کد خبر: ۱۳۲۹۸۷

تعداد نظرات: ۴۶ نظر

تاریخ انتشار: ۵۸ : ۲۰ - ۲۲ مهر ۱۳۹۲

صفحه نخست >> سیاست

ولایتی: نظرسنجی درباره مذاکره اشتباه است/ نمی‌دانم مبنای قانونی نظر سنجی چیست؟

مشاور عالی مقام معظم رهبری در امور بین‌الملل با تاکید بر اینکه محتوای مذاکره تلفنی معمولی بود و مطلب جدیدی در این مذاکره مبادله نشد، گفت: آیا نتیجه گفت‌وگوی تلفنی باید این باشد که موضع گیری اوباما بدتر از گذشته شود؟ این فریبکاری آنها را نشان می‌دهد.

پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

مشاور عالی مقام معظم رهبری در مورد نظرسنجی مذاکره با آمریکا گفت: هرکاری باید مبنای قانونی داشته باشد و البته رویه آقای روحانی نشان داده که تابع قانون است،من نمی‌دانم مبنای قانونی نظر سنجی چیست؟

به گزارش سرویس سیاسی «انتخاب» ؛ علی اکبر ولایتی در عین حال گفت: با شناختی که از دکتر روحانی دارم در طی سال‌های طولانی که با وی همکاری داشتیم در مجلس یا دبیر شورای امنیت که بنده وزیر امور خارجه بودم، همیشه رویه ایشان قانون مداری است.

وی اضافه کرد: کشورهایی که سابقه دیپلماسی‌شان از ما بیشتر است مثل انگلیسی‎ها، فرانسوی‎ها، روس‌ها و ... آیا برای برقراری رابطه با کشوری به نظرسنجی متکی هستند؟ بعد هم بسیاری از تصمیم گیری‎ها در حکومت مبتنی بر مجموعه اطلاعات پنهان و آشکار است؛ برای اینکه شما یک تصمیم اساسی مثل همین برقراری رابطه با کشور مهمی مثل آمریکا را بگیرید، مبتنی بر اطلاعات آشکار و پنهان است. مردم، رئیس جمهور و نمایندگان مجلس را انتخاب می‌کنند تا بر اساس مصالحی که تشخیص می‌دهند تصمیم گیری کنند.

ولایتی افزود: نکته دیگر اینکه بر اساس قانون اساسی تصمیم گیری در مسائل مختلف در کشورمان مصدرهای مختلف دارد. تصمیم‌گیری درباره مسائل اساسی کشور چه داخلی و چه خارجی و به خصوص خارجی بر اساس قانون اساسی در اختیار رهبری است.

مهمترین بخش از سخنان ولایتی در گفت و گو با فارس در پی می آید:

آمریکایی‎ها هم خودشان به لحاظ سابقه‌ای که می‌توان از بعد از 28 مرداد 32 به این طرف روی آن تکیه کرد، سعی کردند حکومت‎هایی که در ایران روی کار می‎آید، تحت نفوذ آمریکا باشد و هر مجموعه‌ای که می‌خواست علیه نفوذ آمریکا مبارزه کند، آمریکایی‎ها با خشونت و سبعیت با او برخورد می‌کردند و یا دست رژیم پهلوی را باز می‌گذاشتند تا آنها را سرکوب کند. این بخشی از سابقه آمریکایی‎ها در ایران است که در واقع ریشه‌های جدی عدم اعتماد و مشکلات بین ایران و آمریکا محسوب می‌شود. از این دست مثال‎ها که ریشه در ماهیت امریکایی دارد فراوان است.

