عربستان، ایران را به عزیزترین دوست یمن تبدیل کرد / سعودی ها با اموات و آثار باستانی یمن چه مشکلی دارند؟ / نکبت تکفیری ها خطرناک تر از نکبت سال 1948 است

دبیرکل حزب الله لبنان، تاکید کرد امت اسلامی امروز با نکبتی خطرناکتر و بزرگتر از نکبت سال 1948 روبروست که نکبت تکفیریهاست.

به گزارش «انتخاب»، متن سخنان سیدحسن نصرالله در زیر می آید:

 پیش از آنکه به موضوعات اصلی بپردازم، اجازه بدهید به یک مسئله شخصی اشاره کنم. هر از چند گاهی بعضی رسانه ها یا پایگاه های اجتماعی از فوت یا سکته قلبی یا سکته مغزی یا سرطان من سخن می گویند، من ابتدا می خواهم به همه اطمینان بدهم که به این مسایل گوش نکنند و چنین مسایلی به هیچ وجه صحت ندارد. انتشار چنین مسایلی بخشی از جنگ شایعه ها و جنگ روانی و تلاش برای ضربه زدن به روحیه است. بدون شک عمر در دست خداوند سبحان است، اما از نظر سلامت خود باید بگویم که از هیچ نوع مشکل یا بیماری رنج نمی برم. حتی از این نظر که می گویند نعمت های خداوند را بیان کنید، شکر خدا به خوردن هیچ دارویی نیاز پیدا نمی کنم. اما شهادت، قتل یا مرگ فرد در دست خداوند است. پنهان کردن مسئله مرگ یا فوت افراد امکان پذیر نیست، هر چند که ممکن است در بعضی مکان ها چنین کاری را انجام دهند، اما ما چنین کاری نمی کنیم.

همچنین در بعضی از پایگاه های اجتماعی به این مسئله که من در زمان سخنرانی آب میوه می خورم اشاره کرده اند. خوردن آب میوه ارتباطی به وضع سلامت من ندارد، بلکه کمک می کند تا رطوبت دهان در مدت یکساعت سخنرانی حفظ شود. من به کسانی که در زمان سخن گفتن با هر دو یا سه کلمه باید آب بخورند توصیه می کنم تا از لیموناد استفاده کنند که به آنها کمک می کند.

اما اجازه بدهیم به موضوع سخنرانی امروز بپردازیم. اولا مناسبت هایی وجود دارد که باید برای آنها تبریک بگوییم. روز شریف مبعث پیامبر (ص) که روز بسیار بزرگی و مناسبت معراج از آن جمله است. همچنین مناسبت هایی برای تسلیت گفتن مانند شهادت امام موسی کاظم (ع) وجود دارد. همچنین مناسبت هایی برای عبرت گرفتن و درس آموختن در این شرایط دشوار داریم که سالگرد نکبت فلسطین و نکبت امت در سال 1948 یعنی شصت و هفت سال پیش و سالگرد توافق هفدم ماه مه در لبنان با دشمن صهیونیستی در سال 1983 از آن جمله است. ملت لبنان با خون شهدا و مبارزان خود این توافق را از بین برد. زمان سخنرانی یکساعت است و من به این زمانبندی پایبند هستم. اجازه بدهید ابتدا عناوین اصلی سخنرانی را بیان کنم و اگر در این سخنرانی نتوانستم به همه آنها بپردازم بقیه را به سخنرانی بعدی به یاری الهی موکول می کنم. من چند کلمه می خواهم درباره روز نکبت سخن بگویم. عنوان بعدی و مسئله اصلی در این سخنرانی نبرد قلمون است. سومین مسئله انتخابات ریاست جمهوری لبنان و اظهارنظر درباره نشست خبری روز گذشته میشل عون، چهارمین مسئله درباره بحرین، پنجمین مسئله سخنانی درباره یمن است.

