هراس از انزوای اجتماعی و "لکه ننگی" که بر پیشانی بیماران اچ آی وی مثبت نقش بسته است، کفایت می‌کند تا این بیماری پنهان شود و بیماران حتی برای درمان خود اکراه داشته باشند.
آنها راز بیماری خود را به دندانپزشکان نمی‌گویند، خانواده‌هایشان اغلب از بیماریشان بی‌اطلاعند، بسیاری از آنان کار خود را از دست داده‌اند و برخی نیز به "کارتون خواب‌ها " پیوسته‌اند و این روایت غم انگیز بیماری ایدز است، بیماری که به دلیل همین پنهان کاری‌ها در ایران در سا‌ل‌های گذشته روندی صعودی داشته است.
به گزارش ایسنا، آمار مبتلایان به این بیماری در یک کلمه خلاصه می‌شود: "پنهان کاری" و به عبارت دیگر هراس از انزوا. "ایدزی" لقب تحقیرآمیزی است که این بیماران می‌شنوند. در بهترین حالت پچ پچ دوستان و همسایه‌ها را یا نگاه سنگین و ملامت آمیز مردم کوچه و بازار را تحمل می‌کنند و حتی برخی از پزشکان نیز با این "مطرودان" برخورد خوبی ندارند و بدتر از همه اینکه به گفته یکی از بیماران " اسم ایدز از خود بیماری کشنده‌تر" و غم انگیز‌تر اینکه خود بیماران به یکدیگر دلداری می‌دهند و سنگ صبور یکدیگر باشند که در این رابطه تعدادی از بیماران مبتلا به این بیماری در خراسان شمالی توضیحاتی را در خصوص اینکه چگونه به این بیماری مبتلا شده‌اند و اکنون با چه مشکلاتی مواجه هستند توضیحاتی را ارائه داده‌اند.
یکی از بیماران مبتلا به ایدز در خراسان شمالی در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به اینکه این بیماری را از طریق شوهرم گرفته‌ام گفت: زمانی متوجه شدم به این بیماری مبتلا شده‌ام که شوهرم سخت مریض شد و برای دادن آزمایش به آزمایشگاه رفت و در آنجا مشخص شده بود که به این بیماری مبتلا است.
وی با بیان اینکه زمانی که متوجه شدم خودم نیز به ایدز مبتلا هستم گریه کردم و به شوهرم گفتم که چرا به من نگفته بودی بیماری ایدز داری اظهار کرد: خود او نیز قسم می‌خورد که من هم نمی‌دانستم که این بیماری را دارم.
وی با ذکر اینکه شوهر اولم فوت کرده است افزود: نمی‌دانم شوهر دومم چگونه به این بیماری مبتلا شده است اما معتاد تزریقی بوده و شاید از طریق استفاده از سرنگ‌های مشترک بیماری ایدز را گرفته است.
وی ادامه داد: در حال حاضر نیز به صورت غیابی از او طلاق گرفته‌ام.
وی با ذکر اینکه زمانی که متوجه شدم مبتلا به این بیماری هستم حس خاصی داشتم که وقتی الان به یاد می‌آورم تنم به لرزه می‌افتد بیان کرد: آن‌قدر ناراحت بودم که نمی‌توانم آن را توصیف کنم و این ناراحتی باعث شده تا افسردگی بگیرم و دارو مصرف کنم.
وی گفت: الان فقط به خاطر پسرم که متعلق به شوهر اولم است زندگی می‌کنم وگرنه هیچ امید و دلیلی برای زندگی ندارم.
وی با گلایه از رفتار مردم در ارتباط با یک بیمار مبتلا به ایدز افزود: ایدز نیز مانند سایر بیماری‌ها یک بیماری است و ما نیز ناخواسته به آن مبتلا شدیم و هیچ گناه و جرمی مرتکب نشده‌ایم.
وی خاطرنشان کرد: باید آگاهی مردم در خصوص اینکه بیماری ایدز با تماس‌های معمولی به سایر افراد منتقل نمی شود بالا رود و با این گونه بیماران مانند انسان‌های قرنطینه‌ای و مجرم رفتار نکنند.
وی گفت: در حال حاضر فقط مادرم می‌داند که من به این بیماری مبتلا هستم و جرات گفتن آن را به کس دیگری به خاطر اینکه از اجتماع و کارم طرد شوم را ندارم.
وی اظهار کرد: نمی دانم اگر مادرم را نداشتم باید چکار می کردم و چگونه با این بیماری کنار می‌آمدم.
یکی دیگر از بیماران مبتلا به ایدز با بیان اینکه ایدز را از شوهرم که معتاد تزریقی است گرفتم گفت: سر کار بودم که از سوی دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی برای گرفتن آزمایش خون به دنبال من آمدند و آنجا بود که متوجه شدم من نیز این بیماری را دارم.
وی اظهار کرد: زمانی که متوجه شدم این بیماری را دارم ناراحت نشدم و به خدا توکل کردم و با خودم گفتم خداوند درد را که می دهد درمان را نیز می دهد.
وی ادامه داد: اما زمانی که دخترم را باردار شدم خیلی ناراحت و نگران شدم، خوراک شب و روز من گریه بود، دکترها می‌گفتند باید این بچه سقط شود وگرنه آن نیز ایدز خواهد گرفت اما من نمی خواستم و دلم می خواست دخترم به دنیا آید.
وی افزود: چندین مرتبه برای سقط در بیمارستان بستری شدم اما فکر می کنم خدا می خواست که دخترم باقی بماند.
