آخرین سفر احمدی نژاد به عراق در سالگرد پذیرش جام زهر

به گزارش خبرآنلاین، او که شب قبل از آن در مصاحبه ای تلویزیونی به مسائل دولت، نقد قانونگذاری مجلس و نقش صدا و سیما در فضای سیاسی کشور پرداخته بود طلایی ترین جمله اش مطرح کردن دعوای منوریل و مترو بود. همین بود که خیلی ها مواضع او در آن مصاحبه را در قبال تحریم شورای امنیت جدی نگرفتند تا از آن پس قطار تحریم علیه ایران با سرعت بیشتری حرکت کند.
احمدی نژاد هنوز سوار هواپیما نشده بود، جورج بوش که در کنفرانسی خبری در مزرعه‌ خانوادگی‌اش در تگزاس صحبت می‌کرد ایران را به دست داشتن در ناآرامی‌های عراق متهم کرد و از دولت عراق خواست تا از این سفر احمدی‌نژاد استفاده کرده و به تهران بگوید آنچه را که وی تجهیز شبه‌نظامیان عراقی خواند، متوقف کند تا اجازه داده شود دموکراسی در این کشور توسعه یابد.
این ادعای بوش در حالی مطرح می شد که ایران از 15 مرداد همان سال[86] سه دوره مذاکره با امریکا درباره مسائل امنیتی عراق برگزار کرده بود. تهران و واشنگتن از سال 1359 تا آن زمان هیچ‌گونه روابط دیپلماتیک با یکدیگر نداشتند. این واقعیت که چنین گفت‌وگوهایی در کل با توجه به تاریخ روابط دو کشور انجام گرفته بود، باعث شد تا از آن به عنوان رویدادی مهم یاد شود.
دور اول مذاکرات در 28 می (7 خرداد 86) و دور دوم 24 جولای (2 مرداد 86) و دور سوم نیز 6 آگوست (15 مرداد 86) برگزار شده بود. دور اول و دوم مذاکرات بین «حسن کاظمی قمی» سفیر وقت جمهوری اسلامی ایران در عراق و «رایان کروکر» سفیروقت آمریکا در عراق در بغداد برگزار و دور سوم در سطح کارشناسی در منطقه الخضراء بغداد انجام شد. آخرین دورمذاکرات ایران و امریکا درباره مسائل عراق هم دو هفته پس از سفر احمدی نژاد به بغداد انجام شد.
سفر دو روزه احمدی‌نژاد به عراق در 12 اسفند 86 اولین سفر یک رییس جمهور ایرانی به عراق از سال 1979 بود. رئیس جمهور ایران در حالی قصد داشت دو روز به عراق سفر کند که همتای امریکایی اش تا آن زمان نتوانسته بود هرگز یک شب را در عراق بگذراند.
احمدی نژاد در آن سفر با دست پر به بغداد رفت؛ اعطای وامی یک میلیارد دلاری به عراق یکی از دستور کارهای آن سفر بود. دولت او تا آن زمان 85 سند همکاری با بغداد امضا کرده بود.
اما ویژگی دیگر آن سفر احمدی نژاد همزمانی آن با تصویب تحریم هایی تازه علیه ایران در شورای امنیت سازمان ملل بود. رئیس جمهور نهم درباره آن قطع نامه تحریم گفته بود« فرض می‌کنیم آنان قطعنامه صادر کردند؛ این نشان می‌دهد حرف ما درست بوده و مساله از دید آن‌ها صرفا سیاسی است و نه حقوقی و فنی. اگر فکر می‌کنند ملت ایران با صدور قطعنامه می‌ترسد و با آن‌ها مذاکره می‌کند، اشتباه می‌کنند و از این خبرها نیست و این دوره تمام شده زیرا ملت ایران از ابرقدرت‌ها عبور کرده است.» «صدور قطعنامه بی‌اساس شورای امنیت، پایه‌های قدرت آن‌ها را متزلزل می‌کند. با صدور قطعنامه اثبات می‌شود که سازمان ملل و شورای امنیت «مظلوم» و فقط ابزار در دست برخی قدرت‌هاست.»
احمدی نژاد 14 روز مانده به تحویل کلید پاستور به حسن روحانی آخرین سفر برون‌مرزی را به مقصد بغداد انجام می دهد.
‌سفری که علی سعیدلو معاون بین‌المللی رئیس جمهور درباره آن گفته است«به ‌قصد توسعه روابط دوجانبه اقتصادی به عراق» انجام می شود. آخرین سفر احمدی‌نژاد به عراق قرار بود دی ماه سال گذشته انجام شود اما چند روز قبل از انجام این سفر محمد‌رضا فرقانی مدیر‌کل بین‌الملل وقت دفتر رئیس‌جمهور از لغو این سفر خبر داد و گفت که مبنای این سفر دیدار با طالبانی رئیس‌جمهور عراق بود اما به‌دلیل بیماری وی این سفر لغو شده است. حالا رئیس جمهور در بیست و پنجمین سالگرد پذیرش قطع نامه 598 به بغداد سفر می کند.  احمدی‌نژاد در این سفر دوروزه با مقامات عالی‌رتبه عراق از جمله نوری مالکی، نخست‌وزیر هم دیدار و گفت‌و‌گو خواهد کرد. دیدار از شهرهای نجف و کربلا با هدف زیارت اماکن مذهبی عتبات مقدسه از دیگر برنامه‌های محمود احمدی‌نژاد در عراق است.

