نگاه صدها خواننده نیویورک تایمز به توافق هسته ای ایران و غرب

ایرنا: صدها خواننده نیویورک تایمز در انتهای گزارش این روزنامه در باره توافق هسته ای ایران با غرب که در پایگاه اطلاع رسانی آن منتشر شده است، نظرات خود را ابراز داشته اند. نظراتی که مطالعه آن می تواند برداشت کلی از حال و هوای عمومی آمریکاییان نسبت به ایران و لابی های اسراییل در آمریکا را ارایه دهد.

برخی از این نظرات را که تایید ده ها خواننده دیگر نیویورک تایمز در آنها مشاهده می شود، بخوانید:

یکی از خوانندگان که نظرش توسط 185 نفر از دیگر خوانندگان نیویورک تایمز تایید شده، می گوید: تنها جایگزین دیپلماسی، همان چیزی است که از سال ها پیش نئوکان ها و لابی گرهای اسراییلی تجویز می کنند، یعنی جنگ. در این مورد خاص اگر جنگی در کار می بود، جنگی بود بدون دلیل. چرا که هیچ کس ثابت نکرده که ایران پیمان منع تکثیر هسته ای را نقض کرده است. ایران در این قرن یا قرن گذشته یا دو قرن گذشته به هیچ کشوری حمله نکرده است.

خواننده دیگری از شیکاگو با داشتن 124 تایید خواننده دیگر، در نوشته خود بابت توافق ایران با گروه 1+5 خدا را شکر کرده و نوشته است: واقعا از زندگی در کشوری که سیاست خارجی اش توسط رهبر یک کشور دیگر یعنی نتانیاهو دیکته می شود، خسته شده ام.

به نوشته این خواننده، هنگامی که کمیته نوبل، رییس جمهور اوباما را به عنوان برنده جایزه صلح معرفی کرد، کسانی که از اوباما متنفرند، این انتخاب را مسخره کردند، اما اقدام های رییس جمهور آمریکا از جمله توافق با ایران، توافق با سوریه و خارج کردن نیروهای نظامی از عراق، اقدام هایی برای صلح بود.

وی معتقد است در زمانه ای که دیگران آمریکا را به جنگ سوق می دهند، اوباما از صلح و راه حل های مسالمت آمیز سخن می گوید.

خواننده دیگری که نظرش 110 بار از سوی خوانندگان دیگر تایید شده است، می نویسد: اغلب گفته می شود و روشن هم هست که انسان با دشمنانش صلح می کند و نه با دوستانش. آمریکا و ایران دلایل زیادی برای بی اعتمادی متقابل دارند...اما این دو ملت و بیشتر ملل جهان در احیای همکاری، منافع و دستاوردهای بیشتری دارند تا در دشمنی. بگذار همه آرزو کنیم که این توافق به کمال برسد.

یک خواننده دیگر روزنامه نیویورک تایمز که 93 خواننده دیگر آن را تایید کرده اند، می نویسد: باید با نفوذ آیپک(لابی اسراییل) بر روی کنگره مستمرا مبارزه کنیم تا نتواند آمریکا را به جنگ دیگری به نمایندگی از طرف اسراییل سوق دهد. برای مثال به مقاله نیویورک تایمز که یک روز قبل از مداخله روسیه برای حل مشکل سلاح های شیمیایی سوریه نوشته شده توجه کنید . این مقاله می گوید که آیپک برنامه ریزی کرده تا 300 نفر از اعضای خود را روز سه شنه به کنگره گسیل کند تا به نمایندگان فشار وارد کنند که از پیشنهاد اوباما برای حمله به سوریه حمایت کنند. این اقدام آیپک، یک روز پس از گزارش های رسانه ای اعلام می شود که می گویند بنیامین نتانیاهو با شماری از اعضای کنگره برای تشویق حمله به سوریه تماس گرفته است.

یکی دیگر از خوانندگان توافق ژنو را بسیار کارآمد خوانده و می نویسد که ایرانی ها تحت شرایطی به این توافق پای بند خواهند بود.

خواننده دیگری از عدم نظارت سازمان بین المللی انرژی هسته ای بر برنامه هسته ای رژیم اسراییل انتقاد کرده و می نویسد: آخرین باری که این سازمان بر برنامه هسته ای اسراییل نظارت کرد، چه زمانی بود. اوه فراموش کرده ام، آنها هیچ وقت پیمان منع گسترش را امضا نکردند.