مهر: داستان این زورگیری زمانی اوج گرفت که فیلم زورگیری از فردی به نام «جواد» از سوی چهار جوان موتور سوار در اینترنت پخش شد. روز ۱۱ آذر، هنگامی که جواد قصد داشت از بانک به خانهاش بر گردد ۴ جوان با دو موتور سیکلت و در حالی که دو نفر از آنها قمه به دست داشت اموال او را که شامل کارتهای عابربانک، پول نقد، مدارک و لباسهایش میشد را پس از زخمی کردن «جواد» به سرقت برند.
آغاز تحقیقاتپس از ارئه شکایت از سوی مالباخته و با توجه به حساسیتی که پخش این فیلم در اینترنت ایجاد کرده بود پروندهای ویژه در این رابطه تشکیل و رسیدگی به آن از سوی تیم های ویژه عملیاتی برای شناسایی و دستگیری آغاز شد. در جریان چهره نگاری و تحقیقات پلیس، پاتوق یکی از متهمان به نام «مهدی» معروف به «خرچنگ» در قهوه خانهای واقع در خیابان ۱۷ شهریور شناسایی شد. «مهدی خرچنگ» در بازجوئیهای انجام شده پس از اعتراف به جرم خود از همدستی سه نفر از دوستانش به نامها ی «علیرضا»، «میلاد» و «مهرداد» در این زورگیریها خبر داد. پس از دستگیری و اعترافات مهدی محل اختفای علیرضا واقع در یوسف آباد شناسایی شد. علیرضا نیز پس از دستگیری و اعتراف به جرم خود محل اختفای میلاد و مهرداد که هر دو برادر بودند را فاش کرد.
رسیدگی ویژه به پروندهپس از دستگیری سریع چهار متهم، رسیدگی فوق العاده به پرونده آنها در دستور کار دستگاه قضایی کشور قرار گرفت. حساسیت این پرونده به حدی بود که باعث شد تا آیت الله لاریجانی، رئیس قوه قضاییه کشور، در واکنش به این پرونده عنوان کند که «ایجاد رعب و وحشت با سلاح سرد محاربه و حکم آن اعدام است.» بر همین اساس بود که اتهام محاربه و فساد فی الارض دو متهم ردیف اول و دوم پرونده از سوی قاضی پرونده به آنها تفهیم شد. برای متهمهای ردیف سوم و چهارم نیز قرار اتهام سرقت مسلحانه صادر و پرونده برای رسیدگی به شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی فرستاده شد.
محاکمه 4 زورگیرصبح روز شنبه، ۹ دی ماه، در دادگاهی به ریاست قاضی ابولقاسم صلواتی به اتهامات این افراد رسیدگی شد. روز دادگاه هر چهار متهم که میانگین سنیشان زیر ۲۵ سال بود در حالیکه گریه میکردند از کارهای انجام داده ابراز پشیمانی کردند. متهم ردیف اول پرونده که متولد سال ۱۳۶۸ است فقر و نیاز شدید مالی را دلیل سرقت و زورگیریهای خود عنوان کرد. زمانی که او در جایگاه قرار گرفت گفت: «من تا الان سه فقره سابقه کیفری دارم. جرمم را قبول دارم، اما مادرم مریض بود و برای عمل احتیاج به ۴ میلیون پول داشت.. در مورد انگیزهام باید بگویم که فقر و بیماری مادرم باعث شد که دست به این سرقتها بزنم، اما اشتباه کردم؛ چراکه پول حرام پاگیر میشود. آمدم کمک حال مادرم باشم، اما نشد. پدرم چند سال پیش فوت کرد و مادرم در خانههای مردم کار میکرد، اما به خاطر مریضیاش دیگر نتوانست کار کند. ما تحت پوشش نهادهای حمایتی هستیم با کمک همین نهادها بود که توانستیم خانهای را با وام بخریم تا بتوانیم با خواهر، مادر و مادربزرگ آنجا زندگی کنیم. چند روز قبل از حادثه با اعصاب خورد در قهوه خانه نشسته بودم که یکی از همدستانم آمد. به او گفتم که مادرم مریض است و حوصله هیچ کاری را ندارم. او با حرفهایش من را وسوسه کرد و پس از تماس با همدست دیگرمان تصمیم گرفتیم اقدام به زورگیری کنیم. بعد از هماهنگی در حالی که یک چاقو داشتیم چاقوی دیگری نیز برای من از شوش خریدند و به دنبال طعمهها رفتیم. در مورد شاکی پرونده هم، قصد ضربه زدن و مجروح کردن او را نداشتم. وقتی او را در کوچهای خلوت دیدیم تصمیم گرفتیم پولهایش را بگیریم. متهم ردیف دوم او را از مقابل منزلش به یک طرف کشید و من نیز با پشت چاقو ضربهای به او زدم که کیف را ول کند. پس از اینکه کیف او را سرقت کردیم ۷۰ هزار تومان پول را برداشته و مدارک را در همان اطراف رها کردیم.»