اولا درباره مسئله نکبت باید بگویم که نکبت که ملت فلسطین و بسیاری در این امت مراسمی به مناسبت شصت و هفتمین سالگرد آن برگزار کردند، نتیجه شکست امت است. این مسئله واقعیت است. ملت های منطقه در آن زمان در برابر توطئه صهیونیستی- انگلیسی قرار داشتند. زمین های سال 1948 اشغال شد و رژیم غاصب صهیونیستی تشکیل شد و صدها هزار فلسطینی آواره شدند که مقدمه شرایط و تجاوزگری جدید و خطرناکی در منطقه بود. اسرائیل بعدا در سال 1967 گسترش پیدا کرد و عامل جنگ ها، تجاوزگریها و کشتارها علیه ملت ها، ارتش ها، دولت ها و حکومت های منطقه در فلسطین، لبنان، سوریه، مصر و اردن بوده است. دو ملت فلسطین و لبنان بیشترین سهم را از تجاوزگری مستمر این رژیم داشته اند که همچنان هم ادامه دارد. جنگ های پی در پی از جمله جنگ ژوئیه یا جنگ های غزه، بیانگر این مسئله است. در سالگرد روز نکبت سال 1948 به عبرت گرفتن نیاز داریم. باید به نسل کنونی توضیح بدهیم و برای آن شرایط آن مرحله را تشریح کنیم. ما باید به طور جدی این مسئله را بررسی کنیم که آن حوادث در سال 1948 چرا رخ داد و سپس آن را برای نسل کنونی بیان کنیم. شرایط آن مرحله و اشتباهات آن مرحله که هنوز نسل های ما متحمل پیامدهای آن هستند. باید درباره مسئولیت ها در آن زمان و میزان مسئولیت افراد چه دولت های عربی، سران، پادشاهان و امیران یا قدرت های سیاسی، نخبگان یا ملت ها سخن بگوییم. ما باید درباره سطح فهم و درک نسل آن زمان از خطرات و تهدیدات سخن بگوییم. باید از هدر رفتن فرصت ها، کوتاهی ها و تعلل ها و محاسبات اشتباه سخن بگوییم. باید درباره منافع گروهی و اولویت دادن به منافع یک کشور در برابر منافع امت سخن بگوییم. باید درباره اولویت های نادرست سخن بگوییم.

باید درباره خیانت ها و معامله ها برای حفظ کرسی های قدرت و سمت ها یا شکل گیری کرسی های پادشاهی یا سمت ها سخن بگوییم. همچنین در طرف مقابل، باید همه موضع گیری های شجاعانه و مهم سران، نخبگان، شخصیت ها و مبارزان آن دوره و گروه ها و جنبش های مقاومت را به یاد بیاوریم. بسیاری از گروه ها و جنبش های مقاومت در آن زمان مظلوم واقع و تحقیر شدند و در امت غریب ماندند. ما باید شهدایی را به یاد بیاوریم که تا آخرین گلوله و آخرین قطره خون خود جنگیدند. هر دو طرف را باید دید، اما بدون شک طرف اول خطرناکتر و بزرگتر بود و باعث نکبت شد. نتیجه فاجعه آمیز روز نکبت، از دست رفتن فلسطین و مقدسات امت در فلسطین و پراکنده شدن ملت فلسطین بود و پیامدهایی برای همه ما هم داشت. باید همه این مسایل را بررسی کنیم. البته اینجا فرصت این کار نیست، اما دعوت از همه است تا این کار را انجام دهند. هر کسی که سنگینی مسئولیت را درباره گذشته امت، شرایط کنونی و آینده آن، بر دوش خود احساس می کند، باید این بررسی را انجام دهد. امروز به این بازنگری نیاز داریم، زیرا ما در برابر نکبت جدیدی قرار داریم که خطرناکتر و بزرگتر است و آن تکفیریها هستند. عامل نکبت اول توطئه صهیونیستی- انگلیسی بود و امروز با توطئه آمریکایی-تکفیری- صهیونیستی روبرو هستیم. آمریکا با این توطئه به دنبال تضعیف امت، تفرقه افکنی در آن و تسلط بر آن است.