در ابتدا باید توجه داشت نفس مذاکره تعیین کننده آینده وضعیت ایران در منطقه، صحنه بین‌المللی و رابطه با آمریکا نیست، چرا که این اولین بار نبود که مذاکره‌ای انجام می‌شد، گرچه مذاکره مستقیم دو طرف برای اولین بار بود که صورت می‌گرفت. در نوبت‎های قبلی نمایندگان ایران بر روی موضوع افغانستان یا عراق در جلساتی که معمولاً زیر چتر سازمان ملل متحد انجام می‌گرفت شرکت می‌کردند که آمریکا نیز یکی از کشورهایی بود که به همراه برخی کشورهای دیگر در این مذاکرات مشارکت داشت.

اینکه بین رئیس جمهور آمریکا و ایران مذاکره تلفنی صورت گرفته است، به خودی خود نمی‌تواند مسئله‌ای را حل کند؛ جز آنکه آنها بهره تبلیغاتی خود را می‌برند که لزوماً به نفع ما نیست. یعنی می‌خواهند به دیگران بگویند که ایرانی هم که از مذاکره با ما امتناع می‌کرد، بالاخره به این کار تن داد.

مطمئناً صرف مذاکره برای مذاکره نه تنها اثر مثبتی ندارد که برخی آثار منفی هم بر آن مترتب است که همان سواستفاده تبلیغاتی طرف مقابل است که همین کار را هم انجام داد. یعنی از یک طرف در گفت‌وگوی تلفنی مطالب مثبتی را بیان کرد، اما بعد رجزهای بیهوده‌ای را که ماه‌ها نخوانده بودند یعنی گزینه نظامی روی میز را تکرار کردند.

محتوای مذاکره تلفنی معمولی بود و مطلب جدیدی در این مذاکره مبادله نشد و تنها صحبت‌هایی که دو طرف با واسطه به هم منتقل می‌کردند، مستقیم به یکدیگر انتقال دادند، هر چند که پیش از این گفتم که آنها از آن بهره تبلیغاتی بردند و ما هم باید تدابیر لازم را در این زمینه پیش بینی می‌کردیم. باید توجه داشت که طوری نباشد که آمریکایی‎ها به هر شکلی که می‌خواهند صحنه را بگردانند. البته آقای دکتر روحانی با توجه به سوابق ارزشمندی که در کار دیپلماسی و روابط خارجی دارد، خوشبتانه مواضع بسیار محکم، قوی و روشنی را در چارچوب اصول جمهوری اسلامی ایران داشتند.

ایشان هم در سخنرانی و هم در مذاکره‌ای که روسای کشورها داشتند، کاملاً بر مواضع اصولی جمهوری اسلامی پای فشردند، اما این یک نوع فریبکاری آمریکایی‎ها بود که یک بار دیگر نشان دادند که در مذاکرات حسن نیت ندارند و هدف شان حل مشکلات نیست.

یک بار دیگر نشان داده شد که آمریکا قصد خیر نداشته و به گونه‌ای که ادعا می‌کنند حل مشکل ایران و آمریکا آنطور که طرفین با موضع برابر و احترام و حقوق برابر باشند و هیچ ادعایی خارج از حقوق خودشان بیش از حق بین المللی خود در خواست نمی‌کنند، نیست. یعنی آمریکا و ایران به عنوان دو کشور مستقل و عضو سازمان ملل متحد که با هم مذاکره کنند و اگر اختلافی وجود داشته باشد، با گفت‌وگو حل کنند، نشان دادند اینطور نیست؛ چرا که یک طرف آمد و گفت‌وگو کرد و به لطایف الحیل متوسل شد تا بتواند با رئیس جمهور ایران ارتباط برقرار کند.

برخی که خوش باور بودند، تصور می‌کردند بعد از این مشکلات بین ایران و آمریکا حل می‌شود؛ اما اوباما بلافاصله در کنار رئیس رژیم صهیونیستی، تندترین حرف‎هایی که در طول دوره ریاست جمهوری خود زده بود را مجدداً تکرار کرد. یکی اینکه گزینه نظامی روی میز است و دیگر اینکه ایران به دنبال سلاح هسته‌ای است. ماه‌ها بود که چنین سخنی نگفته بود حالا آیا نتیجه گفت‌وگوی تلفنی باید این باشد که موضع گیری اوباما بدتر از گذشته شود؟ این فریبکاری آنها را نشان می‌دهد.