علی موسوی مشاور نوری المالکی نخست وزیر عراق می گوید سفر احمدی نژاد به بغداد اقدامی سمبولیک در پایان دوره مسئولیتش است و هیچ توافقی در طول این سفر انجام نمی گیرد.

همزمانی آخرین سفر خارجی احمدی نژاد این توقع را ایجاد کرده که در راستای استیفای حقوق کشورمان در جنگ تحمیلی 8 ساله عراق علیه ایران تلاشی حداقلی صورت گیرد و یا این سفر همزمان با این مناسبت تاریخی انجام نشود.

مرور قطع نامه 598 همزمان با سفر رئیس جمهور کشورمان به عراق دریافت غرامت جنگ 8 ساله و برخی از آنچه باید توسط ایران پیگیری می شد را یادآوری می کند:

«شورای امنیت با تأیید مجدد قطعنامه 582 خود به سال 1986میلادی،با ابراز نگرانی عمیق از این که علی‌رغم درخواست‌هایش برای آتش‌بس،منازعه بین ایران و عراق به شدت سابق با تلفات شدید انسانی و تخریب مادی ادامه دارد،با ابراز تأسف از آغاز و ادامه منازعه، همچنین با ابراز تأسف از بمباران مراکز صرفاً مسکونی غیرنظامی،حملات به کشتیرانی بی‌طرف یا هواپیماهای کشوری،نقض قوانین بین‌المللی انسان دوستانه و دیگر قوانین ناظر بر درگیری مسلحانه،به ویژه کاربرد سلاح شیمیایی برخلاف الزامات پروتکل 1925 ژنو، با ابراز نگرانی عمیق نسبت به احتمال تشدید و گسترش بیشتر منازعه، مصمم گردید به تمامی اقدامات نظامی بین ایران و عراق خاتمه بخشد و معتقد شد که می‌باید یک راه حل جامع،عادلانه، شرافتمندانه و پایدار بین ایران و عراق به دست آید.

با یادآوری مفاد منشور ملل متحد،به ویژه تعهد همه دول عضو به حل اختلافات بین‌المللی خود از راه‌های مسالمت‌آمیز به نحوی که صلح و امنیت بین‌المللی و عدالت به مخاطره نیفتد،با حکم به این که در منازعه ما بین ایران و عراق زمینه صلح حاصل شده است، با اقدام براساس مواد 39 و 40 منشور ملل متحد:

1- خواستار آن است که به عنوان یک قدم اولیه جهت حل و فصل (مناقشه) از راه مذاکره، ایران و عراق یک آتش‌بس فوری را رعایت کرده، به تمامی عملیات نظامی در زمین، دریا و هوا خاتمه داده و تمامی نیروهای خود را بدون درنگ به مرزهای شناخته شده بین‌المللی بازگردانند.

2- از دبیرکل درخواست می‌کند که یک تیم ناظر ملل متحد را برای بررسی، تأیید و نظارت بر آتش بس و عقب‌نشینی نیروها اعزام کند و همچنین از دبیرکل درخواست می‌کند با مشورت طرفین درگیر، تدابیر لازم را اتخاذ کرده، گزارش آن را به شورای امنیت ارائه کند.

3 - مصرانه می‌خواهد اسرای جنگی آزاد شده و پس از قطع مخاصمات فعال کنونی، براساس کنوانسیون سوم ژنو 12 اوت 1949، بدون تأخیر به کشور خود بازگردانده شوند.

4 - از ایران و عراق می‌خواهد با دبیرکل در اجرای این قطعنامه و در تلاش‌های میانجیگرانه برای حصول یک راه حل جامع، عادلانه و شرافتمندانه مورد قبول دو طرف در خصوص تمام موضوعات موجود، منطبق با اصول مندرج در منشور ملل متحد، همکاری کنند.

5 - از تمامی کشورهای دیگر می‌خواهد که حداکثر خویشتنداری را مبذول دارند و از هرگونه اقدامی که می‌تواند منجر به تشدید و گسترش بیشتر منازعه گردد احتراز کنند و بدین ترتیب اجرای قطعنامه حاضر را تسهیل کنند.

6 - از دبیرکل درخواست می‌کند که با مشورت با ایران و عراق، مسئله تفویض اختیار به یک هیأت بی‌طرف برای تحقیق راجع به مسئولیت منازعه را بررسی کرده و در اسرع وقت به شورای امنیت گزارش دهد.

7 - ابعاد خسارات وارده در خلال منازعه و نیاز به تلاش‌های بازسازی با کمک‌های مناسب بین‌المللی پس از خاتمه درگیری تصدیق می‌گردد و در این خصوص از دبیرکل درخواست می‌کند که هیأت کارشناسان را برای مطالعه موضوع بازسازی و گزارش به شورای امنیت تعیین کنند.

8 - همچنین از دبیرکل درخواست می‌کند که با مشورت با ایران و عراق و دیگر کشورهای منطقه،راه‌های افزایش امنیت و ثبات منطقه را مورد مداقه قرار دهد.

9- از دبیرکل درخواست می‌کند که شورای امنیت را در مورد اجرای این قطعنامه مطلع کند.

10 - مصمم است برای بررسی اقدامات بیشتر جهت رعایت و اجرای این قطعنامه در صورت ضرورت جلسات دیگری مجدداً تشکیل دهد.»