین و روسیه خواهیم داشت و البته باید توجه کنیم که طرف روسی با ایران به شکل نامحدودی همکاری می کند و سقفی برای آن قائل نیست اما برای چین مسئله پیچیده تر است و هنوز توافق 25ساله به اجرایی شدن نزدیک هم نشده است و در سرمایه گذاری ها برای ایران منتظر هستند و نگران تحریم ها هستند.رابطه ما با چین به شکل ناگزیری نامتوازن ادامه خواهد داشت.
