بیانیه سناتور گری پیترز در حمایت از برجام

واحدی مرکزی خبر نوشت: سناتور آمریکایی گری پیترز بیانیه ای در حمایت از «برنامه جامع اقدام مشترک» صادر کرد.

پایگاه اینترنتی سنا متن بیانیه گری پیترز را به شرح زیر منتشر کرد:

تهدید هسته ای ایران تقریبا دو دهه مسئله پیش روی آمریکا و جامعه بین المللی و نگرانی بسیار مهم در تمام طول زندگی حرفه ای من در کنگره آمریکا بوده است. در دوره اول حضور من در مجلس نمایندگان، کنگره تحریم های شدید به منظور منزوی کردن ایران و تضعیف اقتصاد آن تصویب کرد. همزمان، آمریکا برای تصویب قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل برای افزایش تحریم ها علیه ایران تلاش می کرد.

من به شدت از این تلاش ها حمایت می کردم و به طور مداوم از حمایت کنندگان قانونی بودم که به تصویب یکی از موثرترین تحریم های تاریخ آمریکا کمک می کرد. مهم است به یاد داشته باشید در آن زمان، در سراسر جهان از تحریمها حمایت نمی شد و برخی افراد تحریمهای شدید را تاکتیکی تهاجمی و متضاد با دیپلماسی تلقی می کردند و تحریمها را ابزاری برای فعال کردن دیپلماسی نمی دانستند.

امروز، ما می دانیم که آن انتقاد اشتباه بود. تحریم های شدید به رهبری آمریکا دقیقا آن چیزی بود که به آوردن ایران به میز مذاکره کمک کرد. پس از آنکه ایران مهلت ها برای دستیابی به توافق را یکی پس از دیگری نقض کرد، من به تلاشها برای تصویب تحریم های بیشتر ملحق شدم چرا که ایران باید متوجه می شد شکیبایی آمریکا نامحدود نیست.

ایران، آمریکا و دیگر قدرت های جهانی پیشرو در گروه پنج بعلاوه یک در حال حاضر به یک توافق در خصوص برنامه هسته ای ایران دست پیدا کرده اند. هر یک از اعضای کنگره تا به حال فرصتی برای بررسی برجام پیش روی ما و تصمیم گیری در این باره داشته اند که این توافق تا چه اندازه از آمریکا و متحدان ما در برابر احتمال مسلح شدن ایران به سلاح هسته ای محافظت خواهد کرد. مسلح شدن ایران به سلاح هسته ای ، تهدیدی غیر قابل قبول برای امنیت آمریکا و خاورمیانه (غرب آسیا) و تهدید موجودیتی برای اسرائیل خواهد بود.
هیچ مسئله ای که من به عنوان یک عضو کنگره با آن مواجه شده ام مهم تر از این موضوعی که اکنون پیش روی ما قرار دارد نبوده است. اجرای توافقی که نتواند مانع دستیابی ایران به سلاح هسته ای شود ، مردان و زنان نظامی و متحدان ما در منطقه را در معرض خطر قرار می دهد. با این حال، رد کردن شتابزده توافقی که ایران را از مسیر هسته ای دور می کند نیز می تواند نتایجی یکسان به بار آورد. من در هر مرحله از این فرایند، عواقب هر دو اقدام را در هنگام ارزیابی استدلالهای طرفداران و مخالفان این توافقنامه با دقت بررسی کرده ام.

