محمدجواد ظريف، وزیر خارجه سابق ایران در بیست و دومین کنگره حزب مردم سالاری گفت: مشکل اساسی همه زمامداران جهان "اشتباهات ادراکی" است. تصمیم گیری بر اساس فهم اشتباه به بحران‌های جبران ناپذیری منجر شده است.
به گزارش «انتخاب»، مهمترین بخش های اظهارات ظریف در این نشست به نقل از حجماران به شرح زیر است:
ایران در برهم ریختن نظام دوقطبی جهان پيش رو بوده است.
اسرائیل ۲۰۰ بمب هسته‌ای دارد اما امروز علی‌رغم اين همه خسارت که به فلسطینی‌ها تحميل کرده، نتوانسته افسانه شکست ناپذیری اسرائیل را احیا کند.
اسرائیل هر زمان که با اعراب جنگيد پیروز شد؛ البته با کمک آمریکا.
محبوبیت حماس در بين مردم فلسطین بسیار بالاتر رفته و تصميم نهایی را هم مردم فلسطین بايد بگیرند؛ اين حق من نیست و حق مردم فلسطین است.
در نقشه ای که نتانیاهو به سازمان ملل برد، فلسطینی وجود نداشت.
يادمان نرود که ما با چه چيزی مانع شکست در جنگ شديم و مانع شديم که تحریم‌ها کشور را از پا بیاندازد؛ مردم اين کار را کردند.
اين سلاح نبود که مردم ما را حفظ کرد، اين مردم بودند که سلاح را حفظ کردند.
اين اتم نبود که ما را نجات داد، و مردم ما بودند که اتم را نجات دادند.
اين واقعيت جنگ سرد است.
آمریکایی‌ها هميشه در جنگ یا کودتا بوده‌اند؛ چون فکر می‌کردند قدرتشان همين است.
از ۲۰۰۴ تا امروز آمريکا کنش ذهنی دارد.
ما هنوز توقع رابطه قطبی از جهان داريم و با چسبیدن به يک قطب بتوانیم از حمایت آن برخوردار شویم. دنيا ديگر اين نیست؛ دنيا يک شبکه شده است.
چهارچوب تحليل شما کهنه شده؛ عربستان و چین دنيا را شبکه‌ای می‌بینند.
"توان نظامی" افتخار کشور است؛ مردم کردند. مگر سپاه و بسيج غير از مردم است؟!
چین وارد بازی ژئوپلیتیک با آمريکا نمی‌شود.
شناخت و درک درست از روابط بین‌الملل نداریم. چرا يادمان رفت که پیام ما بود که دنيا را جذب ما کرد.
هيچ کس به اندازه من از موشک ایران دفاع نکرده ولی مزيت نسبی ما "مردم" بوده و اینکه در دنيا حرف برای گفتن داشتیم؛ اين مزيت را فدای حوزه‌های غیر رقابتی نکنیم.
از هر ۱۰ دانشجویی که من را می‌بینند، پنج نفر آنها می‌گویند برای ما رزومه بنویس که از کشور خارج شویم!
به دور و اطرافمان با دید تهديد نگاه می‌کنیم؛ نه فرصت! دنيا بر اساس آرزوها نمی‌چرخد
من معتقد به بهترين روابط با روسيه هستم اما با چشم باز/ قرارداد ۲۵ ساله با چین را بنده امضا کردم، اما با دید باز
هر کدام از ايرانيان خارج از کشور می‌توانند یک سفير فرهنگی ما باشند؛ چرا تهديد می‌بینیم؟
آلمان دو جنگ بزرگ جهانی را به دنيا تحميل کرد؛ به خاطر آرزوی خود بزرگ بینی.
منطقه قوی با ایران قوی فرقی نمی‌کند. هيچ کشوری در منطقه به اندازه ما سرمایه ندارد.
سال گذشته دو آرزو در دو طرف داشتیم. زمانی می‌توانیم به موفقيت برسيم که از حوزه آرزومندی فاصله بگیریم.
در مذاکره اول باید گوش کنیم
من قبل از اینکه انگلیسی بخوانم، "جامع المقدمات" خوانده‌ام
به نظر من تندروی نتيجه عدم خودباوری است
می‌گویند شما به آمریکا اعتماد کرده‌اید؛ ماده ۳۶ برجام را نمی‌خوانند که می‌گوید "اگر آمریکا خارج شد". اگر اعتماد داشتیم، اين را نمی‌نوشتیم.
مردم بزرگترین عامل بازدارندگی هستند؛ به شرط اینکه ما بر اساس واقعيات و نه بر اساس آرزوها، حرکت کنیم.