امروز ما با همان مشکلات قدیمی روبرو هستیم. درک خطر و تهدید، مسئولیت پذیری، از دست دادن فرصت ها، محاسبات نادرست، منافع گروهی طایفه ای یا مذهبی، اولویت دادن به منافع ملی در برابر منافع امت همه اینها مسایلی است که بار دیگر مطرح است و تاریخ با عناوین و شکل جدید اما با همان مضمون سابق در حال تکرار شدن است. باید برای تقویت هوشیاری، بصیرت و مقاومت در برابر این چالش ها و خطرات تلاش کرد. نکبت جدید بسیار خطرناکتر و بزرگتر از نکبت سال 1948 است که با ناراحتی در سالگرد آن مراسم برگزار می کنیم. در نکبت سال 1948 فلسطین از دست رفت، اما ملت فلسطین باقی ماند. مقدسات در فلسطین باقی ماند، البته در اشغال است. از آن زمان آرمان فلسطین مطرح شد. در نکبت جدید که تکفیریها در امت ایجاد می کنند، باعث از دست رفتن آرمان فلسطین و از دست رفتن مقدسات و خطرناکتر از اینها باعث از درست رفتن کشورها و ملت ها خواهد شد و به لبنان، سوریه، عراق، یمن، بحرین، مصر، لیبی، پاکستان و افغانستان و سراسر جهان عربی و اسلامی گسترش پیدا خواهد کرد. در هر جایی که تکفیریها پرچم، رهبر، جنگجو، حامی یا حمایت فکری و فرهنگی یا نظامی یا مالی یا رسانه ای داشته باشند، این نکبت به آنجا هم گسترش خواهد یافت.

این نکبت دامن گیر همه حامیان و سازندگان آن در هر جایی که باشند خواهد شد. به همین علت با استفاده از تجربه، عبرت و درس نکبت 48 از همه می خواهم تا از دروس تاریخ استفاده کنند و عبرت بگیرند. تاریخی که ما، پدرانمان و فرزندانمان از پیامدهای آن رنج بریم و نوادگان ما هم از آن رنج خواهند برد. همه ما باید به مسئولیت مان در مقابله با این توطئه آمریکایی- تکفیری عمل کنیم. آنها می خواهند نکبت بزرگتری را ایجاد کنند و کشورها، ملت ها، ارتش ها و مقدسات را از بین ببرند. شرایطی را که ما همواره درباره آن سخن می گفتیم و شش ماه، یکسال، دو سال و سه سال پیش به آن اشاره کردیم امروز در بسیاری از کشورها با آن روبرو هستیم. ویرانی، تخریب، قتل، سربریدن و تفرقه در انتظار امت است، اگر در برابر توطئه تکفیری ساکت بنشیند و در مقابله با آن تعلل کند همانطور که در مقابله با توطئه صهیونیستی عمل کرد.

در مسئله قلمون هم به طور مختصر به وقایع و نتایج و چشم انداز اوضاع در قلمون اشاره می کنم.
از چند روز پیش درگیریهای مستمر در منطقه قلمون بین دو طرف آغاز شد. طرف اول ارتش سوریه و در کنار آن نیروهای مردمی سوریه از جمله دفاع ملی، کمیته های مردمی و نیروهای داوطلب و شمار زیادی از فرزندان و ساکنان روستاها و شهرهای منطقه قلمون و نیز مبارزان مقاومت اسلامی لبنان هستند.

طرف دوم گروه های مسلح در این منطقه و در راس آنها جبهه النصره و داعش است. میدان این نبردها مناطق کوهستانی قلمون در سوریه و رشته کوه الشرقیه است که بخش زیادی از آن در داخل مرزهای لبنان قرار دارد. همه این مناطق مجموعه ای از تپه ها و کوههای مرتفع است که شما در شبکه های تلویزیونی شاهد تصاویر آن بودید. اینکه گفته می شود تپه، منظور یک تپه کوچک نیست، بلکه کوههای مرتفع و بلند است که ارتفاع بعضی از آنها مانند تل موسی به دو هزار و پانصد متری از سطح دریا می رسد. همه این منطقه منطقه تپه ها و کوههای به هم پیوسته است. نبردها در صدها کیلومتر مربع از مناطق کوهستانی و دورافتاده ادامه دارد. شمار زیادی از مواضع نظامی و پایگاه ها به ویژه در ارتفاعات مشرف بر شهرک ها در قلمون سوریه یا شهرک های لبنانی در منطقه بعلبک و هرمل وجود داشت. شمار زیادی از اردوگاه های آموزشی، محل های تجمع افراد مسلح، مراکز انبار تسلیحات و مهمات، چند کارگاه بمبگذاری خودروهای مسروقه، اتاق های عملیات فرماندهی، گذرگاه های انتقال سلاح و تردد افراد مسلح بین عرسال و اطراف قلمون تا زبدانی و دیگر مناطق ریف دمشق، در این منطقه نبردها قرار دارد. ما در تصاویر تلویزیونی شاهد شماری از خودروهای بمبگذاری شده بودیم. در این میدان، درگیریهای زیاد و شدیدی در همه مراحل رویارویی رخ داد که باعث شکست افراد مسلح و عقب نشینی آنها شد. درگیریها از یک تپه به تپه دیگر و از یک دره به دره دیگر بود. باید منصفانه سخن بگوییم و نباید گفت که دشمن ما به طور دسته جمعی فرار کردند و عقب نشینی کردند. آنها در همه مناطقی که توانایی جنگیدن داشتند، جنگیدند و زمانی که متحمل شکست و تلفات انسانی و خسارت های مالی شدند در برابر حملات عقب نشینی می کردند.

