پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : فضل الله ياري در سرمقاله ابتکار نوشت: جناح اصولگرايي با همه طول و عرض و قطر و ارتفاعي که در سپهر سياسي ايران براي خود قائل است، گويي چشم و گوش به سيگنال هايي داده که از فرستنده هاي رسانه ملي مي گيرد ، اتفاقي که به راحتي مي تواند مواضع آنان را تغيير دهد.
اين جناح قدرتمند در ساختار جمهوري اسلامي ايران، اين روزها ستون هاي متعدد خيمه اش را در دستان گروه هاي مختلفي مي بيند که هريک به طرفي مي کشند و مانند حکومت هاي ملوک الطوايفي، هر روز کسي از گوشه اي از آن سر بر مي آورد و ادعاي محوريت مي کند و لابد ديگران بايد گوش به فرامين او بسپارند.
گروه هاي زير مجموعه جناحي که در مرامنامه ادعايي اش «اصول» جايگاهي جدي دارد، ظاهرا در چندسال گذشته، نتوانسته اند چندان که مي نمايند بر سر اين اصول توافقي داشته باشند. به گونه اي که دو چهره نگران اين جناح (يعني مرحوم آيت الله مهدوي کني و مرحوم عسگراولادي) که پروژه وحدت اصولگرايي را محور فعاليت هاي خود قرار داده بودند، دل آزرده از بي اعتنايي آشکار گروه ها وچهره هاي شاخص جناح راست، رخت به سراي باقي کشيدند تا اين جناح باسابقه نشان دهد که چندي است تعادل خود را ازدست داده است؛تنها چند روز پس از ظهور مردي به نام محمود احمدي نژاد در عرصه سياسي ايران.
در چندسال گذشته از خيمه اصولگرايي صداهاي متفاوتي به گوش رسيده است که نه انتخابات مجلس نهم – بدون حضور رقيب اصلاح طلب – توانست از آن ها لشکر متحدي بسازد و نه انتخابات رياست جمهوري يازدهم و حضور نامزدي که در منظومه فکري اصلاح طلبان جايي براي خود دست و پا کرده بود.
هر گروه از اين جناح بي اعتنا به انذارهاي شيوخ خو د، پرچمي به دست کسي دادند و او را به ستاد ثبت نام انتخابات وزارت کشور کشاندند و در گوشش خواندند که نامزد اصلح اصولگرا توهستي ولاغير! به طوري که نامزدهاي معرفي شده در آخرين روزهاي قبل از انتخابات جواب تلفن هاي مرحوم آيت الله مهدوي کني را نمي دادند، از ترس آن که نکند، شيخ الرئيس اصولگرايان از آنان بخواهد که به «وحدت» تمکين کنند و به نفع ديگري از دور رقابت ها کنار بروند.
نتيجه آن شد که حسن روحاني آمد و بي اعتنا به خاستگاه اصولگرايي خويش، از ميان نامزدهايي که مهر تاييد گروه هايي از جناح اصولگرا را با خود داشتند، کليد ساختمان پاستور را ربود و آن شد که تا آخرين روزهاي قبل از انتخابات، در مخيله اصولگرايان هم نمي گنجيد.
اما چهره ها و گروه هاي مختلف اين جناح پرقدرت در روزهاي گذشته نشان دادند که مي توانند براي اتخاذ موضعي واحد چشم به يک جايگاه داشته باشند و آن برنامه هاي صداوسيماي جمهوري اسلامي از خيابان جام جم تهران مي باشد. براي اثبات اين موضوع تنها مي توان به همنوايي سراسري افراد شاخص و رده هاي مياني و حتي بدنه جريان اصولگرايي با رويکرد کمي تغيير يافته رسانه ملي اشاره کرد.
در روزهاي منتهي به نهم دي امسال، سيماي جمهوري اسلامي ايران با همان رويکرد پنج سال گذشته به پخش برنامه هاي تلويزيوني پرداخت با کمي تفاوت و آن هم انتقاد از محمود احمدي نژاد« به خاطر برگزاري جشن پيروزي در اوج اعتراضات پس از انتخابات» و البته انتقاد ملايم از خود « به خاطر پخش زنده اين مراسم تحريک آميز». از آن پس بود که به ناگاه چهره هاي شاخص اين جناح به يک باره به ياد آوردند که در کنار حملات شديد و بي مهابا به «سران فتنه» مي توانند به محمود احمدي نژاد و صداوسيما و اقدامات تحريک آميز آن ها نيز انتقادي وارد کنند. چيزي که در پنج سال گذشته هيچ گاه از اين جناح شنيده نشد.
به نظر مي رسد که همنوايي پنج سال گذشته اصولگرايان و تغيير اخير به تبع تغيير اندک در موضع رسانه ملي،مي تواند اين نويد را به بزرگان اين جناح بدهد که برنامه هاي احتمالي خود براي ايجاد تغييرات در جناح متبوع خودرا، از طريق رسانه ملي پيگيري کنند که ظاهرا بسيار بيشتر از رايزني ها و تلاش هاي پيدا و پنهان بزرگان اصولگرا نتيجه مي دهد.ظاهرا چهره هاي اصولگرا چشم خود به کنداکتور برنامه هاي رسانه ملي دوخته اند.
