پشهها برای نیش زدن از یک ساختار خاص به نام "دهان" یا "سوراخ نیش" استفاده میکنند. این ساختار شامل چندین بخش است که به آنها کمک میکند تا پوست را سوراخ کرده و خون را از موجودات دیگر مکش کنند. پشهها قبل از نیش زدن مقداری بزاق به پوست میزبان تزریق میکنند که حاوی آنزیمهایی است که به جلوگیری از لخته شدن خون و کاهش احساس درد کمک میکند. این عمل باعث میشود که نیش زدن برای میزبان کمتر دردناک باشد و پشه بتواند به راحتی خون را مکش کند.
مراحل نیش زدن پشه به طور کلی به شرح زیر است:
1. جذب بوی بدن: پشهها با استفاده از حس بویایی خود، دیاکسید کربن و مواد شیمیایی موجود در عرق بدن انسانها و حیوانات را شناسایی میکنند.
2. نزدیک شدن به هدف: پس از شناسایی منبع بو، پشه به سمت آن نزدیک میشود.
3. استفاده از دهان: پشه دارای ساختاری به نام "استیلته" است که یک نوع لوله باریک و تیز است. این استیلته به پشه اجازه میدهد تا پوست را سوراخ کند.
4. مکش خون: پس از سوراخ کردن پوست، پشه با استفاده از عضلات خاصی، خون را از رگهای خونی مکش میکند.
5. تزریق بزاق: در حین نیش زدن، پشه مقداری بزاق نیز به داخل محل نیش تزریق میکند. این بزاق حاوی آنزیمهایی است که از لخته شدن خون جلوگیری میکند و باعث تسهیل در مکش خون میشود.
این فرآیند باعث میشود که نیش پشه برای انسانها و حیوانات دردناک باشد و ممکن است عوارضی مانند خارش و التهاب را به دنبال داشته باشد.
