سرویس تاریخ «انتخاب»: اسدالله علم (۱ مرداد ۱۲۹۸ بیرجند – ۲۵ فروردین ۱۳۵۷ نیویورک)، یکی از مهمترین چهرههای سیاسی دوران محمدرضا شاه، وزیر دربار از ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۶ و نخستوزیر ایران از سال ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۲ بود.
۲۴ دی ۱۳۵۱: صبح قبل از آن که شرفیاب شوم، سفیر انگلیس خودش وقت خواست، دیدنم آمد و این یادداشت را که این جا میگذارم به من داد. البته گفت، چون ما نمیخواهیم آلوده شویم، یادداشت کتبی نمیدهیم. من شرفیاب شدم. یادداشت را تقدیم کردم.
ملاحظه فرمودند.
تا مرخص شدم، سفیر آمریکا وقت خواست. دیدنم آمد. این یادداشت را داد که این جا
میگذارم. خواهش کرد فوری به عرض برسد. من فرستادم که ملاحظه فرمایند.
عصر نفتیها شرفیاب شدند و دستشان را باز کردند. البته به ما تا حال چیزی نگفته بودند، ولی همان مسأله مشارکت بود. با این تفاوت که اگر به اعراب در سال ۱۹۸۳ پنجاه و یک درصد مشارکت میدهیم، به ایران از حالا میدهیم. البته شاهنشاه رد کردند.
سر شام هم در کاخ والاحضرت اشرف، به من فرمودند که توی دهنشان زدم.
«انتخاب» هر شب یادداشتهای روزنوشت علم را منتشر میکند.
یادداشتهای اسدالله علم: شرفیابی نفتیها تا پاسی از شب طول کشید... وقتی شاهنشاه برگشتند، دیدم خوشحال و سرحال هستند. پرسیدم: چه طور شد؟ فرمودند: دو راه جلوی پای آنها گذاشتم. یکی این که یا نظر مرا بپذیرید تا ۲۵ سال به شما نفت بفروشیم، با تخفیف مناسب که راضی باشید و به شما میدهیم و یا این که قرارداد شما را در ۱۹۷۹ تمام میکنم، بعد خودم میدانم چه میکنم. فرمودند: خیلی هم رم نکردند.