کسانی که مدعی‌اند ما اگر مانعی بر سر راهمان نباشد، مشکلات را با آمریکایی‎ها حل می‌کنیم، سوال متقابل این است که می‌شود درخواست کنیم طرحی که دارند، اگر اجرا شود می‌تواند مشکلات را حل ‌کند، چه طرحی است؟ این را به نقد افکار عمومی بگذارند. بگویند بله ما اگر آزاد باشیم با آمریکا اینطور سخن می‌گوییم و پاسخی که آنها می‌دهند اشکال مختلفی برایش متصور است و هر نوع پاسخی که بدهند متقابلاً واکنش متناسب را خواهیم داشت و در نهایت به نفع ما خواهد شد به این دلایل؛ اما ما ندیدیم کسی این‎ها را مطرح کند و بگوید این طرح را برای حل مسائل ایران و آمریکا داریم.

آنهایی که می‌گویند دست ما در گفت‌وگو با آمریکا بسته است و اگر بسته نباشد مشکلات را حل می‌کنیم، درخواست می‌کنیم بگویند طرحی که مد نظر دارند چیست و به چه دلایلی می‌گویند ما اگر با دست باز برویم مشکلات را حل می‌کنیم. آنها طرح را مطرح کنند.

اگر طرح معقول و قابل دفاعی باشد آن زمان بهتر می‌توانند مدعی شوند و مطالبه و طلبکاری کنند که ما می‌خواستیم این طرح را اجرا کنیم اما دست ما را بستند. نفس مذاکره برای مذاکره برای هیچ کشوری موفقیت و پیروزی نمی‌آورد.

در حال حاضر، در یک موردی نظام موافقت کرده که گفت‌وگو‎ها ادامه پیدا کند و آن هم چارچوب هسته‌ای است، خوب، گفت‌وگوها نیز بین ما و 1+5 انجام می‌شود و ما برای خود دلایل متقنی داریم و بر اساس آن دلایل و شواهد امید به اینکه در این مذاکرات بتوانیم به موفقیت دست پیدا کنیم، کم نیست.

حضرت آقا ضمن تقدیر از دولت فرمودند که بخشی از اقدامات دولت نابجا بود، کدام بخش از کارهایی که تیم ایرانی انجام داد باعث این نقد شده است و رهبری تایید نکردند؟
بنده اطلاعی ندارم. آنچه را هم که یکی از رسانه‌ها از آقای دکتر ظریف نقل کرد، بعداً توسط ایشان و سخنگوی وزارت امور خارجه تکذیب شد.

هرکاری باید مبنای قانونی داشته باشد و البته رویه آقای روحانی نشان داده که تابع قانون است،من نمی‌دانم مبنای قانونی نظر سنجی چیست؟ اما با شناختی که از ایشان دارم در طی سال‌های طولانی که با وی همکاری داشتیم در مجلس یا دبیر شورای امنیت که بنده وزیر امور خارجه بودم، همیشه رویه ایشان قانون مداری است.

کشورهایی که سابقه دیپلماسی‌شان از ما بیشتر است مثل انگلیسی‎ها، فرانسوی‎ها، روس‌ها و ... آیا برای برقراری رابطه با کشوری به نظرسنجی متکی هستند؟ بعد هم بسیاری از تصمیم گیری‎ها در حکومت مبتنی بر مجموعه اطلاعات پنهان و آشکار است؛ برای اینکه شما یک تصمیم اساسی مثل همین برقراری رابطه با کشور مهمی مثل آمریکا را بگیرید، مبتنی بر اطلاعات آشکار و پنهان است. مردم، رئیس جمهور و نمایندگان مجلس را انتخاب می‌کنند تا بر اساس مصالحی که تشخیص می‌دهند تصمیم گیری کنند.

