بدین ترتیب آن‌ها می‌توانند پیش از بازگشت به پایگاه اصلی مدت زمان بیشتری بر روی ماه به کاوش بپردازند. این زیستگاه که طرح مفهومی آن ارائه شده، جایی بیش از خوابیدن است و از فضانوردان در مقابل پرتوهای نور خورشید محافظت کرده و غبار ماه را از آن‌ها دور نگه می‌دارد.
غبار ماه از لحاظ الکتروستاتی باردار است و به هر چیزی می چسبد؛ این غبار همچنین خطرناک بوده و هر دانه آن به تکه‌های شیشه شباهت دارد. غبار می‌تواند موجب ناراحتی‌های پوست، سوزش چشم و زنگ‌زدگی ابزارها شود.
چادر مفهومی جدید از نوعی سپر انعکاسی برای ممانعت از رسیدن پرتوهای خورشید به فضانوردان ساخته شده و سیستم‌های پشتیبانی‌کننده از حیات نیز دمای زیستگاه را حفظ کرده و دی‌اکسیدکربن را از آن خارج می‌کنند. این سیستم‌ها همچنین رطوبت اضافی را از بین می‌برند و نوعی آرایه انعطاف‌پذیر خورشیدی هم انرژی پناهگاه را تامین کرده و همچنین باتری‌های فرودگر را شارژ می‌کند.
زمانی که این چادر بسته‌بندی شود، نیمی از فضای یک یخچال معمولی را اشغال می‌کند. جزئیات این زیستگاه در مجله Acta Astronautica ارائه شد.
