قسمت صد و سیزدهم خاطرات میلسپو: اساس سیاست انزواطلبی آمریکا، مبتنی بر نپذیرفتن مشارکت با سایر دولت‌ها در جلوگیری از جنگ بود

سرویس تاریخ «انتخاب»: کتاب ماموریت آمریکایی‌ها در ایران اثر آرتور میلسپو ترجمۀ حسین ابوترابیان در سال ۱۳۵۶ است.

آرتور میلسپو متولد مارس ۱۸۸۳ در روستایی در میشیگان، حقوقدان و کارشناس مالی آمریکایی که در سالهای ۱۹۲۲-۱۹۲۷ و ۱۹۴۲-۱۹۴۵ برای اصلاح مالیه به استخدام دولت ایران درآمد. او دانش آموخته (دکترای) دانشگاه جانز هاپکینز و (کارشناسی ارشد) دانشگاه ایلینوی بود‌.

اصول سیاست‌ها و اقدامات آمریکا 

در فصل مقدماتی گفته شد که ایران نه تنها در خلال چند ماه گذشته، بلکه طی چهار سال گذشته در معرض یک آزمایش چهارجانبه قرار گرفته است. فصول بعدی نشان داد که ایران و انگلستان و روسیه هر کدام در این آزمایش چگونه عمل کردند. گاهگاهی نیز به نقشی که ایالات متحد امریکا ایفا کرد، اشاره نمودیم. این فصل مربوط به طرز عمل دولت آمریکا در ایران و بخصوص در مواجهه با هیئت مالی آمریکایی است. 

حقایق و افکار اولیه 

سیاست جدید انترناسیونالیسم که مظهر آن رهبری آمریکا در سازمان ملل متحد است، این معنی را میدهد که دولت متبوع من سیاستی مبتنی بر برقراری صلح در سراسر جهان بدون مستثنی کردن هیچ منطقه‌ای را اتخاذ کرده و ما متعهد به اجرای این سیاست شده‌ایم. با این همه آیا ما تا حد ضرورت با گذشته قطع رابطه کرده‌ایم؟ 

اساس سیاست انزواطلبی آمریکا در امور سیاسی مبتنی بر نپذیرفتن مشارکت با سایر دولت‌ها در جلوگیری از جنگ همراه با بی میلی یا ناتوانی در به کار بردن قدرت مان در بر طرف ساختن علل ابتدائی جنگ و متوقف ساختن عملیات اولیه تجاوز بود. حتی هنگامی که علل مزبور آشکار و عملیات علنی شد، ما خودمان را به خواسته اندیشی و موعظه‌های اخلاقی راضی کردیم. با این حال عدم تحرک ناشی از انزواطلبی ما هیچ گاه کامل نبود. در آمریکای لا تین مشارکت با سایر ملل را پذیرفته و به موقع اجرا گذاشته بودیم و در پاره‌ای موارد مستقلاً متوسل به اعمال قدرت میشدیم در خاور دور نیز انزواطلبی ما دگرگونی‌ها و انحرافات قابل ملاحظه‌ای از خود نشان داد. سیاست قبل جنگ ما بیشتر بر اروپا و خاورمیانه بود، یعنی مناطقی که دو جنگ جهانی از آنجا شروع شده بود.