پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : 
روزنامه اصلاح طلب اعتماد نوشت: علياكبر ولايتي كه طي 16 سال گذشته كمتر كسي از او خبر داشت اين روزها و
در 67 سالگي به همراه باقر قاليباف و غلامعلي حدادعادل در ميان ميدان
سردرگمي و آشفتگي جريانهاي سياسي براي انتخابات رياستجمهوري سال آينده
برنامه دارد. ديپلمات كهنهكار ايراني روز گذشته و براي نخستين بار درباره
ائتلاف سه نفره تن به گفتوگو با باشگاه خبرنگاران جوان داد؛ گفتوگويي كه
در آن نشانهيي از نگراني و اضطراب وجود ديده نميشود.
حرفهاي او پرده از
جزييات ائتلاف مشهور شده به 1+2 برداشت و نشان داد كه يك نفر اصلي چه كسي
است و دو نفر كنارياش چه كساني. ماحصل اين گفتوگو تنها يك پيام است؛
رياستجمهوري ولايتي با كابينهيي مقتدر.
ولايتي در اين گفتوگو ميگويد:
«ما در اين مجموعه معتقديم كه قوه مجريه نياز به يك نفر در راس دارد اما
اين موضوع را نيز بايد در نظر گرفت كه در اين قوه تعداد بسياري از مشاغل
حساس وجود دارد كه به مسوولان و متصديان كارآمد، مومن به نظام و امتحان
داده نياز دارد، از اين رو اين موضوع بايد مورد عنايت ويژه قرار بگيرد كه
تنها وجود فردي قوي در راس اين قوه كفايت نميكند و وجود بدنهيي قوي نيز
براي تيم دولت ضروري است.»
ولايتي كه چندي پيش گفته بود بر اساس توافق
اعضاي اين ائتلاف، نامزد نهايي هنگام اعلام كانديداتوري تيم خود را براي
تصدي پست رياستجمهوري و كابينه به مردم معرفي خواهد كرد، ديروز هم به اين
موضع تاكيد كرده و گفته است كه: «دولت قدرتمند مجموعهيي از افراد توانمند
است كه توسط يك مدير مقتدر اداره ميشود از اين رو بناي ما سه نفر در اين
ائتلاف اين است كه در انتخابات آينده به صورت يك تيم همراه، هماهنگ و همدل
خودمان را عرضه كنيم و در حقيقت مردم را براي راي دادن به يك تيم وارد صحنه
انتخابات كنيم.»
نكات مستتر در اين جملات علياكبر ولايتي رييس جمهور شدن
يكي از اين سه نفر و حضور قطعي دو نفر ديگر در كابينه بعدي در قالب معاون
اول و تصدي يكي از وزارتخانههاي مهم توسط نفر سوم خواهد بود. از سوي ديگر
انتشار خبر دعوت ولايتي از پورمحمدي و محسن رضايي و ديدار قاليباف با
لاريجاني براي حضور در ائتلاف 1+2 نشان از آن دارد ولايتي كه در سال 84 به
عنوان پزشك كودكان به عنوان چهره ماندگار معرفي شد در عالم سياست هم با
ايفاي نقش برادر بزرگتر به دنبال گرد هم آوري و نه هماوردي ژنرالهاي
اصولگرا در كابينه بعدي و ماندگاري است.
اما آنچه حايز اهميت است، اين نكته
است كه علياكبر ولايتي از چه ظرفيتي برخوردار است كه ميتواند نقش
تعيينكنندهيي در انتخابات سال 92 داشته باشد و بازي ديگر گروههاي
اصولگرا مانند جبهه پايداري و دولتيها را بر هم زند؟آيا ولايتي كه قرار
بود 30 سال قبل رييس دولت شود وپس از پايان دوره 16 ساله وزارت خارجه و
پايان عصر حزب جمهوري اسلامي به حزب و گروهي نپيوسته و تا به امروز كه
اقدام به راهاندازي ائتلاف 1+2 كرده و هرگز به دعوت هيچ يك از گروهها و
احزاب سياسي لبيك نگفته و خود نيز اقدام به گروهسازي سياسي نكرده،
ميتواند بحران موجود براي حل جانشيني محمود احمدينژاد را حل كند و بزرگان
و دلمشغولان اصولگراي خود را از اين نگراني رهايي بخشد؟و اينكه ائتلاف 1+2
چه پايگاه سياسي و اجتماعي دارد و با چه رويكرد و راهكاري ميتواند بازي
بزرگان را در نهايت ببرد؟پاسخ به اين پرسشها ميسر نيست مگر ابتدا به اين
پرسشها پاسخ داده شود كه:
1- آرايش گروههاي سياسي براي انتخابات چگونه است؟
2- پايگاه سياسي و اجتماعي ائتلاف 1+2 چيست؟
3- علياكبر ولايتي كيست و چه جايگاهي دارد؟
4- نگاه خارجيها به كانديداهاي موجود انتخابات رياستجمهوري ايران چگونه است؟
مخالفان مقتدر احمدينژاد در يك كابينه
انتخابات رياستجمهوري سال 92 يقينا پيچيدهترين انتخابات ايران خواهد بود.
