در اصل یک صدو پنجاهم قانون اساسی آمده است« در صدا و سیمای
جمهوری اسلامی ایران، آزادی بیان و نشر افکار با رعایت موازین
اسلامی و مصالح کشور باید تأمین گردد.» بر اساس همین اصل بسیاری از
افرادی حقیقی و حقوقی اعتقاد دارند که رسانه ملی به هیچکدام یک از این
شرایط عمل نمیکند و تبدیل به رسانه گروه خاصی شده است.
به گزارش انتخاب، تحلیلگران
اعتقاد دارند، که با توجه به جایگاه فراجناحی صداوسیما در ساختار قانون
اساسی ایران، این نهاد باید به گونهای رفتار کند که تمام مردم از عملکرد و
رفتار آن احساس رضایت کنند و به این فکر نکنند که رسانهای که باید نظرات
آنها را منعکس کند تبدیل به تریبون عدهای یا یک جریان خاص باشد. رفتار و
عملکرد صداوسیما اما در سالهای اخیر به ویژه بعد از انتخابات سال 88،
انتقادهای بسیاری را به همراه داشت و کار به جایی رسید که حتی برخی از مردم
اعلام کردند که به صداوسیما اعتماد ندارند و آن را رسانه ملی نمیدانند و
سیاسیون نیز به بهانه از بین رفتن منافع سیاسی خود، صداوسیما را یک رسانه
جناحی میدانند.
ضعف صداوسیما در ارائه برنامههای جذاب برای
مخاطبان خود باعث شد تا مردم به سمت ماهوارهها کشیده شوند تا ضعفهای
رسانه ملی را در شبکههای ماهوارهای جستجو کنند.در این میان شبکههای
ماهوارهای نیز با درک ضعفهای صداوسیما سعی کردهاند با ارائه برنامههای
جذاب تر ، مخاطبان بیشتری را جلب خود کنند. ظهور شبکههای ایرانی در قلب
اروپا به ویژه در شهر لندن نمونه بارز کمکاریهای صداوسیما است. در
سالهای اخیر تنها بخش مسابقات فوتبال، توانسته است، نظر مردم را به خود
جلب کند.
علاقه مندان به سیاست و اهالی سیاست اما این روزها از
رفتار صداوسیما به عنوان رسانه ملی دلخور هستند و سیل انتقادهای خود را
روانه دفتر رئیس این رسانه یعنی عزت الله ضرغامی میکنند. ضرغامی که
ماههای پایانی دوره مسئولیت خود را سپری میکند تبدیل به سیبل انتقادات
مسئولان کشور شده است. برای اولین بار در تاریخ جمهوری اسلامی در اتفاقی
نادر ، سران قوا یعنی روحانی و لاریجانیها لب به انتقاد از رسانه ملی
گشودند و گفتند این رسانه، برخی اوقات حزبی رفتار میکند نه ملی!
حسن
روحانی چه قبل از انتخابات و چه بعد از انتخابات از منتقدین صداوسیما بود
او نیز همچون دو رئیس جمهور پیشین یعنی محمود احمدی نژاد و سید محمد خاتمی
صدا وسیما را بلندگوی جناح مخالف خود میداند. روحانی در دومین نشست خبری
خود با اهالی رسانه از نهادهای عمومی خواست، که فعالیتهای سیاسی و حزبی
نکنند. او با اسم آوردن از صداوسیما گفت:« برخی نهادها، نهادهای ملی هستند،
نهادهای ملی نمی توانند کار حزبی انجام دهند. نهادهای ملی نمی توانند
اپوزیسیون دولت باشند. نهادهای ملی کارشان تلاش و خدمت به کل ملت، کشور و
جامعه است. دولت، قوه مقننه، قوه قضائیه، نیروهای مسلح، شهرداریها، حوزه
های علمیه، دانشگاه ها، صداوسیما و... نهادهای عمومی و ملی هستند»
رئیس
جمهور اعتقاد دارد که صداوسیما و نهادهای عمومی نباید تبدیل به مخالفان
دولت شوند، کاری که به نظر میرسد توسط رئیس صداوسیما و مدیران رده بالای
آن انجام میشود. پیش از روحانی ، حسام الدین آشنا مشاور او نیز لب به
گلایه گشوده بود و ضمن بیان رفتارهای متناقض صداوسیما گفته بود:« صداوسیما
خود را مدعی نظارت بر همه قوا و کشور می داند، اما خود به نظارت تن نمی
دهد. کاش تکصدایی موجود در صداوسیما تکصدایی ملت بود، نه تکصدایی یک جناح و
گروه سیاسی.»
رئیس سابق صداوسیما که امروز بر کرسی ریاست مجلس تکیه
زده است هم از گزینشی برخورد کردن صداوسیما با خبرهای مجلس انتقاد دارد«
صدا و سیما توجه کند که موضوعات مطرح شده در مجلس به صورت متوازن در اخبار و
شبکههای مختلف انعکاس داده شود و اطلاعرسانی کامل صورت گیرد.» سخنانی
که نشان میدهد رئیس مجلس نهم نیز، رفتار صداوسیما با مجلس را درست
نمیداند.
در این میان اما آیتالله آملی لاریجانی، صریح تر از دو
رئیس قوه دیگر به انتقاد از صداوسیما پرداخت و به رئیس این نهاد گفت که
مواظب باشند رسانه ملی حیاط خلوت افراد خاص نشود. رئیس دستگاه قضا
انتقادهای خود را اینگونه بیان کرد:« در یک برنامه مجری و تهیه کننده دست
به دست هم می دهند و قوه قضاییه را یک جانبه محاکمه می کنند که به نظر من
این کار عناوین مجرمانه دارد. فردی هم می آید و در این برنامه می گوید بدون
پارتی نمی توان در قوه قضاییه کاری کرد. در سال حدود 14 میلیون پرونده در
دستگاه قضایی دیده می شود و برای تهیه کننده، مجری و رئیس تاسف می خوریم.»
خبر
افتتاخ یک شبکه جدید در رسانه ملی با حضور افرادی خاص با پشتوانه مشخص،
خود به خوبی بیانگر این معناست که صداوسیما با تمام تذکرات و انتقادها
بازهم به سمتی میرود که وظیفه یک رسانه ملی نیست. شبکه افق، شبکه تازهای
است که قرار است مخالفان دولت روحانی و اعضای جبهه پایداری آن را اداره
میکنند.
افرادی چون وحید جلیلی، نادر طالبزاده، احسان محمدحسنی،
وحید یامینپور و... از جمله افرادی هستند که در تولید برنامههای «شبکه
افق»، نقش خواهند داشت. تامین برنامههای این شبکه توسط موسسه فرهنگی«
اوج»، که بنرهای آن علیه مذاکرات هستهای بر دیوارهای تهران و کشور نقش
بسته بود، نشان میدهد که ضرغامی در روزهای پایانی خود میخواهد یادگاری از
خود برای دولت روحانی بر جای بگذارد.
آن چیزی که مشخص است،بسیاری
از مردم از عملکرد صداوسیما راضی نیستند و این راضی نبودن تاثیری در رفتار
مدیران صداوسیما نداشته است و آنان همچنان رفتاری برخلاف نظر مردم دارند،
رفتاری که بیانگر مدیران یک رسانه ملی نیست و بیشتر شبیه رفتار یک مدیر
مسئول یک رسانه حزبی است. شاید بسیاری منتظر هستند تا پایان عصر ضرغامی در
صداوسیما فرابرسد تا این سازمان نیز مدیریت و تفکر جدیدی را تجربه کند.
منبع: نامه نیوز