دولت مدعی ثبت رکود در جذب سرمایه‌گذاری خارجی است، اما چندان در بازار این ادعا لمس نمی‌شود. اگرچه برخی مدعی‌اند که دولت تنها توانسته از چینی‌ها و روس‌ها، آن هم در حد مشخصی سرمایه برای نفت و گاز جذب کند. این مسأله باعث می‌شود تأثیر روانی سرمایه‌گذاری خارجی در جامعه احساس نشود و بازار خود را به دور از این مسأله ببیند.
جمشید عدالتیان، اقتصاددان، درباره ادعای دولت مبنی بر رکورد در جذب سرمایه‌گذاری خارجی، به «انتخاب» گفت: منبع دولت برای این ادعا، دو آمار است؛ اول آمار پروژه‌هایی که ثبت شده است، اما اینکه پروژه به سرانجام می‌رسد یا خیر مشخص نیست. آنچه به واقعیت نمی‌پیوندد و می‌پیوندد مسأله است و دولت هر دو را جذب سرمایه در نظر می‌گیرد. منبع دوم هم میزان سرمایه عینی است که به کشور وارد شده است. روسیه در حوزه نفتی احتمالاً سرمایه‌گذاری‌هایی کرده است وگرنه دیگر کشور‌ها سرمایه‌ای نیاوردند. این مسأله همواره محل بحث بوده است و دولت‌ها همواره مدعی جذب سرمایه خارجی‌اند، اما نشانه‌ای از اجرا در آن نمی‌بینیم.
وی در ادامه در رابطه با جزئیات سرمایه‌گذاری‌های اخیر بیان کرد: عمده سرمایه‌گذاری‌هایی که این روز‌ها می‌شنویم در حوزه نفت و گار است. بخش خصوصی هم گا‌هی مشارکت‌هایی در جذب سرمایه خارجی دارد، اما ارقام خیلی کم است. تنها جایی که صحبت از میلیارد دلار می‌شود، بحث نفت و گاز است، آن هم مشخص نیست به چه سرنوشتی دچار شود. سرمایه‌گذاری سنگین در بخش خصوصی امکان‌پذیر نیست. به نظر می‌آید که روسیه و چین بدون در نظر گرفتن تحریم صرفاً در بخش دولتی وارد شده‌اند. برای تجار خصوصی این تحریم‌ها وجود دارد و وارد بخش خصوصی ایران نمی‌شوند.
عدالتیان درباره به نتیجه نرسیدن سرمایه‌گذاری خارجی گفت: توتال یک زمانی قرارداد بزرگ نفتی در ایران بست و صدا‌های بسیاری در زمینه جذب سرمایه خارجی شنیده شد، اما پروژه‌هایش تعطیل شد. اوج سرمایه‌گذاری خارجی متعلق به زمانی بود که برجام امضا شد و بخش خصوصی فعال شده بود. این رفت و آمد‌ها بعد از برجام تمام شد و حالا فقط چینی‌ها و روس‌ها در حوزه انرژی به ایران می‌آیند. سرمایه‌گذاری خارجی، چون بیشتر در بخش نفت و گاز است، در جامعه لمس نمی‌شود.