نکته دیگر اینکه بر اساس قانون اساسی تصمیم گیری در مسائل مختلف در کشورمان مصدرهای مختلف دارد. تصمیم‌گیری درباره مسائل اساسی کشور چه داخلی و چه خارجی و به خصوص خارجی بر اساس قانون اساسی در اختیار رهبری است.

تصمیمی که درباره یک سیاست خارجی باشد، بخشی از آن مبتنی بر اطلاعات پنهان است، فرض کنید مردم هم در قانون اساسی اگر برای این نظرسنجی‎ها چنین جایگاهی داشته باشند، برای اینکه نظر درست بدهند لازم است از اطلاعات پنهان و آشکار هم مطلع شوند؟ البته مردم نامحرم نیستند اما وقتی شما آن را اعلام کردید غیر از مردم، دشمن ما هم آن را می‌شنود و اگر این اطلاعاتی که باید پنهان بماند آشکار شود، نقض غرض و خلاف مصالح ملی نمی‌شود؟

بنابراین مردم اگر اطلاعات کافی نداشته باشند هرجایی که قرار است نظر بدهند اگر اطلاعات کافی نداشته باشد، تصمیم گیری درستی نخواهد شد و شما نمی‌توانید یک تصمیم اساسی را بر اساس اطلاعات ناقص بگیرید.

به این دلیل مردم نماینده مجلس و رئیس جمهور و خبرگان رهبری و آنها رهبر انتخاب می‌کنند تا اینکه این هرم قدرت که بر اساس قوانین موجود شکل گرفته بتواند به موقع در هر بخشی از نظام تصمیماتی که بر اساس قانون به اختیار او گذاشته شده را اتخاذ کند. می‌شود تصمیمی که در اختیار رهبری است را به این شکل در اختیار عموم مردم گذاشت؟ می‌شود تصمیماتی که در اختیار رئیس جمهور است به نظرسنجی موکول کرد؟

قانون اساسی برای رئیس جمهور اختیارات زیادی قائل شده است؛ آیا این درست است که بخشی از اختیارات رئیس جمهور را براساس نظرسنجی به مجلس بسپاریم، اگر درست نیست به همان دلیل آن تصمیماتی که مربوط به رهبری یا هیئت دولت و مجلس است ما نمی‌توانیم به جایگاه دیگری منتقل کنیم. بنابراین نظرسنجی کردن مستقیم نمی‌تواند مبنای تصمیم گیری‎های اساسی تعیین کننده برای نظام باشد.

نرمش قهرمانانه یک کلام پیچیده و بسیار حساسی است که اگر درست تفسیر نشود از آن برداشت نادرست می‌شود. نرمش به معنای انعطاف یعنی در دیپلماسی و در برقراری و توسعه روابط با دیگر کشورها شما باید قدرت مانور داشته باشید، قدرت مانور بین دو سر یک طیف که یک سر آن انعطاف و یک سرش ایستادگی است. دیپلمات و تصمیم گیر شما باید بتواند به موقع انعطاف داشته باشد و به موقع نیز ایستادگی کند. نرمش قهرمانانه یعنی از موضع قدرت اگر مصلحت دیده شد، انعطاف نشان دهیم.

پس بحث نوشیدن جام زهر نیست؟

نخیر نیست. برداشت من این است، مقام معظم رهبری این مطلب را فرمودند و تفسیرش را نیز ایشان باید بفرمایند؛ ولی برداشتم این است که انعطاف، انعطاف به موقع از موضع قدرت توسط کسی که مذاکره سیاسی می‌کند، است.

مثلا انعطاف در اینکه تعلیق کنند؟
خیر؛ این موضوع در هر جایی معنای خود را دارد.

