پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
وزير کشور با اشاره به اينکه ايران بيش از 3 دهه پذيراي جمعيت ميليوني پناهندگان افغانستان بوده است گفت: در حال حاضر پناهندگان کشور افغانستان در جمهوري اسلامي ايران يکي از بزرگترين جمعيتهاي پناهنده در جهان را تشکيل ميدهد.
عبدالرضا رحماني فضلي در چهارمين اجلاس کميته چهار جانبه راه حلهاي راهبردي براي پناهندگان افغان با هدف حمايت از بازگشت داوطلبان، ادغام مجدد پايدار و مساعدت به کشورهاي ميزبان با اشاره به اينکه ايران بيش از 3 دهه پذيراي جمعيت ميليوني پناهندگان افغانستان بوده است، اظهار کرد: در حال حاضر پناهندگان کشور افغانستان در جمهوري اسلامي ايران يکي از بزرگترين جمعيتهاي پناهنده در جهان را تشکيل ميدهند و در اين مدت طولاني، دولت جمهوري اسلامي ايران بنا بر اصول اسلامي و انسان دوستانه آنان را زير چتر حمايت همه جانبه خود قرار داده است اما به لحاظ عدم بازگشت داوطلبانه و حضور طولاني مدت اقامت پناهندگان با مسائل و تبعات ناشي از آن مواجه هستيم.
وي در ادامه افزود: در طول اين مدت کميسارياي عالي سازمان ملل متحد در امور پناهندگان تلاش کرده تا با جذب اعتبارات بين المللي هرچند ناچيز، به رفع نيازهاي اوليه پناهندگان کمک کند که اين تلاشها قابل تقدير بوده، اما اين در حالي است که ايران هم اکنون با جمعيتي از پناهندگان روبرو است که علاوه بر نيازهاي اوليه نظير بهداشت، آموزش ابتدايي، واکسيناسيون نيازمند رفع نيازهاي ثانويه آنان مانند اسکان، معيشت و اشتغال، آموزش عالي و آموزش مهارتهاي فني و حرفهاي متناسب با بازار کار داخل افغانستان است.
رحماني فضلي ادامه داد: اعطاي کمکهاي محدود به پناهندگان متقاضي بازگشت داوطلبانه زماني ميتواند انگيزهاي باري بازگشت آنان باشد، که پس از بازگشت زمينه ادغام مجدد آنان فراهم شده باشد، از اين رو بايد نسبت به ايجاد فرصتهاي شغلي، آموزشي و بهداشتي در افغانستان اهتمام بيشتري نمود تا چشم انداز پناهنده افغانستاني براي بازگشت، اميد بخش باشد.
وزير کشور تصريح کرد: همانطور که ميدانيد، جمهوري اسلامي ايران، جمهوري اسلامي افغانستان و جمهوري اسلامي پاکستان و کميسارياي عالي سازمان ملل متحد در امور پناهندگان فرايند مشورتي چهار جانبه و منحصر به فردي را در اجراي مصوبه دوم ماه مي سال 2012 ميلادي کنفرانس بين المللي ژنو با عنوان راه حلهاي راهبردي براي پناهندگان با هدف حمايت از بازگشت داوطلبانه، ادغام مجدد پايدار و مساعدت به کشورهاي ميزبان را آغاز کرده است و با ايجاد ساختارهايي از جمله کميته ملي راهبردي و دبيرخانه،تحقق اهداف کنفرانس را دنبال و نشستهاي مختلفي با کشورها و اهدا کنندگان برگزار گرديده که بر اين اساس، مواردي تعريف و به تصويب رسيده است.
وزير کشور با بيان اينکه در سال 2013 ميلادي اعتبار لازم براي اجراي طرحهاي گرد آوري شده 22 سازمان شرکت کننده معادل 130 ميليون و 84 هزار و 295 دلار بود، گفت: از اين مبلغ بودجهاي معادل 42 ميليون و 615 هزار و 886 دلار معادل 33 درصد کل بودجه دريافت شد.
وي يادآور شد: در سال 2014 ميلادي اعتبار مورد نياز جهت اجراي طرحهاي گرد آوري شده 27 سازمان شرکت کننده شامل 6 دستگاه دولتي، 7 آژانس سازمان ملل متحد، 9 سازمان مردم نهاد ايراني و 5 سازمان مردم نهاد بين المللي، 150 ميليون و 93 هزار و 462 دلار آمريکا بود که بخش اعظم اين اعتبار تحقق عملي پيدا نکرد.
وزير کشور با بيان اينکه بر اين باور هستيم که کنفرانس بين المللي راهحلهاي راهبردي براي پناهندگان افغانستاني ميتواند بستر مناسبي براي حل مشکلات و رفع آلام اين مردم ايجاد کند، گفت: پس از برگزاري نخستين کنفرانس در ژنو و برگزاري دومين جلسه به ميزباني افغانستان و سومين جلسه به ميزباني پاکستان ساختارهاي جديد به منظور تحقق اهداف آن ايجاد شده است.