اکنون باید درباره نتایج این نبردها سخن بگوییم. البته منظور من آن نیست که یک مرحله از نبردها تمام شد و مرحله دیگری آغاز شده است. ما همچنان در کانون نبردها قرار داریم. من می خواهم به نتایج مستقیم و میدانی نبردها اشاره کنم، بنابراین به دیگر نتایج که گسترده تر و مهمتر است، نمی پردازم. به عنوان مثال درباره تاثیر پیروزی در نبرد قلمون بر کل جنگ در سوریه یا کل کشمکش ها در منطقه سخن نمی گویم. دشمن اسرائیلی روند این درگیریها را زیر نظر دارد و بنابراین این نبرد بر رویارویی با دشمن اسرائیلی هم تاثیر دارد. من نمی خواهم به این نوع از مسایل راهبردی و نظامی اشاره کنم و فقط می خواهم به نتایج مستقیم بپردازم.

نتیجه مستقیم این نبردها، شکست های سنگین بر گروه های مسلح و خروج از آنها از همه مناطق درگیری بود. آنها در همه مناطق درگیری شکست خوردند و عقب نشینی کردند. مساحت حدود سیصد کیلومتر مربع از خاک سوریه و لبنان از تسلط گروه های مسلح پس گرفته شد. البته بیشتر این مساحت در سوریه قرار دارد. حضور گروه های مسلح در این منطقه به طور کامل از بین برد و همه اردوگاه ها، مراکز نظامی و کارگاه های بمبگذاری خودروها نابود شد. برادران ما خودروهای بمبگذاری شده را منفجر می کنند و حتی برای خنثی کردن آن ماجراجویی نمی کنند و ریسک خنثی کردن این خودروها را نمی پذیرند. امروز شاهد آن بودیم که خودرویی که پلاک لبنان داشت با پانصد کیلوگرم مواد منفجره بمبگذاری شده بود. این خودرو ممکن بود به داخل سوریه یا لبنان منتقل شود و اینکه پلاک لبنان داشت نشانه ای است که گروه های مسلح می خواستند از آن در لبنان استفاده کنند.

گروه های مسلح در این نبردها متحمل تلفات سنگین و خسارت های زیادی شدند. من نمی خواهم به آمارها بپردازم. مناطق کوهستانی اطراف شهرها در سوریه و لبنان به یکدیگر متصل و پاکسازی شد. مناطق اطراف عسال الورد، الجبه، راس المعره، فلیطه (در سوریه) به مناطق بریتال، بعلبک و نحله (در لبنان) متصل شد و همه این مناطق از گروه های مسلح پاکسازی شد.
منطقه الزبدانی به طور کامل از دیگر مناطق حضور افراد مسلح در قلمون و اطراف عرسال جدا شد و گذرگاه های افراد مسلح به طرف ریف دمشق قطع شد. بزرگترین عملیات قاچاق سلاح و افراد مسلح و حمایت های مالی از گروه های مسلح حتی در ریف دمشق، الزبدانی و دیگر مناطق از مرزهای لبنان و عرسال بود و همه تدابیر ارتش لبنان هم نتوانسته بود مانع این شرایط شود. سلاح، مهمات، پول و کمک ها به عرسال و از آنجا به اردوگاه های آوارگان در عرسال و از آنجا به مناطق کوهستانی عرسال و سپس قلمون و ریف دمشق منتقل می شد که اکنون این گذرگاه ها قطع شد.

