سرویس تاریخ «انتخاب»: اسدالله علم (۱ مرداد ۱۲۹۸ بیرجند – ۲۵ فروردین ۱۳۵۷ نیویورک)، یکی از مهمترین چهرههای سیاسی دوران محمدرضا شاه، وزیر دربار از ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۶ و نخستوزیر ایران از سال ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۲ بود.
«انتخاب» هر شب یادداشتهای روزنوشت علم را منتشر میکند.
۱۸ اردیبهشت ۱۳۵۲: صبح اصفهان آمدیم. شاهنشاه از دانشگاه اصفهان بازدید فرمودند. دانشگاه کوچکی است ولی روی پای خودش ایستاده و به جلو میرود....
شاهنشاه بعد از ظهر از مرکز توپخانه و موشک شرفیاب شود. امروز شرفیاب شد. یک ساعت و نیم شرفیاب بود. تمام کار قرارداد تمام شده، موضوع گاز را شاهنشاه میفرمایند نمیدهم که نمیدهم. درست هم میفرمایند. خدا عمرش بدهد، برای پنجاه سال دیگر فکر میکند. مقدار و مبلغ هم شوخی نیست چهارصد ملیارد دلار است (حداقل).
من به حضور رسیدم. چند تلگراف تقدیم کردم. مطالب مختصری عرض کردم. شاهنشاه فرمودند: به فرمانده نیروی دریایی کمال عدم رضایت ما را اطلاع بده. من این جوانها را روی کار آوردم. (منظور حکومت سرهنگی است و همه اینها هم سرهنگ بودند که پس از متقاعد شدن کله گندهها کارها را در دست گرفتند) که کار بکنند، این هم کار آقایان! عرض کردم: دیشب که موضوع تشریف نبردن شاهنشاه را اطلاع دادم، بیچاره [رمزی]عطائی سکته میکرد. عرض کرد، من شش ماه بیشتر نیست کار را در دست گرفتهام، حداقل شاهنشاه شش ماه دیگر به من فرصت بدهند. فرمودند: ترسم این است که، چون اینها همه هم ردیف هم هستند، انضباط از دست رفته باشد.
عصری سفیر آلمان و صاحبان صنایع کروپ شرفیاب شدند، برای سرمایه گذاری در ایران و مخصوصاً تأسیس پالایشگاه در جنوب که از صدهزار بشکه در روز شروع بشود و به پانصد هزار بشکه در روز برسد و همچنین انجام کارهای دیگر ..
یادداشتهای اسدالله علم: چند گلوله توپ به هدفها انداخته شد، یکی نخورد. شاهنشاه خیلی عصبانی شدند و به فرمانده نیروی دریایی فحش دادند. تا عصری حرف نزدند. من هرچه کردم که عرض کنم، نیروی دریایی ما جوان است، تکمیل میشود، شاهنشاه قانع نشدند. عرض کردم: موشکها هم برای تمرین است وگرنه موشک killer seas که فقط ۲۴ کیلومتر برد دارد، چه فایده دارد؟ فرمودند: موشک سرشان را بخورد چرا تیراندازی توپها این قدر بد بود؟ آن هم در حال صلح و اعصاب راحت و آن هم هدف ثابت.
