entekhab | وب سایت انتخاب

ناگهان صدای تیری بلند می‌شود و گلوله‌ای از عقب سر به مغز نخست‌وزیر [رزم آرا] اصابت نموده از پیشانی ایشان خارج می‌شود دو گلوله دیگر هم که بلادرنگ از پشت شلیک می‌شود شانه و راست و ریه راست او را مجروح می‌سازد. در همان حین بلادرنگ نخست‌وزیر به زمین می‌افتد... گلوله اولی مغز را متلاشی کرده است و دومی کتف را سوراخ نموده و سومی استخوان ترقوه را شکسته و ریه را سوراخ کرده... جواز دفن به نام حاجعلی رزم‌آرا ۵۵ ساله صادر شد. / عبدالله [ خلیل طهماسبی ]در کلانتری ۸ بازار چنین گفت: «من عبدالله یعنی بنده خدا فدایی اسلام، از بین‌برنده دشمنان ایران و اسلام هستم.»

... دیوار به دیوار خانه ما در مسجد محمودیه پرچم فداییان اسلام برافراشته بود و به عنوان اقامه عزاداری مرتب از بلندگوی مسجد به خانواده ما و مرحوم سپهبد رزم‌آرا فحاشی می‌کردند. یک شب عده‌ای با چوب و چماق به مسجد ریختند و فداییان اسلام را متواری ساختند از جمله خلیل طهماسبی از پشت‌بام مسجد به منزل ما پناه آورد و من و برادرانم از پدرمان تقاضا کردیم اجازه دهد او را به وسیله دو تن از خدمه منزل بکشیم و انتقام خون برادرمان را بگیریم ولی هرچه اصرر کردیم پدرمان موافقت نکرد و گفت: ما نباید او را در یک شب تاریک و در حریم خانه خودمان از بین ببریم. پدر ما در خانه خود برای قاتل حریمی قائل بود در حالی که کسانی که نام فدایی اسلام روی خود گذاشته بودند حتی در خانه خدا برای اشخاص حریم قائل نبودند.

هنگامی که رزم‌آرا نزدیک شد آهسته دستم را به بغل بردم، تا اسلحه را از بغلم بیرون کشیدم رزم‌آرا دو قدم از من دور شده بود. ترسیدم که خدای ناکرده از دستم فرار کند. فورا از میان صف بیرون آمدم و اولین تیر را به سرش خالی کردم. رزم‌آرا فقط حرکت خفیفی به دست‌هایش داد که من بلافاصله دومین و سومین تیر را خالی کردم که رزم‌آرا افتاد. من خواستم از کشته شدن او اطمینان حاصل کنم ولی تیر چهارم در لوله گیر کرده بود و من متوحش بودم که مبادا او نمرده باشد چون کاردی با خود همراه داشتم خواستم با کارد کار او را بسازم ولی تا رفتم دست به کارد ببرم به من حمله‌ور شدند و دیگر نفهمیدم که چه شد ولی بعدا متوجه شدم که سرم را شکسته‌اند.

نواب صفوی بود که در ایران مذهب را به عنوان یک مسئله سیاسی طرح کرد و به نسل جوان و آگاه فهماند که اسلام بر خلاف مسیحیت است، شکل ظاهر حکومت ادعا می‌کند که اسلامی است، اما محتوایش اسلامی نیست و ما با محتوا می‌جنگیم. اعلامیه مرحوم نواب صفوی در سوم شهریور ماه ۱۳۳۲ بعد از کودتای ۲۸ مرداد نشانگر همین است. می‌گوید: «شاه و نخست‌وزیر تا عملا در مقابل قانون اسلام تسلیم نشوند و اجرای قانون اسلام را نکنند رسمی نبوده و قانونیت ندارند.»