روزنامه جوان نوشت: با اینکه سرمربی استقلال شمشیر را برای مدیرعامل باشگاه از رو بسته و با هر ادبیاتی دلش می‌خواهد حرف می‌زند، اما باید حواس‌مان باشد که این تیم برای به خدمت گرفت هافبک تیم‌ملی ازبکستان از کیسه خلیفه دست و دلبازی به خرج داده است.
جلال‌الدین ماشاریپوف یک سال و نیمه با آبی‌ها قرارداد بسته است، اما به یک شرط؛ دریافت همه دستمزد نیمسال اول! در واقع ماشاریپوف زرنگی به خرج داده و با استفاده از بلبشوی فوتبال ایران، همان اول ۳۰۰ هزار دلار را دریافت کرده است. حالا در همان تیم بازیکنی مدعی شده پول خرید غذا ندارد و دستمزدش را نگرفته است! از تیم سپاهان که ابتدای فصل به‌خاطر تخطی از سقف بودجه، نتوانست از چند بازیکن گرانقیمتش استفاده کند، خبر رسیده کاوه رضایی با کاهش رقم قراردادش موافقت کرده و با اینکه در لیست مازاد قرار داشته، اما دیگر مشکلی برای بازی با پیراهن سپاهان ندارد. بنا بر ادعای یکی از خبرگزاری، پرسپولیس هم برای پرداخت مطالبات مربیان و بازیکنان خود در این فصل با کسری ۱۲۰ میلیاردی بودجه مواجه است.
با شرایط حاکم بر فوتبال، شنیدن اخبار متناقض در مورد میزان دستمزدها، نحوه پرداخت آن‌ها و حتی آپشن‌ها دیگر تعجب‌برانگیز به نظر نمی‌رسند. تیمی که مدعی قهرمانی است و به شدت با اختلافات داخلی دست و پنجه نرم می‌کند، برای خرید یک بازیکن خارجی اینگونه ولخرجی کرده، ولی دیگر بازیکنان و از جمله برخی از اعضای کادرفنی اش به عدم پرداخت دستمزدها اعتراض دارند و سر تمرین حاضر نمی‌شوند! عجیب اینجاست بازیکنی که ادعای نداشتن پول خرید غذا را دارد، یک ماشین لوکس خارجی زیر پایش است! دیگر تیم مدعی هم چند بازیکن با قرارداد مشکل‌دار داشت و حالا ادعا شده با جدایی دو نفر از این بازیکنان و همچنین کاهش رقم رضایی قضیه حل شده است.
سکوت و بی‌تفاوتی اهالی فوتبال در قبال دستمزدها به‌گونه‌ای است که آدم یاد این ضرب‌المثل قدیمی می‌افتد؛ نه به آن شوری شور و نه به این بی‌نمکی. در شروع فصل بود که مسئولان فدراسیون و سازمان لیگ با تمام قدرت حرف از اجرای قانون سقف بودجه می‌زدند و به‌زعم خود قرارداد‌ها را زیر نظر داشتند. پس از آن هم چند امتیاز از چند تیم کسر کردند و در نهایت نیز امتیاز‌ها را برگرداندند. نتیجه این رفتار‌ها و تصمیمات غیرحرفه‌ای و عوام‌فریبانه این شده که بازیکن خارجی هنوز نیامده پول یک نیم‌فصلش را به جیب بزند، درحالی‌که در فوتبال روز دنیا بحث رعایت سقف هزینه‌ها با توجه به دخل و خرج باشگاه‌ها یک مسئله عادی و قانونی محسوب می‌شود. حتی بهترین تیم‌های جهان نیز بابت تخلف از این قانون به شدت جریمه شده‌اند، ولی در فوتبال ما همه چیز نمایشی است و تنها برای آن است که بگویند مدیریت‌مان حرفه‌ای و چند ستاره است.
