پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : لوموند نوشت: لوران فابیوس وزیر امور خارجه فرانسه به دلیل مواضع سختگیرانه در مذاکرات هسته ای و نقشش در مسئله واردات خون های آلوده به ایران، پیش از سفر به تهران با انتقادات شدیدی مواجه شده است.
به گزارش «انتخاب»، برای لوران فابیوس وزیر امور خارجه فرانسه که قرار است چهارشنبه بیست و نهم ماه ژوئیه به ایران سفر کند، فرش قرمز پهن نخواهد شد.
پس از اعلام این سفر دیپلماتیک، ایرانی ها از هیچ کاری برای یادآوری نقش «شوم» فرانسه در طول مذاکره پنج عضو دایم شورای امنیت و آلمان با ایران در خصوص برنامه هسته ای تهران رویگردان نیستند. ایران و قدرت های جهانی در چهاردهم ماه ژوئیه در وین به توافقی که فعالیت های هسته ای تهران را محدود می کرد و زمینه ساز لغو تحریم های بین المللی علیه ایران بود، دست یافتند.
بعد از این توافق، در تاریخ نوزدهم ماه ژوئیه زیگمارگابریل معاون صدر اعظم آلمان به همراه یک هیات صنعتی راهی تهران شدند. مقامات دیگری از کشورهای اروپایی که مجذوب بازار هشتاد میلیون نفری ایران هستند نیز خود را برای سفر به ایران و از سرگیری روابط اقتصادی با این کشور آماده می کنند.
لوران فابیوس در چنین شرایطی برای ایرانی ها به هدف انتقادها مبدل شده است و ایرانی ها وی را به دلیل کارشکنی در مذاکرات هسته ای و همچنین مواضع سختگیرانه اش، به ویژه در نوامبر سال دو هزار و سیزده سرزنش می کنند.
نشریات متعلق به اصولگاران روی حمایت وی (فابیوس) از مواضع اسرائیلی ها و سعودی ها انگشت گذاشته اند.
مسئله دیگری که ایرانی ها را خشمگین کرده و لوران فابیوس را با مشکل مواجه کرده، ماجرای خون آلوده در سال های هزار و نهصد و نود می باشد. به دلیل نبود و یا ضعف تمهیدات امنیتی، حدود سیصد بیمار مبتلا به هموفیلی در ایران به دلیل واردات تولیدات خونی تهیه شده در فرانسه به ویروس ایدز و یا هپاتیت سی مبتلا شدند. لوران فابیوس در آن زمان نخست وزیر فرانسه بود.
سازمان انتقال خون ایران به پرداخت غرامت به بیماران و یا خانواده های آن ها ناگزیر شد. اما تهران موفق نشد شرکت فرانسوی مِریو را که در این ماجرا زیر سوال قرار گرفته بود، به پرداخت غرامت وادار کند.
برخی از مقامات سیاسی ایران نیز خواستار لغو سفر وزیر امور خارجه فرانسه به تهران شده اند. اما از نظر مصطفی پورمحمدی وزیر دادگستری، سفر فابیوس تنها حامل یک پیام است: عذرخواهی از مردم ایران و قبول ناعادلانه بودن تحریم هاست.