من نمی خواهم مبالغه کنم و به همین علت می گویم تا امنیت بیشتری در این مناطق و نیز جاده دمشق به حمص برقرار شد. امنیت بیشتری برای شماری از روستاهای لبنان نزدیک این مناطق کوهستانی تامین شد. من در اینجا از امنیت کامل سخن نمی گویم، زیرا تا زمانی که افراد مسلح در مناطق کوهستانی اطراف شهرها حضور داشته باشند ما نخواهیم توانست از امنیت کامل سخن بگوییم. افراد مسلح هنوز در مناطق کوهستانی اطراف عرسال و بخش بسیار کوچکی از قلمون سوریه حضور دارند.

به موقعیت جغرافیایی بسیار بهتری دسترسی پیدا شد، زیرا کوههای مرتفع و بلندترین قله ها به کنترل درآمد. بنابراین قدرت تسلط بیشتری پس از تسلط بر کوه های موسی، البستان، الباروح و عبدالحق به دست آمد. ارتش سوریه و نیز مبارزان مقاومت خواهند توانست نظارت و کنترل و قدرت دید و آتش بر مساحت گسترده ای داشته باشند که حرکت افراد مسلح را محدود می کند.

ما در عملیات و جنگ ها به طور معمول درباره تعداد شهدا سخن نمی گوییم، اما اجازه بدهید نبرد قلمون را مستثنی کنیم. زیرا از همان نخستین روزی که نبردها آغاز شد، بعضی از رسانه های لبنانی و عربی حامی گروه های مسلح خبر شهادت چهل مبارز حزب الله را منتشر کردند. ما پس از دو یا سه روز اعلام کردیم که تعداد شهدای ما به سه شهید رسید. این رسانه های لبنانی و عربی هر روز ده، پانزده یا سی نفر به آمار شهدای حزب الله اضافه می کردند و تعداد را در مجموع صد و پنجاه شهید در مدت ده روز اعلام می کنند. اما واقعیت آن است که تعداد شهدای حزب الله در این نبرد تاکنون سیزده شهید بوده است. هر چند که برای ما یک شهید هم ارزشمند و زیاد است. منظور من آن نیست که سیزده شهید کم است، بلکه می خواهم دروغ پراکنی های عمدی این رسانه ها را رسوا کنم. از ارتش سوریه و نیروهای مردمی سوریه هم هفت نفر به شهادت رسیدند. بنابراین ما تا این لحظه در برابر پیروزی میدانی بسیار بزرگ و موفقیت مهم نظامی قرار داریم. کارشناسان نظامی می توانند اهمیت و بزرگی این پیروزی را از نظر نظامی و فنی تشریح کنند. به ویژه که نبردها در مناطق کوهستانی بود و به نوع و تعداد خاصی از نیروها نیاز داشت. به ویژه که میدان نبردها سی کیلومتر طول و ده کیلومتر بود.

پیش از آنکه به بخش دوم منتقل شوم، وظیفه دارم به ارواح شهدای عظیم که به لبنان، سوریه و همه امت خدمت کردند و برای مقابله با نکبت جدید مبارزه کردند و جنگیدند درود بفرستم. من همچنین به خانواده های شریف این شهدا درود می فرستم و شهادت فرزندان شان را در این نبرد حق که هیچ تردیدی درباره آن وجود ندارد، تبریک می گویم و به آنها برای از دست دادن نزدیکان شان تسلیت می گویم. من به همه مجروحان که پایداری کردند و جنگیدند و خون آنها بر آن زمین پاک ریخته شد درود می فرستم. خون های لبنانی ها و سوریها در کنار یکدیگر در جنگ با تکفیریها و برای دفاع از همه امت بر زمین ریخته شد. ما برای مجروحان دعا می کنیم. ما به همه فرماندهان، افسران و سربازان و مبارزان و مجاهدانی که این حماسه را با تلاش های زیاد آفریدند و در برابر همه دشواریها صبر کردند، درود می فرستیم. ما در برابر اقدامات قهرمانانه و شجاعانه و در برابر فداکاری و وفاداری آنها سرخم می کنیم. تا زمانی که ما چنین مردانی داشته باشیم این امت متحمل نکبت جدید نخواهد شد. ما همچنین به ملت خود به ویژه خانواده هایی که فرزندان خود را به این نبرد فرستادند و از مبارزان حمایت می کنند تا پیروزی جدیدی را برای لبنان، سوریه، فلسطین و امت ثبت کنند درود می فرستیم.

