قدرتالله علیخانی از نمایندگان با سابقه مجلس شورای اسلامی است که در مجلس هفتم و هشتم منتقد سیاستها و برنامههای دولت احمدینژاد بود و در حال حاضر به عنوان مشاور پارلمانی رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام به بهارستان میآید. گفتوگوی ما با علیخانی در راهروی مجلس و در روزی که سه نماینده منتقد دولت در نطق میان دستور خود علیه دولت سخن گفتند، را در زیر بخوانید.
آقای علیخانی شما خبرها و اتفاقات دولت را دنبال میکنید؟ انتقاداتی که نسبت به برنامهها و عملکرد دولت وارد میشود چقدر در قاعده عرفی و نقد پذیرفته شده است؟
من امروز مجلس بودم و نطق برخی منتقدان را شنیدم از جمله سخنان آقای علیرضا زاکانی. البته بعد او را دیدم و به مزاح چیزهایی به او گفتم. تاجایی که اطلاع دارم و تجربیاتم به من میگوید و با توجه به شناختی که از گروههای مختلف سیاسی دارم. برخی از همین آقایان که هر اتفاقی میافتد فریاد وااسلاما و واکشورا سر میدهند اطلاعاتشان نسبت به امور کامل و درست نیست.
از طرف دیگر آنها عادت کردهاند که یکطرفه به قاضی بروند. به همین خاطر در بیان نقدهای خود رعایت هیچ چیز را نمیکنند. شنیدم که روز شنبه هم جلسهای با عنوان «دلواپسیم» گذاشتند. به نظر من اینها بیشتر از هر چیز دلواپس منافع گروهی و سیاسی خودشان هستند.
البته بیان نقد حق همه منتقدان است و دولت هم مزاحمتی برای بیان این نقدها نداشته است. اما اینکه بیان نقدها در یک چارچوب قابل قبولی باشد انتظار زیادی نیست. من با خیلیها که در جامعه برخورد میکنم میبینم که به تفکرات و شیوه گفتاری و رفتار اینها معترضاند و برخی هم اساساً این قبیل مواضع را با خنده همراهی میکنند و واجد اهمیت نمیدانند.
اشاره کردید نگران منافع گروهی و سیاسی خودشان هستند. مگر منافع آنها در خطر افتاده است؟
بله، اینها میبینند که پایگاهی در درون جامعه که ندارند، مسئولیتها و مقامهای اجرایی را هم که از دست دادهاند لذا از این بابت نگران هستند. این چهرهها و گروهها تیپ مدیریتی همچون دوران احمدینژاد را میخواهند. در انتخابات هم نامزد مشخصی داشتند که رأی نیاورد و دیدند میزان مقبولیت و پایگاه اجتماعیشان چه مقدار است. از همین حالا به فکر افتادهاند که برای انتخابات بعدی از شهرستانها برای حضور در مجلس نامزد شوند شاید شانسی داشته باشند. حرف اینها در بین مردم خریدار ندارد. همان دغدغهها و مواضع را بیان میکنند که در زمان انتخابات هم آنها را دنبال میکردند اما دیدید که مردم توجه و رغبتی به این مواضع و سیاستها نداشتند.
سیاستهایی که الان شاهد هستیم چه مشکلات و آسیبهایی را برای نظام و ملت به دنبال آورد و الان هم به دولت فعلی ارث رسیده است. اگر واقعاً نگران مردم و نظام هستند خوب به دولت کمک کنند. ما میدانیم که جریانهای دیگری هم هستند که منتقد دولت هستند اما رفتار و مواضع آنها با این گروههای تندرو تفاوت دارد. نقد خود را محترمانه بیان میکنند، اما هیاهو و جنجال درست نمیکنند چون میدانند در شرایط فعلی، کشور ما نیاز به آرامش دارد. اینها اما مخالف آرامش هستند چون منافعشان در همین درگیریها و دعواهای سیاسی است. سابقه آنها هم مؤید همین مطلب است. به هر حال به خاطر همین رفتارها مردم به آنها توجه نمیکنند و آنها هم از همین بیتوجهی مردم عصبانی هستند.
