پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : 
سرویس تاریخ «انتخاب»: اسدالله علم (۱ مرداد ۱۲۹۸ بیرجند – ۲۵ فروردین ۱۳۵۷ نیویورک)، یکی از مهم‌ترین چهره‌های سیاسی دوران محمدرضا شاه، وزیر دربار از ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۶ و نخست‌وزیر ایران از سال ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۲ بود.
«انتخاب» هر شب یادداشت‌های روزنوشت علم را منتشر می‌کند.
شنبه ۲۹ آذر ۱۳۴۸: در خانه مانده ام، تب من خوشبختانه این گریپ مزمن آسیایی نیست. همان خرابی معده است، در نتیجه افکار پریشان. ولی به هر حال شدید است و اذیت می کند.
حاكم رأس الخيمه مهمان وزیر خارجه است. موضوع صحبت همان واگذاری [جزایر] تنب به ایران است. البته در این سفر به جایی نخواهد رسید، چون خیلی می ترسد که اعراب به او بتازند که زمین های عربی را به ایرانیان می دهد! امان از این پررویی اعراب میراث غصب شده امپراتوری انگلیس را مال خودشان می دانند!
چند مطلب لازم و غیر لازم را با عریضه و تلفن به عرض شاهنشاه رساندم زیرا حسب الامر شاهنشاه برای ناهار [ادیسن] Addison فرستاده مخصوص کنسرسیوم را دعوت کرده بودم که در خصوص اضافه استخراج نفت حرف بزنم. با حال تب دو ساعت حرف و چانه زدم. حرف مرا قبول دارد ولی قول نمی دهد!... در مذاکرات امروز با ادیسن از نفت لیبی و نزدیکی آن به مدیترانه صحبت کردیم. می گفت حالا که قیمت را بالا می برند. تا حالا [به قیمت معامله شده] Price Realized حساب می کردند، حالا می خواهند [بهای اعلام شده] Posted Price را مبنا قرار دهند در سطح قیمت ونزوئلا. [ولی] فروش نخواهند داشت. بعد هم تولید آن جا را کم می کنیم. من گفتم: کاش سر لوله ما حالا در اسکندرون می بود و پرسیدم: بالاخره نظر کنسرسیوم درباره این لوله چیست، نفتی از آن حمل خواهند کرد یا نه؟ گفت: اقتصادی نخواهد بود و در باطن خیلی مخالف بود. فکر می کنم اینها می خواهند ماذهمیشه اسیر نفتکش ها باشیم.
از اخبار مهم هفته که دیروز فراموش کردم بنویسم، انتخاب دوبچک به سمت سفیر آن کشور در ترکیه است. این انتخاب امید همه آزادیخواهان آن جا را مبدل به یأس کرد. یک عده ده نفری هم از پارلمان چکسلواکی استعفاء کردند، در حقیقت تصفیه شدند...
