خبر ورزشی: سرمربی استقلال پس از تساوی تیمش مقابل نساجی و برد پرسپولیس برابر استقلال خوزستان، دوباره همان حرف‌های همیشگی و تکراری را بر زبان آورد.
پس از تساوی بیرون از خانه استقلال مقابل نساجی و برد تاریخی پرسپولیس در ورزشگاه آزادی، به تنها نکته‌ای که نمی‌شد فکر کرد حمله کادرفنی استقلال به حریف دیرینه بود.
این بار دیگر نه پای علی خطیر در میان بود که غرولندهای همیشگی را بشنویم نه خبری از چهره‌های مخوف درون باشگاه بود و نه چیزهای دیگر! استقلال این دفعه هم به جای بحث و بررسی این تساوی بی‌موقع، طبق معمول بازی حریف و شرایط داوری مسابقه ورزشگاه آزادی را آنالیز کرد؛ یک اشتباه محاسباتی تمام عیار از سوی نکونام و یارانش در بدترین زمان ممکن!
سرمربی استقلال می‌توانست به جای تحلیل بازی پرسپولیس، از وضعیت دیدار خودش در مازندران سخن بگوید و امیدوارانه به دو مسابقه آینده نگاه کند؛ در واقع روزنه‌ای برای یک مبارزه و نسخه‌ای تازه با هدف تداوم موفقیت‌های استقلال...
نکونام اما چه کرد؟ هیچ! او دوباره غر زد و این بار پای تاج را هم وسط کشید و با همان نگاه از بالا ادعا کرد که عده‌ای اجازه نمی‌دهند استقلال قهرمان لیگ برتر شود. اما آن‌ها دقیقا چه کسانی هستند؟ باز هم هیچ! چون فاقد مشخصات هستند و نکونام در این باره عملا از هیچ کس اسم نمی‌برد.
اما آن‌ها که هر دو بازی را دیدند نه زحمات تیم استقلال را انکار کردند و نه فوتبال جذاب پرسپولیس و استقلال خوزستان را زیر سوال بردند. مسئله این بود که هیچ اتفاق فاجعه‌باری در هر دو بازی رخ نداد؛ بلکه نتایج طبق حوادث فوتبال رقم خورد. یک تیم ناباورانه مسابقه‌اش را برد؛ تیمِ دیگر هم در عین حال که فرصت پیروزی داشت به تساوی قناعت کرد؛ همین!
در هر حال از این فصل رقابت‌های لیگ برتر فقط دو بازی باقی مانده و فصل آینده با قهرمانی استقلال یا بی‌قهرمانی این تیم، دوباره آغاز می‌شود. جواد نکونام باید تصمیمش را را همین حالا بگیرد و به فردا هم موکول نکند؛ او اگر می‌خواهد در استقلال بماند طبق ادعاهای خودش، عده‌ای اجازه نمی‌دهند استقلال قهرمان شود. رئیس فدراسیون هم در تیم ملی او را اذیت کرده است (نقل به مضمون). از همه مهم‌تر این‌که معلوم نیست مدیران تازه‌وارد این باشگاه بهتر از خطیر باشند. در نتیجه تکلیف مشخص است و فصل بعد نیز آن مثلِ معروف «همان آش و همان کاسه» را در ذهن تداعی می‌کند.
از اینجا به بعد تصمیم با جواد نکونام است؛ اگر او در استقلال ماندنی شود، همین رئیس فدراسیون فوتبالِ ایران را اداره می کند. اگر او قرار است ماندنی شود، آدم‌هایی که هیچ نام و نشانی ندارند و دشمن استقلال هستند و به زعم نکونام نمی‌گذارند تیم او امتیازهای لازم را بگیرد، از این فوتبال طرد نشده‌اند و سر جای خود هستند. تصمیم مهمی است؛ آیا او با این شرایط می‌خواهد ادامه بدهد یا خیر؟