علت العلل حمایت جمهوری اسلامی ایران از دولت و ملت سوریه و شخص بشار اسد این است که آنها به مقاومت در برابر صهیونیست‎ها معتقدند و از زمان حکومت پدر ایشان مرحوم حافظ اسد تاکنون در برابر زیاده خواهی آمریکا و متحدان آن و صهیونیست‎ها ایستاده اند و با تمام وجود از مقاومت لبنان و فلسطین حمایت کرده اند و قیمت گزافی بابت آن پرداخته‌اند و همچنان ایستادگی می‌کنند. این علت اصلی و روشن حمایت جمهوری اسلامی از سوریه است.

علت دیگر این است که سوریه کشوری اسلامی است و یکی از اهداف دشمنان سوریه تجزیه این کشور است؛ تجزیه هر کشور اسلامی به معنای تضعیف مسلمانان و برانگیختن و تشدید اختلافات درونی ملت‎ها به قصد سواستفاده دشمنان جهان اسلام و امت اسلامی است.

علت دیگر این است که اگر دشمنان سوریه در سوریه موفق شوند، به سوریه اکتفا نمی‌کنند و بعد از آن نوبت لبنان و عراق است و اینها همه متحدین و دوستان ایران هستند؛ به همان علتی که ما از سوریه حمایت می‌کنیم از مردم و دولت عراق و مقاومت و مردم لبنان هم حمایت می‌کنیم. تاریخ 35 ساله جمهوری اسلامی ایران نشان داده که ایران به هیچ وجه بر سر اصول معامله نکرده و نمی‌کند و کارهایی که طرفداران دیدگاه‎های ماکیاولیستی در دنیا انجام می‌دهند جمهوری اسلامی ایران هیچگاه نکرده است.

کاری که در مصر صورت گرفت علیه دموکراسی بود و آنچه کشورها را بیمه می‌کند حاکمیت مردم بر سرنوشت خودشان است و دموکراسی نیز همین است. مردم به آقای مرسی رای دادند بنابراین اینکه مرسی را با زور نیروهای امنیتی و نظامی کنار بگذارند، باعث تاسف و موجب نگرانی است.

نکته دیگر اینکه برای اولین بار حکومتی به نام اسلام و تحولی به نام اسلام آنجا شکل گرفت اما آن را به زور نیروهای نظامی و اطلاعاتی وادار به عقب نشینی کردند و سعی دارند با فشار آن را شکست بدهند. مردم دارند از اسلام دفاع می‌کنند و آنها مردمی را که از اسلام دفاع می‌کنند به گلوله می‌بندند. این چیزی نیست که موجب نگرانی جهان اسلام و پیروان تفکر اسلامی نباشد لذا دو اتفاق در مصر افتاده است؛ اول اینکه دموکراسی سرکوب شده و دوم هم اسلام خواهی سرکوب شده است. این باعث تاسف است.

پیش بینی ما این است که مردم مصر مقاومت خود ادامه خواهند داد و آفت درونی مقاومت مردم مصر، افراطی گرایی است. یعنی کاری که وهابی‎ها آنجا می‌کنند مهم ترین عامل درونی تضعیف اسلام خواهی و دموکراسی خواهی است.

بیداری اسلامی در بین مردم مسلمان است و مردم مسلمان بیدار شده‌اند و این حرکت‎های بیداری اسلامی ادامه خواهد یافت و اینطور نیست که بیداری اسلامی منحرف شده یا از خروش افتاده باشد؛ این تحولات منطقه ادامه خواهد یافت وسرانجام هم بسیار امیدواریم و هم اعتماد زیادی داریم که سرانجام، مردم و آرمان‎های اسلامی پیروز خواهند شد.

لینک کوتاه

ارسال به تلگرام

نظرات بینندگان

انتشار یافته: ۴۶

در انتظار بررسی: ۵۴

غیر قابل انتشار: ۳

حامد

۲۱:۳۱ - ۱۳۹۲/۰۷/۲۲

115