دیروز میشل عون کنفرانس خبری درباره مسئله بن بست انتخاب رئیس جمهور لبنان ارائه کرد. وی تلاش می کند برون رفت برای حل بحران حکومت در لبنان ارائه کند. من از گروه های سیاسی لبنانی می خواهم به صورت جدی این طرح را بررسی کنند. نباید به این طرح بی توجهی شود. باید به این مسئله با جدیت تعامل کنند چرا که اوضاع داخلی در عرصه سیاسی و مشکل حکومت به وضع حساس و خطرناکی رسیده است. یا باید این طرح های ارائه شده مورد قبول قرار گیرد یا این که طرح های دیگری ارائه شود. ما بیش از این نمی توانیم منتظر باشیم.

همه ما در لبنان می گوییم که کلید حل بحران در انتخاب رئیس جمهور است چرا که انتخاب رئیس جمهور مشکلات قانونگذاری را در پارلمان حل می کند و همچنین مسئله تشکیل کابینه را حل می کند و کشور را در درباره حل مشکلات معیشتی، اقتصادی و امنیتی به پیش می برد. در صورتی که هر فردی بر پیشنهاد خود تاکید کند، رئیس جمهور انتخاب نخواهد شد. نباید انتظار طرف های خارجی داشته باشیم. برخی ها در گذشته منتظر نتیجه گفتگوهای جریان آزاد ملی و جریان المستقبل بودند و به نظر می رسد این دو در مسئله انتخاب رئیس جمهور به هیچ نتیجه ای نرسیدند.

همچنین برخی ها به نتیجه گفتگوهای حزب نیروهای لبنانی و جریان آزاد ملی امید بسته بودند. من نمی دانم که آیا این گفتگوها درباره مسئله انتخاب رئیس جمهور به نتیجه رسیده است یا خیر. همچنین برخی ها به گفتگوهای حزب الله و جریان المستقبل در مسئله انتخاب رئیس جمهور امید بسته بودند. ما هیچ مانعی در بررسی این مسئله نداریم. همچنین برخی ها به نشست شخصیت های ارشد مارونی امید بسته بودند که هیچ نتیجه ای حاصل نشد. پس این گفتگوها هیچ نتیجه ای نداشته است و باید به دنبال برون رفتی باشیم. در دیگر کشورهای جهان، زمانی که راه های قانونی نمی تواند باعث حل بحران شود، از راه های دیگر استفاده می شود. میشل عون دیدگاهی درباره حل مسئله انتخاب رئیس جمهور داشته است و در پایان این مسئله می خواهم گروه های سیاسی به دیدگاه میشل عون به دور از برخی از تحلیل های سخیف و بی ارزش بسیار توجه داشته باشند چرا که مسئله انتخاب رئیس جمهور موضوع بسیار حساسی است و باید طرح های مختلف بررسی و ارائه شود تا مشکل انتخاب رئیس جمهور حل شود. برخی ها ما را متهم می کنند که باعث انتخاب نشدن رئیس جمهور می شویم. انتخاب نشدن رئیس جمهور به سود هیچ گروهی در لبنان نیست. انتخاب رئیس جمهور لبنان یک منفعت ملی عالی در لبنان است که باعث حرکت روی به جلوی دولت و حل مشکلات و بن بست های مختلف می شود.

ملت بحرین در پنجمین سال متوالی به تظاهرات و تحرکات مسالمت آمیز خود با هوشیاری ادامه می دهد و با سرکوب و زندان روبروست. هزاران نفر از بحرینی ها در زندان به سر می برند و اوضاع زندان های این کشور بسیار دردآور است. در سایه سکوت جهانی، اوضاع وحشت باری در زندان های بحرین وجود دارد. به ملت شریف و مبارز بحرین می گویم که امید رژیم این کشور تنها به وقت است. مقامات بحرینی امیدوارند که ملت بحرین خسته و ناامید شود و به این دلیل روحانیان و شخصیت های مبارز را بازداشت و زندانی و تحرکات مردمی را سرکوب می کنند و درهای گفتگو را می بندند تا ملت بحرین عقب نشینی کند و ناامید شود. مانند هر انقلاب مردمی، خواسته ها با امید و آرزو و در مدت زمان محدود حاصل نمی شود به ویژه آنکه کشورهای جهان کمکی به ملت بحرین ندارند. تنها گزینه موجود این است که بحرینی ها به مسیر درست خود ادامه دهند. مبارزه افتخارآمیز بحرینی ها به چنین فداکاری های درازمدتی نیازمند بوده که ویژگی بحرینی هاست. باید بحرینی ها این اعتماد کامل را داشته باشند با وجود سرکوبگری های رژیم بحرین، مقتدر و قوی هستند. مقامات رژیم بحرین به کمپ دیوید رفتند تا از ترس ملت خود از شیطان بزرگ درخواست کمک کنند. بنابراین تحرکات مردمی در بحرین ادامه می یابد که ابراز وفاداری شهدا، زخمی ها و به علما، شخصیت ها و همه کسانی است که در زندان ها رنج می کشند.