وزير کشور تصريح کرد: چنانچه نتايج کنفرانس مذکور اجرايي شود، هم به حل بخشي از مشکلات پناهندگان کمک ميشود و هم از فشار سنگين اقتصادي و اجتماعي به کشورهاي ميزبان کاسته خواهد شد.
وي با بيان اينکه روند کنوني کمکها با نيازهاي واقعي پناهندگان فاصله زيادي دارد، ادامه داد: برگزاري اين کنفرانس و توافقات حاصل از آن فرصتي را پيش روي جامعه بين المللي قرار ميدهد تا با تامين نيازهاي منطقي پناهندگان و تخصيص اعتبارات لازم در زمينههاي مختلف، نقش سازنده خود را در قبال بازگشت داوطلبان به پناهندگان ايفا نمايد.
رحماني فضلي بازگشت داوطلبانه و توام با امنيت و احترام را حق مسلم هر پناهنده دانست و تاکيد کرد: همه موافقيم که بهترين و ماندگار ترين راه حل، بازگشت به کشور اصلي است، البته ما نيز از اين برنامه راهبردي حمايت ميکنيم و معتقديم همگان بايد براي ثبات، آرامش و کمک به عمران و بازسازي افغانستان تلاش همه جانبه خود را به کار بگيرند.
وزير کشور تصريح کرد: مسئله مهم اين است که مشارکت همه جانبه ايران به برنامههاي بازسازي افغانستان در همين راستا بوده و همه اذعان دارند که ايران به تعهدات خود عمل کرده است اما آنچه اهميت دارد، اين است که اطمينان حاصل شود که پناهندگان در بازگشت حمايتهاي لازم را توسط مقامات محلي و جامه بين المللي دريافت ميکنند، چرا که يکي از دلايل اصلي کاهش روند بازگشت از ايران به افغانستان، ناشي از فراهم نبودن زير ساختها براي از سر گيري زندگي عادي پناهندگان در کشورشان است، از اين روز انتظار داريم با پيگيري تعهدات کنفرانس، راه حلهاي راهبردي و دريافت اعتبارات لازم، در جهت پيشرفت اهداف تعيين شده، عمل شود.
رحماني فضلي يادآور شد: انتظار داريم دولت افغانستان با ايجاد بستر مناسب به روند بازگشت کمک کند و ضمن تشريک مساعي با کميساريا و دولت ايران در خصوص اجراي برنامه پيشنهادي که مقرر نموده حداقل 100 هزار پناهنده به کشورشان بازگردند، زير ساختهاي لازم جهت اسکان و بهره مندي پناهندگان از امکانات اوليه زندگي را فراهم آورد.
وي تاکيد کرد: ايران ضمن استقبال از برنامه بازگشت 100 هزار پناهنده افغانستان به کشورشان به عنوان آغاز خوبي براي بازگشت تمامي پناهندگان به ميهنشان تلاش خود را براي اجرايي کردن همه توافقات سند راهحلهاي راهبردي را افزايش خواهد داد.
وي ادامه داد: ديگر انتظارات ما از جامعه بين المللي و کميساريا اين است که در جهت تداوم و تقويت کمکها به ايران به عنوان دومين کشور ميزبان پناهندگان طولاني مدت تا پايان زمان حضور آنان قدم بردارند و همچنين نسبت به ايجاد زير ساختهاي معيشتي، بهداشتي، درماني و آموزشي در افغانستان و بستر سازي براي ادغام مجدد پناهندگان کمک کنند، زيرا پناهندهاي که بيش از 30 سال از تمام امکانات رفاهي در ايران بهرمند بوده، حداقل انتظار دارد با شرايط نسبتا مساعد در کشور خودش به زندگي ادامه داد.
رحماني فضلي تصريح کرد: کميسارياي عالي سازمان ملل متحد در امور پناهندگان نيز مساعي خود را به کار گيرد و نسبت به تدوين سياستها و ارائه بستههاي تشويقي بازگشت به پناهندگان مبادرت کرده و با افزايش کمکهاي مالي به آنان زمينه بازگشت عزت مندانه آنان را فراهم کند، چرا که اعتبارات تخصيصي در اين بخش، بسيار ناچيز است.
رحماني فضلي در پايان گفت: جمهوري اسلامي ايران انتظار دارد با ارتقاي سطح همکاري و تعامل در جهت اسکان مجدد پناهندگان افغانستاني در کشورهاي ثالث نسبت به تسهيل و ساده سازي روند پذيرش پناهندگان توسط کشورهاي ثالث پناهنده پذير اقدام شود.