مشكلات دروني و مصايب بيروني ايران در عصر عسرت اصلاحطلبان و دوئل چند
سره اصولگرايان با يكديگر باعث شده تا نماي شفافي از قطبهاي موجود سياسي
براي انتخابات وجود نداشته باشد.
اين شرايط با نزديكتر شدن به خرداد 92
مبهمتر شده و به تبع آن بر سر درگمي بيشتر گروههاي سياسي افزوده است.
اصلاحطلبان برنامهيي تاحال اعلام نكرده اند و تضميني نگرفته اند. منطق
انتخاباتي محمود احمدينژاد و دولتيها مشخص نيست.
اصولگرايان هم كه از يك
سو بايد پاسخگوي سبك دولتداري احمدينژاد باشند و از ديگر سو تمام
نامدارانشان عزم كاخ رياستجمهوري كردهاند، روزهاي سختي را پيش روي خود
دارند؛ روزهايي كه رقابتهاي جديد و جديتري را ميان اصولگرايان به دنبال
خواهد داشت، رقابتهايي كه منجر به انشعابهاي بيشتري درون اصولگرايان و
خطكشيهاي نويني ميان رفقاي سابق خواهد شد.
شايد آن زمان كه آيتالله
مهدويكني گلهمند از بيتوجهي و افراطيگري برخي اصولگرايان به آنها هشدار
داد «اصولگرايان نبايد انقلاب را مثل گوشت قرباني تقسيم كنند»، پيشبيني
ميكردند پسلرزههاي انشقاق ايجاد شده در انتخابات مجلس نهم در انتخاباتي
بزرگتر و سرنوشتسازتر دامنگير اصولگرايان خواهد شد.
هشدار بزرگان اما نه
تنها در آن زمان كه اين روزها نيز به كناري نهاده شده و چهرههايي مانند
ولايتي، قاليباف و حدادعادل با استناد به در اختيار داشتن 60 درصد آراي
انتخابات بعدي با مدل ائتلافي قصد كارزار انتخابات را كردهاند تا هم پدران
معنوي اين جناح سياسي را از نگراني و هزينه دادن نجات دهند و هم آنكه با
تشكيل دولتي ائتلافي و كابينهيي مقتدر به گفته علي اكبر ولايتي مصايب پيش
روي ايران و ايراني را برطرف سازند.
فرمول اعضاي 1+2 براي رقابت انتخاباتي
ائتلاف 1+2 با توجه به وضعيت گروههاي سياسي و فعل و انفعالات موجود در اين
حوزه يكي از قطبهاي اصلي انتخابات خواهد بود. اين ائتلاف اما براي تثبيت
موقعيت خود و قبولاندن در اختيار داشتن راي 60 درصدي بايد بتواند
پيشنهادهاي جذابي را براي ديگر چهرههاي اصولگرا داشته باشد تا بر وزن
سياسي خود در قبال قطب رقيب خود افزايش دهد.
مجموعه رايزنيهاي هفتهها و
ماههاي اخير ولايتي، قاليباف و حداد عادل با اشخاصي مانند رضايي،
لاريجاني، پورمحمدي و برخي ديگر از چهرههاي اصولگرا نشان از آن دارد كه
رهبران اين ائتلاف به دنبال كم كردن قطبهاي انتخابات و در نتيجه انتخاباتي
دو قطبي ميان خود و احمدينژاديها هستند. ائتلاف 1+2 با در نظر گرفتن
پايگاه اجتماعي و كاهش محبوبيت احمدينژاد به نظر ميرسد از استراتژي
احمدينژاد در انتخابات سال 84 و 88 قصد بهرهگيري دارد.
استراتژي
احمدينژاد در انتخابات سال 84 و 88 بر دو قطبي «احمدينژاد- هاشمي» استوار
بود و اعضاي ائتلاف 1+2 تلاش دارند تا با «احمدينژاد و ضداحمدينژاد»
كردن رقابتهاي انتخاباتي و معرفي كابينهيي با حضور نامداران جناحين سياسي
كشور بر ضريب پايگاه اجتماعي و سياسي خود بيفزايند.
ولايتي كيست؟
رفتار سياسي ولايتي در عرصه داخلي او را به چهره مورد اعتماد شخصيتهاي
اثرگذار بدل كرده است. از سوي ديگر مصايب بيروني و ديپلماسي ايران يكي از
مهمترين محورهاي دولت بعدي خواهد بود و تجربه 16 ساله ولايتي در وزارت
خارجه باعث شده تا در ميان انتشار تمامي نامهاي منتشر شده براي انتخابات
رياستجمهوري سال 92، رسانههاي خارجي تنها به نام علياكبر ولايتي واكنش
نشان دهند.