پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : 
پیکر میرزا محمدتقی خان امیرکبیر را ابتدا در همان کاشان دفن کردند اما چند ماه بعد، با پیگیری‌های همسرش عزت‌الدوله، جسد را به کربلای معلی منتقل کردند تا برای همیشه در رواق شرقی حرم سیدالشهداء(ع) آرام گیرد.
به گزارش انتخاب به نقل از فارس، بیستم دی‌ماه 161 سال پیش بود لایق‌ترین صدراعظم ایران به شهادت رسید.
«میرزا محمدتقی خان فراهانی» ستاره بی‌نظیری در تاریخ ایران‌زمین بود که صدارت باکفایتش تحمل خیلی‌ها را طاق کرد و سرانجام حکم قتل او را از ناصرالدین شاه گرفتند.
پیرامون چگونگی به قتل رسیدن امیرکبیر، نقل‌های مختلفی وجود دارد. نوشته شده است: امیرکبیر در نهم ژانویه 1852 (بیستم دی‌ماه 1230) به عادت هر روز صبح با محافظان خود بیرون آمد. همین که قدرى از اندرون دور شد، نورى حاج علیخان دستور داد اطراف او را محاصره کنند. سپس جلوی دهان امیر را گرفته کشان‌کشان او را به حیاط مجاور آوردند و در آنجا دست و پاهایش را بستند و شریان‌هاى هر دو دست و پاى او را قطع کردند و براى چندساعتى او را به همان حال گذاشتند تا در میان درد و الم شدیدى جان بسپارد.
درباره محل خاکسپاری امیرکبیر همه منابع تاریخی اجماع دارند که پیکر میرزا تقی خان امیرکبیر ابتدا در همان کاشان دفن شد. به گفته میرزا جعفر حقایق‌نگار خورموجى، پیکر امیر را روز بعد از شهادت به قبرستان «پشت مشهد» کاشان بردند و به رسم امانت [1] کنار قبر «سید محمد تقی پشت مشهدی» [2] از علمای مشهور کاشان به خاک سپردند.
چند ماه بعد، با پیگیری‌های عزت‌الدوله همسر امیرکبیر، جسدش را به کربلای معلی منتقل کردند. پیکر او در مقبره‌ای در رواق شرقی حرم مطهر امام حسین(ع) تدفین شد [3] و روی سنگ مزارش چنین نوشتند:
آه که در جهان دون، از صدمات این غما / عالم روز واپسین گشت عیان به عالما
خاک ملال از جهان، رفت به هفتم آسمان / رفت به گلشن جنان، وارث آصف جما
کارگشایى متقى، حارس ملک دین تقى / آنکه ز سهم او شقى، شد به سوى جهنما
بست چه بار زین سفر، روح امیر نامور / شد زمدار تا مدر، ماه صفر محرما
هاتف رحمت خدا، خواند به گوش این ندا / کز در بندگى درآ، تا که شوى مکرما
مال وفات او ز غم، کلک سرور زد رقم / گفت که بى زیاد و کم، آه امیر اعظما
