رقابتی بی هیاهو در انتخابات هیئت رئیسه شورای شهر پایتخت

فردا سه شنبه، دومین انتخابات هیئت رئیسه شورای چهارم شهر تهران برگزار می شود.انتخاباتی که سال گذشته با حرف و حدیث های مختلفی همراه بود و این بار نیز همان دو نامزد را برای ریاست در رقابت می بیند؛ احمد مسجد جامعی، رئیس فعلی شورای شهر و مصطفی چمران رئیس دوره گذشته شورای شهر.

ترکیب این دوره شورای شهر تهران به گونه ای است که تقریبا توازنی بین نیروهای اصولگرا و اصلاح طلب برقرار است. در این میان چند چهره تاثیرگذار هستند که در دوره قبل در مورد ریاست شورا به سمت اصلاح طلب ها چرخیدند و احمد مسجد جامعی را رئیس شورا کردند و در مورد انتخاب شهردار به سمت اصولگرا ها چرخیدند و محمدباقر قالیباف شهردار شد.

البته در مورد شهردار شدن قالیباف، چرخش فقط درمورد چهره های بی طرف سیاسی نبود و افرادی چون الهه راستگو و احمد دنیامالی هم که ارتباط تشکیلاتی با اصلاح طلبان داشتند، به اصطلاح رای غیر تشکیلاتی دادند و از شهردار شدن قالیباف حمایت کردند؛ امری که البته برای این افراد تبعاتی هم داشت...

حالا دیگرالهه راستگو ارتباطتش را با اصلاح طلبان قطع کرده و حتی برخی جریان های اصلاح طلب رسما او را از تشکیلات خود اخراج کردند و با آن حجم تخریبی که از سوی اصلاح طلبان علیه او صورت گرفت، باید دید که آیا این بار نیز از ریاست مسجد جامعی حمایت می کند؟

در مقابل، اصول گراها نیز تقریبا همچون برخوردی را با عباس جدیدی داشتند و پس از رای او به مسجد جامعی برای ریاست شورای شهر، او را متهم به معامله و بده بستان کردند. امری که به رنجش عباس جدیدی از طیف اصول گرا انجامید.

برای انتخابات فردا تکلیف رای بسیاری از اعضای شورای شهر مشخص است، به گونه ای که تقریبا بین حامیان ریاست چمران و مسجد جامعیتعادلی برقرار است؛ اما چند چهره در این میان ظاهرا سرنوشت ساز هستند، از جمله این افراد، عباس جدیدی و الهه راستگو هستند که باید دید امسال چه تصمیمی خواهند گرفت. به نظر می رسد ظاهرا امسال شانس چمران برای بازگشت به صندلی ریاست شورای شهر افزایش یافته است و احتمالا او با اختلاف اندکی بر مسجد جامعی پیروز شود. اما این امر به لابی های امروز و فردای اعضای شورا نیز بر می گردد که چگونه بتوانند افراد تصمیم نگرفته را راضی به رای دادن به نفع خود نمایند.

این نکته را هم نباید فراموش کرد که برای طیف اصولگرای شورای شهر، حفظ شهرداری قالیباف مهمترین هدف بود که به آن دست یافتند. امری که البته بیشتر مدیون روابط و ارتباطات خود قالیباف بود تا لابی اعضای اصولگرای شورای شهر و مصداق آن را می توان در کسب رای راستگو و دنیامالی دید که ثمره ارتباطات خود قالیباف بود. از سوی دیگر وقتی نظر اعضای اصولگرای شورای شهر را در مورد ریاست مسجدجامعی بر شورای چهارم مرور می کنیم، برخورد احترام آمیزی با مسجدجامعی مشاهده می شود، امری که شاید باعث شود اصولگرا ها خیلی هم برای تغییر مسجد جامعی به آب و آتش نزنند و انتخابات فردا رقابتی بی هیاهو باشد. با این وجود به نظر می رسد که تلاش اصلاح طلبان برای حفظ جایگاه ریاست بیشتر از تلاش اصولگرا ها باشد. آنها هدف بزرگتر، یعنی شهرداری تهران را به رقیب اصولگرای خود باخته اند و دلشان نمی خواهد با سپردن ریاست شورای شهر به اصولگرایان، همه ی مدیریت شهری پایتخت را از دست بدهند.

*الف