ادامه این تحرکات در پایان راه به نتیجه خواهد رسید و آرزوهای شهدا، زخمی ها، زندانیان و خانواده های شریف آنان محقق خواهد شد.

 امروز پنجاه و دومین روز تجاوز آمریکا و عربستان سعودی به یمن است. در سایه سکوت مستمر جهانی بار دیگر این تجاوز آمریکایی-سعودی را به ملت و ارتش یمن محکوم می کنیم.

در پنجاه و دومین روز این تجاوز همان طور که در چهلمین و اولین روز این تجاوز گفته بودیم این تجاوز به نتیجه نخواهد رسید. در پنجاه و دومین روز این تجاوز می گوییم این تجاوز نتوانست به اهداف خود برسد. من در چهلمین روز این تجاوز گفته بودم که این تجاوز نتوانست به هیچ یک از اهداف خود برسد. در بیانیه ائتلاف سعودی، اهداف سعودی در این تجاوز برای جهان اعلام شده است. می خواهم یک هدف محقق شده از عملیات طوفان قاطعیت بیان شود. سعودی ها با شکست های پی در پی در یمن روبرو می شوند. آنچه که امروز در یمن می گذرد عکس خواسته های متجاوزان است.

در صورتی که هدف این تجاوز به زانو درآوردن یمنی ها بوده است امروز شاهد اصرار یمنی ها بر حفظ استقلال، حاکمیت، عزت و کرامت خود و مقابله با سلطه جویی خارجی هستیم. در صورتی که هدف از این تجاوز از بین بردن ارتش یمن بوده است امروز شاهد تقویت اتحاد نیروهای ارتش هستیم. در صورتی که هدف از این تجاوز تضعیف و شکست دادن جنبش انصارالله بوده است، امروز شاهد قدرت و پایداری بیشتری این جنبش در یمن هستیم. در صورتی که هدف از تجاوز مقابله با نفوذ ادعایی ایران در یمن بوده است، متجاوزان با این تجاوز، ایران را به مهم ترین و عزیزترین دوست ملت یمن تبدیل کردند. ایران با رفتار و عملکرد خود، خود را به بهترین دوست برای ملت یمن تبدیل کرد و متجاوزان با رفتارهای خود، خود را به بدترین دشمن ملت یمن تبدیل کردند.

بنابراین امروز عکس اهداف متجاوزان در یمن رخ می دهد. آن روی سکه این تجاوز، کشتار، ویرانی و شمار زیاد آوارگان یمنی است. بر اساس گزارش سازمان های مختلف بین الملل شمار زیادی از زنان و کودکان آواره، شهید و زخمی شده اند. حمله متجاوزان به مواضع ارتش یمن را می توان درک کرد ولی مسئله عجیب این است که متجاوزان سعودی به بارگاه شخصیت های یمنی حمله می کنند. مسئله حمله به مساجد موضوع جدیدی نیست و صهیونیست ها مساجد را بمباران می کند. متاسفانه اقدامات سعودی ها قابل مقایسه با اقدامات اسرائیلی هاست. جنگنده های سعودی چهار بار بارگاه شهید حسین بدرالدین الحوثی را هدف قرار دادند و بمباران کردند. کارشناسان نظامی، سیاسی و اندیشمندان چگونه می توانند بمباران شدن این بارگاه را در راس کوه قرار داشت، توجیه کنند؟

