روسپی‌گری در تهران دهه ۴۰ و جغرافیای آن؛
نشانی این خانه‌ها را معمولا مردان واسطه و خیابان‌گرد می‌دانند که معمولا پاتوق آن‌ها در خیابان اسلامبول، حدود چهارراه فردوسی، خیابان منوچهری و مقابل سفارت کبرای انگلیس، چهارراه امیراکرم، شاهرضا [جمهوری کنونی] اول لاله‌زارنو و خیابان رامسر است... مردان جوان و میان‌سال که در این نقاط به انتظار می‌ایستند، واسطه‌ها خود به ایشان مراجعه می‌کنند و خویش را معرفی می‌نمایند...
کد خبر: ۶۶۱۷۰۳ تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۱۱/۲۱
روسپی‌گری در تهران دهه ۴۰ و جغرافیای آن؛
نقاطی که برای نزدیکی به روسپیان انتخاب می‌شود معمولا متغیر است... جاده کرج (که سابقا مهمان‌سرا‌هایی خاص این منظور داشت و فعلا همگی تعطیل شده است.)، مهمان‌سرا‌های مشخص در جاده‌ی شمیران (پهلوی)، قسمتی از تپه‌های غرب و شمال غرب ونک (معروف به تپه سیخی) کوی مکانیر، محدوده‌ای در شرق اراج و سرانجان اقدسیه و ازگل.
کد خبر: ۶۶۱۶۰۸ تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۱۱/۱۹
روسپی‌گری در تهران دهه ۴۰ و جغرافیای آن؛
سردسته‌ها از سویی رابط بین مشتری و روسپی هستند و از سوی دیگر رتق و فتق امور خانه را به عهده دارند. [آن‌ها] افرادی هستند سال‌خورده و مجرب و گاهی سخت سرشناس که زن‌های قلعه بیشتر «مامان» صدای‌شان می‌کنند و بعضی مشتری‌های آشنا هم... سردسته‌ها، بر حسب وظیفه‌ای که انجام می‌دهند بر سه نوع تقسیم می‌شوند: ۱- خانم رئیس‌ها، ۲- مامان‌ها، ۳- دشت‌گیرها.
کد خبر: ۶۶۱۴۲۴ تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۱۱/۱۸
روسپی‌گری در تهران دهه ۴۰ و جغرافیای آن،
در سال ۱۲۹۸ شخصی به نام زال‌محمدخان، روسپیانی را که پیش از او در محله‌ای به نام «محله‌ی قجرها»ی شهر تهران مسکن داشته‌اند بدان‌جا کوچانده است. از آن روزگار شهرنو سازمان یافته و به صورت یک محله‌ی روسپی‌خانه‌ها شکل گرفته است... قلعه دو خیابان دارد: هر دو بن‌بست و به موازات یکدیگر به نام‌های حاج عبدالمحمود و قوام‌دفتر. سی کوچه خیابان‌ها را به هم مربوط می‌سازد. خیابان‌ها خاکی هستند و ناهموار.
کد خبر: ۶۶۱۱۶۵ تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۱۱/۱۷
... اکنون... عده‌ای در حدود ۷۵۰ زن بدنام در آن‌جا زندگی می‌کنند که اکثرشان هم به تازگی پای به این مکان گذاشته‌اند... بعضی نیز که دست به تظاهرات و این قبیل کارها زده‌اند، زنانی هستند که تمایلات بالای مادی دارند و می‌خواهند از این طریق به خواسته‌های خود برسند و کارشان به جایی رسیده است که برای تحصن به درِ خانه یک مقام بزرگ مملکتی می‌روند و در جلوی قلعه نیز ضمن حمله به مردم و پاسداران اصرار می‌کنند که به کارشان ادامه دهند./ از مدت‌ها پیش به زنان داخل قلعه اولتیماتوم داده بودیم که این مکان را تخلیه کنند... برای این منظور ۲ بولدوزر به محل اعزام شد.../ اعتراض‌شان بی‌مورد است... آنان باید بدانند که در مملکت اسلامی دیگر محلی برای این قبیل کارها وجود ندارد./ زنان معترض قلعه: به ما می‌گویند بروید در کانون‌ها و کارهای دستی بیاموزید. اگر این کار ممر درآمدی می‌شود پس چرا تا به حال برای این همه آدم‌های بیکار که در مملکت سرگردان‌اند این قبیل کارها را پیشنهاد نکرده‌اند؟!
کد خبر: ۶۰۴۱۱۲ تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۱۲/۰۶
خاطرات دوران شهرداری نخستین شهردار پایتخت بعد از انقلاب منتشر شد؛
در مورد تغییر نام خیابان پهلوی (ولیعصر کنونی) هم حرف و حدیث زیادی مطرح بود. در جریان انقلاب و پس از آن مردم خودشان نام این خیابان را به «مصدق» تغییر داده بودند تا این‌که مدتی بعد در یکی از نماز‌های جمعه تهران آقای محمدتقی فلسفی (واعظ شهیر) در سخنرانی پیش از خطبه نماز جمعه، صحبت‌هایی در مورد دکتر مصدق مطرح کرد مبنی بر این‌که اصلا مصدق کیست؟ انقلاب ما در این جهت نبوده که نام مصدق را روی خیابان‌هایش بگذارند و بعد هم نام ولیعصر (عج) را برای این خیابان پیشنهاد داد که دیگر قابل تغییر نبود و کسی با آن مخالفت نمی‌کرد.
کد خبر: ۵۶۱۷۹۶ تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۴/۲۴
روزنامه‌گردی در «انتخاب»؛
درون خانه‌های تنگ و تاریک قلعه و سر زبان‌هایی که از میان لب‌های رنگ‌پریده و داغمه [خشکی] بسته زنان و دختران بدکار بیرون می‌زند، پری بلنده، اشرف چارچشم و ثریا ترکه، نامی آشناست. اکثر آن‌ها این سه تن را از نزدیک می‌شناسند و عده‌ای‌شان نیز توسط خود آن‌ها به این خانه‌ها کشیده شده‌اند. معصومه یکی از آن‌هاست که به قول خودش اکنون دیگر درمانده و فرتوت شده است و پس از عمری «کار کردن» هنوز هم به پری بلنده بدهکار است. خبر اعدام او را که می‌شنود لب‌های بی‌رنگش را به نشانه لبخند رضایت از هم باز می‌کند و آهی می‌کشد که: «کاش زودتر شرش را از سرمان کم کرده بود.»
کد خبر: ۵۶۱۶۰۹ تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۴/۲۳