متهم ردیف دوم پرونده نیز پس از تفهیم اتهام در جایگاه قرار گرفت و در دفاع از خود گفت: «من متولد سال ۱۳۷۱ هستم و برای اولین بار است که دستگیر میشوم. تا سوم راهنمایی درس خواندم و در این ماجرا فریب دوستم را خوردم. احتیاجی به پول نداشتم و هرچی پول میخواستم مادرم به من میداد. پدرم زنده نیست. روز حادثه هم در قهوه خانه نشسته بودیم که متهم ردیف چهارم از من خواست همراهشان بروم تا از شاکی با تهدید چاقو سرقت کنیم. از کل این قضایا حدود ۱۰ تا ۱۵ هزار تومان پول نصیب من شد اما نمیدانستم که بهخاطر آن اعدام خواهم شد. من را مجازات کنید چون مرتکب جرم شدم اما اعدامم نکنید.» در ادامه رسیدگی به این پرونده در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی، به اتهامات متهمان ردیف سوم و چهارم پرونده که هر دو برادر هستند رسیدگی شد.
متهم ردیف سوم پس از تفهیم اتهام سرقت مسلحانه در جایگاه حاضر شد و عنوان کرد: «من متولد ۱۳۷۰ هستم و یک سابقه کیفری دارم. روز حادثه در قهوه خانه نشسته بودم که متهم ردیف اول به آنجا آمد، حالش بد بود و وقتی علتش را سوال کردم، گفت برای عمل مادرش نیاز به پول دارد. من هم آن زمان با مشکل مالی روبهرو بودم به همین خاطر تصمیم به سرقت گرفتیم. »
متهم ردیف چهارم هم در دفاع از خودش گفت: «متولد سال ۶۸ هستم و هیچ سابقه کیفری ندارم. به من گفتند تو فقط ترک موتور بنشین و نمیخواهد از موتور پیاده شوی.» پس از شنیدن اظهارات شاکیان پرونده، متهمان و وکلای مدافع آنها دادگاه تمام شد و حکم پرونده آنها در مهلت قانونیاش صادر شد.
حکم زورگیرانبر اساس حکم دادگاه که 13 دی ماه دادستانی تهران آن را اعلام کرد. دو نفر از متهمان (متهم ردیف اول و دوم پرونده) به اعدام محکوم شدند و دو نفر دیگر (متهم ردیف سوم و چهارم) نیز علاوه بر محکومیت به 10 سال حبس، هرکدام به پنج سال تبعید و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شدند. دادگاه درپایان هر چهار متهم را به رد اموال مسروقه به شکات محکوم کرد.
در ادامه نیز با اعتراض چهار پسر جوان پرونده آنها برای رسیدگی به دیوان عالی کشور فرستاده شد که بر اساس اطلاعیه روز پنج شنبه دادستانی حکم چهار محکوم پرونده در دیوان عالی کشور تائید شد.
اعدام 2 تن از زورگیرانسرانجام روز گذشته اعلام شد حکم دو تن از زورگیران به نام های علیرضا مافیها و محمد علی سروری سحرگاه یکشنبه در محل وقوع جرم ،خیابان بهشهر ( نزدیک به پارک هنرمندان) اجرا می شود.
صبح امروز دو محکوم به اعدام پای چوبه دار قرار گرفتند و دقایقی قبل در ملاءعام به دار مجازات آویخته شدند.