مذاکرات ایران و آمریکا در دور چهارم برگزار شد. با توجه به مواضع یک هفته‌ی اخیر آمریکایی‌ها و اظهار نظرات تند ویتکاف، تصور نمی‌شد این دور از گفت‌و‌گو‌ها ادامه یابد، اما کماکان شاهد اظهارنظرات امیدوارکننده و تداوم گفت‌و‌گو‌ها در دور بعدی هستیم. مسئله اینجاست که چرا آمریکایی‌ها با مواضع متضاد به میدان آمده‌اند؟
تحولات می‌تواند از سطح کلان اقتصادی (مانند افزایش درآمدهای ملی، جذب سرمایه‌گذاری خارجی و بهبود روابط بانکی بین‌المللی) تا سطح خرد معیشتی (مانند کاهش قیمت کالاهای اساسی، ایجاد فرصت‌های شغلی جدید و بهبود قدرت خرید مردم) را در بر گیرد.
نصرت الله تاجیک، دیپلمات سابق، درباره جلسه روز گذشته میان ایران و آمریکا به «انتخاب» گفت: جلسه روز گذشته را سه طرف اصلی یعنی ایران و آمریکا و عمان به خوبی تعریف کرده‌اند. ایران آن را سخت خوانده، آمریکا دلگرم کننده و عمان هم دارای ایده‌های جدید و بکر خوانده است. سه طرف اصلی امیدوارکننده و مثبت صحبت کرده‌اند. آمریکایی‌ها بیش از دیگران از جلسه راضی بوده‌اند. به نظر می‌آید جلسه دیروز با وجود اینکه ویتکاف در روز‌های اخیر یک مصاحبه‌ی جنجال برانگیز داشت، مثبت پیش رفته است؛ این یعنی دیپلماسی هنوز کار می‌کند.
او ادامه داد: من احساس می‌کنم ما در حال رانندگی در یک جاده خاکی هستیم و جلسه‌ها خیلی راحت نیستند. دو جلسه اولیه بر سر کلیات بوده و طرفین مسلما راضی بوده‌اند. در جلسات بعدی مسائل جزئی مطرح شده و مسلما اختلافات بروز پیدا می‌کند. به نظر من مذاکرات به روند فرسایشی نیوفتاده، اما با توجه به تلاش‌های مخالفین ارتباط ایران و آمریکا، طولانی شدن مذاکره باعث ایجاد خطر می‌شود. من تصور می‌کنم آمریکا در حال اجرا یک بازی و مدیریت روانی است.
وی در رابطه با بروز اختلافات در مسائل فنی مذاکرات بیان کرد: واقعیت امر این است که هرچه بیشتر می‌گذرد اختلافات جدی‌تر می‌شود و انتظارات طرفین از یکدیگر فاصله دارد. از یک طرف برنامه هسته‌ای ایران یک قطعنامه پشت سر خود دارد که حقوقی را برای ایران ایجاد می‌کند، از سویی ایران عضو ان. پی. تی است، اما ویتکاف و ترامپ صحبت از غنی سازی صفر درصدی یا جمع آوری تاسیسات هسته‌ای می‌کنند. این حرف‌ها باعث می‌شود اختلافات بیشتر شود. به نظر من شرایط فعلی نیازمند یک نگاه جدید نسبت به دستیابی به راه حل هاست. مشخص نیست دو طرف چقدر انعطاف خواهند داشت، اما انعطاف حداکثری از سوی دوطرف مشکل را حل می‌کند. آمریکا خیلی شفاف نیست و اهداف متناقض دارد.
او افزود: ایران دنبال برنامه هسته‌ای نظامی نیست. ایران حاضر است هرگونه راستی آزمایی و تضمینی را بپذیرد. آمریکا علنی حرف از غنی سازی صفر درصد می‌زند که با هیچکدام از ساز و کار‌های فعلی همخوانی ندارد. این ایده هم شدنی نیست. ایران از دستاورد‌های خود به طور کلی دست نمی‌کشد.
تاجیک درباره علت تناقض در رفتار و گفتار آمریکایی‌ها گفت: تناقضاتی که در تیم ترامپ است ناشی از نشناختن ایران و ذات مذاکرات است یا واقعا چنین نظراتی دارند؟ مشخص نیست این تناقضات ریشه در کجا دارد. آمریکایی‌ها تصویر درستی از شرایط ندارند. آن‌ها می‌دانند چه چیز را نمی‌خواهند، اما نمی‌دانند خواهان چه چیز هستند. آمریکایی‌ها به صورت علنی خیلی صحبت‌ها می‌کنند، اما در مذاکرات طور دیگری حرف می‌زنند. این حرف‌ها برای کنترل تندرو‌ها و مصارف داخلی مفید است، اما معلوم نیست که این خواسته‌ها چقدر واقعی است. ما باید تلاش کنیم آنچه در میز مذاکره قرار دارد را مورد بررسی قرار دهیم. اگر ویتکاف در جلسه مذاکره تند شده بود، قطعا دیپلمات‌ها اظهار امیدواری نمی‌کردند.
او درباره ملاک کیفیت سنجی مذاکرات گفت: ملاک برای ما صورت جلسات مذاکرات است و حرف‌های ویتکاف و دیگران خیلی مهم نیست. ما هنوز جلسه‌ای لازم داریم که تیم‌های فنی با توجه به گفت‌و‌گو با کشورشان، نظرات دو طرف را با فرمول‌هایی که ممکن است کار کند، مورد بررسی قرار دهند.