به نظر شما چرا این افراد نسبت به سقوط اقتصادی کشور اظهار نگرانی نمیکنند. اینکه رشد اقتصادی کشور از 6 درصد به منفی 6/5 میرسد و اینکه تورم کشور به مرز 40 درصد میرسد به نظر شما جای نگرانی ندارد؟
بله، نکته درستی است. اصلاً این موضوعی که محل نگرانی این مخالفان شده مورد بحث مردم نیست. مردم دولتی را انتخاب کردهاند این دولت هم دارد کار خودش را میکند. مردم دنبال سربلندی و عزت کشور و رفع مشکلات اقتصادی هستند. دولت هم در همین مسیر حرکت میکند. مسئولان دولت و در رأس آنها رئیس جمهوری تعامل خوبی با همه نهادها و دستگاهها و گروههای مختلف برقرار کرده اما برخیها فقط به دنبال بر هم زدن اوضاع هستند. این به اصطلاح منتقدان، دلواپس منافع خودشان هستند.
یک روز علیه دولت فیلم میسازند، روز دیگر همایش برگزار میکنند و در رسانههایشان به دولت میتازند و درصدد ایجاد شکاف بین دولت و ملت هستند. همه این حرفها و مواضع البته از سوی چند نماینده مجلس نیست. جریان خاصی هست که اینها را هدایت میکند. همان جریانی که منافعش به خطر افتاده است. واگرنه درباره مذاکرات هستهای که رهبری انقلاب مراقبت میکنند خودشان اجازه مذاکره دادهاند چه جای دلواپسی است. دولت و تیم مذاکرهکننده هم دقت میکنند که حقوق مردم محفوظ بماند.
شما خودتان در مجلس هشتم جزو منتقدان دولت بودید. آیا در آن زمان امکان اینکه درباره مسائل ملی همچون پرونده هستهای نقدی بیان شود وجود داشت؟
نقد ما به دولت در خصوص مسائل روز و اولویتهای کشور بود. ما درباره بیکاری، رکود در تولید و مشکلات کارخانهها تذکر میدادیم. مشکلات بخش کشاورزی را میدیدیم. دولت آمار میداد که فلان مقدار اشتغال ایجاد کردیم. من بر اساس آمارهای رسمی نشان میدادم که این ادعای دولت درست نیست.
دغدغه ما مردم و مشکلات مردم بود اما آن چیزی که الان علیه دولت اتفاق میافتد اغراض و دعواهای سیاسی است. خوشبختانه دولت یازدهم هم نسبت به منتقدان موضع خوبی دارد و مانعی بر سر بیان نقدها نگذاشته است. همین طور که میبینید حتی درباره مذاکرات هستهای که پیش از این کمتر درباره آن در رسانهها سخن گفته میشد، با صراحت هر چه تمامتر دارد نقد میشود. البته به اسم نقد تخریب میشود.
منتها اینکه در میان این همه سوژه و موضوع چرا اینها روی مذاکرات زوم کردهاند، این به منافعشان بر میگردد و میدانند که با اجرایی شدن توافق این منافع بیشتر به خطر میافتد. از همین منظر است که میگویم یک جریان خاص پشت پرده دارد این اتفاقات و مخالفتها را هدایت میکند.
منبع: ایران
وقتی 72 میلیون به پیشنهاد آقای روحانی جواب منفی می دهند
این با گفته شما -- (*** من با خیلیها که در جامعه برخورد میکنم میبینم که به تفکرات و شیوه گفتاری و رفتار اینها معترضاند و برخی هم اساساً این قبیل مواضع را با خنده همراهی میکنند و واجد اهمیت نمیدانند***) --- هم خوانی ندارد
شما میتوانید نماینده همان چهار میلیون نفر مشخص باشید!!!
نتانیاهوهم دلواپسه.!!!!!؟؟؟؟