وی بیان کرد: در حال حاضر دخترم دو ساله است و چندین مرتبه آزمایش‌های لازم برای اینکه متوجه شوند که بیماری ایدز را دارد و یا خیر، گرفته شده است، اما خوشبختانه در تمام آزمایش‌ها سالم بوده است.
وی توضیح داد: زمانی که دخترم به دنیا آمد برای اینکه کسی متوجه نشود من بیماری ایدز دارم از مسوولان بیمارستان خواستم تا اتاق من را از دیگران جدا کنند.
وی با بیان اینکه برخورد برخی از افراد هنگامی که متوجه می‌شوند ما مبتلا به ایدز شده‌ایم بسیار بد است تصریح کرد: جرات گفتن این موضوع را به هیچ کس نداریم.
وی گفت: رفتار مادر شوهر و خواهرشوهرم با من خیلی بد است، همیشه به من توهین می‌کنند و من را تحقیر می‌کنند، هیچ وقت آن ها و شوهرم را به علت اینکه من را بدبخت کرده‌اند نمی بخشم.
وی خاطرنشان کرد: نگاه بد مردم به یک بیمار مبتلا به ایدز باعث شده تا خجالت بکشم که بگویم من ایدز دارم.
وی بیان کرد: گاهی اوقات که خود و یا دخترم مریض می‌شویم فقط نزد یکی از پزشکانی که می داند من ایدز دارم می روم تا دارو تجویز کند، و دلم نمی خواهد که افراد دیگری به این بیماری مبتلا شوند.
وی گفت: هم اکنون زندگیم به سختی سپری می‌شود، شوهرم کارتن خواب شده است یا در زندان است، هزینه‌های تمام زندگی و اجاره خانه با من است.
وی افزود: چون مجبور هستم کار کنم، دخترم را مادرم نگه می‌دارد و هر دو، سه هفته یک مرتبه آن را می‌بینم.
به گزارش ایسنا، کارشناس مسوول مبارزه با بیماری‌های دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی با اشاره به اینکه بیماری ایدز یک بیماری ویروسی است که دستگاه ایمنی بدن را هدف قرار می‌دهد و سبب ضعیف شدن بدن می‌شود گفت: ایدز موجب می‌شود تا شخص مستعد ابتلا به انواع بیماری عفونی شود.
رضا فاضلی افزود: رفتارهای پر خطر جنسی، اعتیاد تزریقی، خالکوبی، استفاده از فرآورده‌های خونی ناسالم سبب انتقال این بیماری می شود.
وی با تصریح بر اینکه داشتن روابط اجتماعی با یک بیمار مبتلا به ایدز سبب انتقال بیماری نمی‌شود تاکید کرد: اقداماتی همچون دست دادن، بوسیدن، خوردن غذا از ظروف یکدیگر و صحبت کردن سبب انتقال بیماری نمی شود.
فاضلی ادامه داد: آموزش مهمترین فصل برای پیشگیری از ابتلا به ایدز در کشور است.
وی با اشاره به اینکه هم اکنون ما نباید از بسترهای اجتماعی کنترل ایدز غافل باشیم خاطرنشان کرد:همه افراد باید برای پیشگیری از بروز این بیماری در جامعه احساس مسوولیت کنند.
وی با بیان اینکه در موج سوم بروز بیماری ایدز در کشور باید برای پیشگیری از آن، برنامه‌های خود را اولویت بندی کنیم گفت: این به آن معنا است که از خود سوال کنیم که به چه دلیل انتقال بیماری ایدز از مادر به کودک در حال افزایش است و یا چرا شیوع مصرف مواد روان گردان یا محرک صنعتی که گاهی اوقات زمینه ساز بروز این بیماری است در بین جوانان و زنان ما افزایش یافته است.
وی افزود: آمارها نشان دهنده آن است که مرگ نوجوانان مبتلا به ایدز در جهان رو به افزایش است، بنابراین باید نگاه ویژه‌ای به نوجوان‌های خود داشته باشیم.
فاضلی تصریح کرد: خانواده و مدرسه مهمترین مکان برای شناخت نوجوانان و ارائه آموزش های مفید و موثر برای پیش گیری از ابتلا به این بیماری است.
وی توضیح داد: ممکن است نوجوانان فاصله سنی 11 تا 19سال با دوستان پرخطر و افرادی که سوء مصرف مواد مخدر را دارند در ارتباط باشند و این خانواده است که با ارائه آموزش‌های لازم، زمینه ابتلا به بیماری ایدز را در آنها به صفر برساند.
وی بیان کرد: بنابراین باید سطح اطلاعات خانواده و معلمان را در خصوص چنین بیماری افزایش داد.
این مسوول تاکید کرد: در زمینه جلوگیری از بیماری ایدز، در حال حاضر مهمترین هشداری که می توان به والدین داد مصرف مواد روان گردان و یا محرک صنعتی توسط نوجوانان است.
وی با اشاره به وجود مرکز مشاوره رفتاری در این استان ادامه داد: این مراکز بهترین مکان‌هایی هستند که می‌توانند بهترین آموزش‌ها را به والدین در این زمینه ارائه دهند.
وی تصریح کرد: مسوولان ما می توانند با ارائه آموزش‌ها و اطلاع رسانی نگرانی خود را در موج سوم بروز بیماری ایدز در کشور نشان دهند.
کارشناس مبارزه با بیماری‌های دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی از وجود 36 بیمار مبتلا به ایدز در این استان خبر داد.