در این بارگاه هیچ سلاحی وجود نداشته است. سپس متجاوزان در ادامه حملات مسجد تاریخی و بارگاه امام یحیی بن حسین بزرگ ترین امام مذهب زیدیه را در یمن هدف قرار دادند. وی از نوادگان امام حسن مجتبی(ع) است. شاید بتوان این گونه توجیه کرد که بمباران کردن بارگاه شهید حسین الحوثی به این دلیل بوده که جنبش انصارالله را تاسیس کرده است و با وی مشکل داشتند. هدف قرار دادن بارگاه امام یک مذهب اسلامی که بیش از یک هزار سال پیش فوت کرده چه معنایی دارد؟
متجاوزان در ادامه حملات خود، دژها و آثار باستانی یمن را هدف قرار می دهند. افکار و فرهنگ بیابانی متجاوزان تنها توجیه این ویرانی ها و کشتارهاست. این فرهنگ هیچ ارتباطی با محمد بن عبدالله(ص) ندارد که به عنوان رحمت دو جهان است. سعودی ها منبع فکری داعش در عراق و سوریه هستند. تروریست های داعش با خودروهای بمب گذاری شده مردم را می کشند و متجاوزان سعودی با نیروی هوایی، مردم را به قتل می رسانند. متجاوزان با اموات، شهدا، دژها و آثار تاریخی و باستانی چه مشکلی دارند؟

مسئله خطرناک تر در تجاوز سعودی ها و آمریکایی ها به یمن این است که همه محرمات و خطوط قرمز را در این تجاوز زیر پا گذاشته اند.

من یکی از شهروندان لبنانی هستم که با چنین مشکلاتی به دلیل اقدامات دشمن اسرائیلی روبرو بودم، دشمنی که مصائبی علیه فلسطین و ملت های منطقه تحمیل کرد. این دشمن وحشی و کینه توز جنایات زیادی را مرتکب شد و شکم های زنان را درید و در چنین روزهای جنایات زیادی را در دیر یاسین و دیگر نقاط فلسطینی مرتکب شد ولی این دشمن بارگاه ها و مرقد مقامات مذهبی نظیر سید عباس الموسوی را در جنگ تابستان سال 2006 در لبنان و نه بارگاه شیخ احمد یاسین را در فلسطین و نه ضریح شهید فتحی الشقاقی را هدف قرار نداد. اسرائیلی ها به اماکن دینی در تجاوزات خود حمله نکردند. چرا سعودی ها این گونه در تجاوزگری های خود رفتار می کنند؟
سعودی ها در تجاوزات خود بیمارستان ها را در یمن هدف قرار می دهند.

بر اساس آماری که داریم، دشمن صهیونیستی وحشی در موارد نادر به بیمارستان ها حمله کرده است ولی این که چه تعداد بیمارستان در یمن توسط جنگنده های سعودی بمباران شده است، قابل شمارش نیست. سابقه خطرناکی که تجاوز سعودی در جنگ خود علیه یمن ایجاد کرد این بوده که این اختیار را به ارتش های آمریکا، اسرائیل و دیگر ارتش های متجاوز و گروه های تروریستی داده است تا برای هیچ چیزی حرمت قائل نشوند. متجاوزان سعودی برای زنده ها، مرده ها، مبارزان، غیرنظامیان و عزت و کرامت مردم هیچ ارزشی قائل نیستند. ما در برابر این وضع بسیار خطرناک همان طور که روز اول گفتیم بار دیگر تاکید می کنیم امت اسلامی وظیفه دارد در برابر این تجاوز بایستند.

این تجاوز پایه گذار وحشی ترین نوع تجاوز خود بوده و توجیه کننده حملات متجاوزان در آینده در حمله به ملت های اسلامی است.

امیدوارم خداوند باری تعالی به ملت های یمن، عراق، بحرین، سوریه و دیگر ملت های عربی و اسلامی که با خطر تاریخی روبرو هستند، یاری برساند و این ملت ها را پیروز گرداند. در پایان بار دیگر این مسئله را متذکر شوم برای این که بار دیگر شاهد تکرار حادثه نکبت نباشیم و نکبت بزرگ تری رخ ندهد، باید به مسئولیت های خود عمل کنیم.

ما بخشی از ملت لبنان و امت اسلامی بر عمل به مسئولیت های خود با هر بهایی اصرار داریم و به همراه نیروهای مقاومت در امت اسلامی و به همراه ارتش هایی که هوشیاری تاریخی دارند و به مسئولیت های خود عمل می کنند و به همراه رهبران تلاش می کنیم تا امنیت امت اسلامی را برقرار کنیم و اجازه ندهیم نکبت جدید، اهداف خود را در امت اسلامی محقق کند. ما می خواهیم با عزت زندگی کنیم و این زندگی نیازمند همه نوع فداکاری است.