پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : یکی از مجموعه های اقتصادی مهم کشور که می توانست با تکیه بر ظرفیتهای قانونی در کم اثر کردن آثار تحریم های اقتصادی و ایجاد رونق اقتصادی برای کشور در شرایط بغرنج کنونی مفید واقع شوند، مناطق آزاد تجاری و صنعتی کشور است شاید بتوان مهم ترین مشکل سالهای اخیر این مناطق را به کارگیری مدیرانی ناکارآمد دانست که با وجود سابقه ناکافی مدیریتی و تنها به واسطه نزدیکی به حلقه افراد خاص در دولت به این پستها رسیده اند. نیم نگاهی به سوابق و اقدامات برخی از این مدیران ارشد اقتصادی، گویای بسیاری از واقعیتهاست.
یکی از مدیران عامل فعلی مناطق آزاد که به واسطه پادرمیانی یکی از دوستان قدیمی خود در دبیرخانه مناطق آزاد، به حمید بقایی، دبیر شورای عالی مناطق آزاد معرفی می شود و پس از آن، مدارج مدیریتی را در مناطق آزاد طی میکند ، س – ر مدیر عامل فعلی یک منطقه آزاد است.
این مدیرعامل به نحو آشکاری اقوام درجه یک و دو و دوستان صمیمی و رفقای قدیم خود را در این منطقه آزاد مشغول بکار کرده است.
این مدیر عامل علاوه بر فرزندان خود، دیگر اقوام و دوستان خود را هم در این منطقه آزاد با حقوقهای چند میلیونی در پستهای مشاور، مدیر پشتیبانی، معاون اقتصادی و ... به کار گرفته است. حقوقی که خود وی دریافت میکند با مزایا و اضافه کاری در هر ماه غالب بر 7 میلیون تومان میشود.
در این منطقه آزاد تا قبل از ورود وی، بزرگترین پروژه جاری این منطقه پروژه بندر کاسپین بوده است. اجرای این پروژه مدتی است مورد تشکیک سازمان بنادر قرار گرفته است، اما کارشناسان و شرکتهای مشاور به دلایل متعدد از جمله این که این بندرقدیمی با ۱۱ اسکله موجود در داخل شهر موجبات ایجاد ترافیک های سنگین در ورودی شهر و آلودگی کانال دهانه مرداب شده و ظرفیتهای توسعه ای خود را از دست داده، از احداث بندری جدید به نام بندر کاسپین به فاصله ده کیلومتری از شهر در محدوده منطقه آزاد که قابلیت پهلوگیری کشتی هایی با آبخور ۹ متر و ظرفیت حمل ۱۲ هزار تن کالای تجاری و ۲۰ هزار تن کالای نفتی را خواهدداشت ، حمایت کرده اند.
از این رو طی این سالها نزدیک به 60 میلیارد تومان از بودجه منطقه آزاد صرف احداث این پروژه و از جمله ساخت موج شکن ها شده است.
اما مدیرعامل فعلی به دنبال واگذاری پروژه، پس از صرف هزینه های هنگفت چند ده میلیاردی به سازمان بنادر و وزارت راه است که اساسا از ابتدا این پروژه را رقیب خود می دانست و اعتقادی به اجرای آن نداشته است و احتمالا واگذاری پروژه به آن، تفاوتی با تعطیلی آن ندارد.
با این تصمیم، به نظر می رسد این پروژه نیز که اجرای آن نقش مهمی در توسعه ترانزیت و درآمدزایی برای کشور خواهد داشت، به سرنوشت صدها پروژه نیمه تمام دیگر دچار شود که پس از صرف هزینه های میلیاردی از دستور کار خارج شده اند.
