وزیر خارجه کشورمان صبح روز سه‌شنبه در راس هیاتی و در چارچوب روابط رایزنی‌های دوجانبه با مقامات ارشد افغان راهی کابل شد.

محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه کشورمان در سفری یک روزه به افغانستان با اشرف غنی احمد زی، رئیس جمهور و عبدالله عبدالله رئیس اجرایی دولت وحدت ملی و رئیس شورای امنیت ملی این کشور دیدار می‌کند.

این اولین سفر وزیر امور خارجه کشورمان در دولت حسن روحانی است که بعد از شکل‌گیری و معرفی کابینه، از سوی دولت به افغانستان انجام می‌شود.

به احتمال قوی ظریف حامل دعوت نامه روحانی برای رئیس جمهور افغانستان برای سفر به ایران در کوتاه‌ترین زمان است.

وزیر خارجه کشورمان روز دوشنبه در جمع خبرنگاران با اشاره به سفرش به افغانستان گفت: خیلی خوشحالیم که امروز یک دولت وحدت ملی در افغانستان تشکیل شده و علاوه بر آن دو دوست نزدیک جمهوری اسلامی ایران، دکتر اشرف غنی و هم‌چنین دکتر عبدالله عبدالله مسئولان این دولت هستند و تمام طیف‌های مختلف مردم افغانستان در این دولت نمایندگی می‌شوند.

ظریف با اشاره به معرفی کابینه دولت افغانستان گفت: احساس می‌کردم ضرورت دارد در این مقطع بسیار مهم، بنده به افغانستان سفر داشته باشم. در سفرم به کابل امیدوارم بتوانیم حمایت خود از روند وحدت ملی در افغانستان را اعلام کنیم و در زمینه‌های مورد علاقه دو کشور در موضوعات مختلفی که دو کشور را به هم وصل می‌کند و اشتراک منافع دارند یا خطرات مشابهی که دو کشور از آن رنج می‌برند، به خصوص مواد مخدر، ترور و افراط، گفت‌وگوهای خوبی انجام دهیم.

کابینه جدید و جوان افغانستان پس از نزدیک به ۱۱۰ روز از آغاز به کار دولت وحدت ملی چندی پیش بالاخره تشکیل شد.

افغانستان از مهم‌ترین همسایگان ایران و دارای روابط تاریخی، فرهنگی، مذهبی است. این کشور سومین مرز طولانی را بعد از پاکستان و تاجیکستان با ایران دارد.

به گزارش ایسنا، روابط ایران و افغانستان با وجود مثبت و مستمر بودن آن در هشت سال گذشته اما در یک خط ممتد در حرکت بوده است و شاهد حرکت سینوسی در این روابط نبوده‌ایم.

به گفته حسن قشقاوی معاون کنسولی، امور مجلس و ایرانیان وزارت امور خارجه سالانه 4 میلیارد دلار با افغانستان تعامل اقتصادی داریم. این در حالی است که همواره مسوولان ایرانی و افغان از فراهم بودن زیرساخت‌ها در کشور افغانستان سخن گفته‌اند که باید از آن استفاده کرد. با این حال پایدار نبودن امنیت و دخالت‌های خارجی در این کشور یکی از مهم‌ترین دلایل کندی کار در این روند است.

ایران و افغانستان در سال‌های گذشته بر سر موضوعاتی از جمله انتقال انرژی و ترانزیت آن از مرز زمینی، مساله آب، پناهندگان افغان در ایران و مواد مخدر تنش‌هایی داشته‌اند که با همکاری و اراده دو طرف برای حل مشکلات، این موضوعات حل شده است. با این حال این اقدامات به حل کامل این مسایل تاکنون منجر نشده است. انتظار می‌رود در دولت تدبیر امید و وحدت ملی برای حل این مشکلات به یک راه حل نهایی دست پیدا کنیم.

به گزارش ایسنا، 2014 سال سرنوشت افغان‌ها در عرصه سیاسی، داخلی و بین المللی بود. برگزاری موفق و مستقل دومین انتخابات ریاست جمهوری با کمترین مشکلات امنیتی از سوی دولت وقت، بیش از پیش نگاه‌ها در دنیا را به سوی افغانستان متمرکز ساخت؛ اگر‌چه ساختار سیاسی در این سرزمین پهناور با بیش از ده‌ها قوم و طایفه و مذهب هم چنان آینده این کشور را با تردید رو به رو کرده است. رقابت دو کاندیدای انتخابات یعنی اشرف غنی زی و عبدالله عبدالله و آرا نزدیک به هم آنها و ادعای تقلب در انتخابات، بحرانی بود که با تکیه به کمک‌ها و میانجی‌گری برخی کشورهای فرامنطقه‌ای حل و فصل شد و در نهایت بی‌سابقه‌ترین نوع دولت در عرصه سیاسی و بین‌المللی در این کشور شکل گرفت. در همین چارچوب امروز افغانستان صاحب یک رئیس جمهور رسمی و یک رییس جمهور در سایه یا همان رئیس‌اجرایی دولت است.

دومین انتخاب مهم در 2014 اعلام خروج نیروهای آمریکایی به طور کامل از افغانستان بود که در واپسین روزهای سال گذشته از سوی رئیس جمهور آمریکا اعلام شد. البته خروج کامل سال 2016 محقق خواهد شد. از این روست که برخی کارشناسان و تحلیل گران خروج آرام آمریکا از افغانستان را ناشی از اطمینان نداشتن برای خاتمه دادن به جنگ‌ها و درگیری‌های قدیمی در سیاست خارجی آمریکا می‌دانند. اوباما اعلام کرده است خارج شدن نیروهایشان، منابعی را آزاد می‌کند و باعث می‌شود که بهتر به تهدیدات تروریستی از سایر مناطق جهان عکس‌العمل نشان دهند. این کارشناسان بر این نظرند که اعلام خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان از سوی اوباما صرفا یک بیانیه سیاسی و برای سرپوش گذاشتن بر شعارهای انتخاباتی دموکرات‌هاست.

هم چنین سال 2014 را می‌توان سال شکست تلاش‌ها برای به صحنه آوردن طالبان در عرصه سیاسی افغانستان دانست.

مشکلات گسترده و مهم این کشور به ادعای مقامات رسمی‌اش با طالبان پاکستان و انتشار آنها در افغانستان که به افزایش ناامنی در این کشور می‌انجامد هم چنان به قوت خود باقی است و رئیس جمهور جدید را در شروع کار به چالش می‌طلبد.

به لیست مشکلات و مسایل افغانستان که انتظار رئیس جدید دولت این کشور را می‌کشد نیز باید بازسازی، عمران، آموزش، کشت و قاچاق مواد مخدر، پناهندگان افغان و غیره را افزود.

با این حال برخی کارشناسان معتقدند مهم‌ترین مشکل پیش روی دولت جدید افغانستان حفظ وحدت ملی بین طوایف، گروه‌ها و اقوام و مذاهب مخلتف در این کشور است.