پولتیکو نوشت: به نظر می رسد مذاکرات بی سر و صدای چند ماهه بین ایالات متحده و ایران به توافقی غیرمکتوب برای کاهش تنش های هسته ای و بازگرداندن آمریکایی های بازداشت شده به خانه، منجر شده است.
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»؛ در ادامه این مطلب آمده است: بنا به گزارش مایکل کراولی، فرناز فصیحی و رونن برگمن در نیویورک تایمز، بر اساس این توافق، «ایران موافقت می کند... از غنی سازی اورانیوم فراتر از سطح تولید فعلی خود که غنی سازی 60 درصدی است، خودداری کند. همچنین حملات مرگبار به پیمانکاران آمریکایی در سوریه و عراق توسط نیروهای نیابتی اش را متوقف کند، همکاری با بازرسان بین المللی هسته ای را گسترش دهد و از فروش موشک های بالستیک به روسیه خودداری کند.»
در مقابل، انتظار می‌رود واشنگتن از تشدید تحریم‌هایی که به اقتصاد تهران آسیب می زند، توقیف نفتکش های خارجی حامل نفت ایران یا درخواست قطعنامه های تنبیهی جدید علیه ایران در سازمان ملل یا آژانس بین‌المللی انرژی اتمی برای فعالیت‌های هسته‌ای این کشور، اجتناب کند.
سه زندانی ایرانی-آمریکایی که ایالات متحده مدعی است به اشتباه بازداشت شده اند نیز زمانی آزاد خواهند شد که واشنگتن میلیاردها دلار از دارایی های بلوکه شده ایران را آزاد کند. این پول ها پس از آزادسازی باید صرفا برای اهداف بشردوستانه استفاده شوند.
به این تفاهمات انتقاداتی وارد شده است. مایکل مک کال، نماینده جمهوری خواه ایالت تگزاس و رئیس کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان آمریکا، در نامه ای به جو بایدن گفت که از این گزارش ها «مضطرب» شده است و از دولت خواست که به قانونگذاران اجازه دهد تا آن را بررسی کنند. وی با اشاره به «قانون بازنگری توافق هسته‌ای ايران (INARA)» مصوب 2015، نوشت: «هر گونه تفاهم با ایران، حتی غیر رسمی، مستلزم ارائه به کنگره است.»
وزارت خارجه وجود چنین تفاهمت غیررسمی را رد می کند. اما اگر اینطور باشد، چیزی که ما متوجه شدیم ارتباط بین مسائل هسته ای و زندانیان است. در طی ماه ها، دولت بایدن می گفت که این دو از هم جدا هستند و بحث های هسته ای می تواند جدا از آزادی زندانیان ادامه یابد. اکنون، به نظر می رسد که این دو بیشتر از قبل به هم مرتبط هستند.