من بررسی دقیقی در مورد برجام انجام دادم ، در جلسات طبقه بندی شده و طبقه بندی نشده شرکت و به طور مستقیم با رئیس جمهور اوباما، جان کری وزیر امور خارجه ، ارنست مونیز وزیر انرژی، جک لو وزیر خزانه داری، وندی شرمن مذاکره کننده ارشد و مقامات متعدد وزارتحانه های دیگر و اعضای تیم مذاکره کننده آمریکا صحبت کردم. من همچنین با سفیران نمایندگی اسرائیل، کشورهای حاشیه خلیج فارس و شرکای ما در گروه پنج بعلاوه یک مشورت کردم. من از کارشناسان منع گسترش سلاح های هسته ای سئوالاتی پرسیدم و درصدد کسب اطلاعات بیشتر از صنعت انرژی هسته ای در بخش خصوصی بر آمدم. من با مردم مخالف و موافق این موضوع در میشیگان که اعتقاداتی پرشور و پرحرارت در مورد موضع خود داشتند صحبت کردم ولی همه آنها هدف مشترک جهانی صلح آمیز تر و امن تر را داشتند. من از اینکه هنگام ارزیابی در مورد این تصمیم دشوار از دیدگاههای این افراد مطلع شدم بسیار خوشحالم.
من همچنین به تازگی از سفر به پنج کشور خاورمیانه بازگشته ام که در آنجا با نخست وزیران، وزرای خارجه، دیپلماتها ، رهبران جامعه مدنی از منطقه خلیج فارس و همچنین ژنرال ها و اعضای نیروهای مسلح آمریکا ملاقات کردم.
من به صورت نیروی ذخیره در نیروی دریایی آمریکا حضور داشته ام و وقتی که از کنگره خواسته شده است در چنین رای گیری مهمی که بر امنیت کشور ما و جهان تاثیر می گذارد شرکت کند، رفاه زنان و مردان نظامی همیشه مشغله اول ذهنی من است.
بسیاری از چیزهایی که من ترجیح می دهم، بخشی از این توافق نیست. من، به همراه بسیاری افراد دیگر، نگران هستیم ایران کشور پیشرو در میان کشورهای حامی تروریسم در جهان قادر خواهد بود به دهها میلیارد دلار از دارایی های مسدود شده خود دسترسی پیدا کند. با توجه به سابقه ایران در تامین مالی فعالیت های تروریستی، آزاد کردن این دارایی ها می تواند به تلاش های ایران برای ایجاد بی ثباتی بیشتر در این منطقه از قبل شکننده منجر شود.

آزادی این دارایی ها موجب نگرانی حتی بیشتر است چرا که در هفته هایی که برجام امضا شد، رژیم ایران بر تعهد خود به نابودی اسرائیل تاکید کرده است. واقعیت این است که ایران همچنان تهدیدی برای امنیت اسرائیل و همچنین بسیاری از متحدان دیگر ما در منطقه به شمار می رود. در نتیجه، آمریکا باید با تجدید تفاهم نامه ما ، ارائه قابلیت های دفاعی به روز شده به منظور تقویت برتری کیفی نظامی اسرائیل در منطقه و تقویت توانایی اسرائیل برای بازدارندگی علیه ایران، بر تعهد بلند مدت ما به امنیت اسرائیل تاکید مجدد کند.
نگرانی اصلی من در مورد این توافق به غنی سازی اورانیوم توسط ایران مربوط می شود؛ موضوع اصلی که همواره پیش روی ما قرار داشته است.
این توافق اجازه می دهد ایران، تحت همان رهبری که آمریکا را شیطان بزرگ می داند و خواستار نابودی اسرائیل است به غنی سازی اورانیوم در خاک خود بپردازد این امتیاز هسته ای از بسیاری جهات به منزله کنار گذشتن کامل سیاست های گذشته منع گسترش سلاح های هسته ای کشور ماست. موضوعی که موجب نگرانی من می شود این است که این توافق می تواند سنتی خطرناک بوجود آورد در حالی که کشورهای سراسر جهان در حال توسعه انرژی هسته ای برای رفع نیازهای داخلی در حال رشد خود در مورد انرژی و برق هستند. آمریکا بر اساس معاهده منع گسترش سلاحهای هسته ای، غنی سازی را به عنوان یک حق به رسمیت نمی شناسد و روشن کرده است ظرفیت غنی سازی داخلی برای یک برنامه صلح آمیز هسته ای مورد نیاز نیست.

امروز حدود بیست کشور به تولید برق هسته ای می پردازند بدون اینکه خودشان برنامه های غنی سازی در داخل داشته باشند.
آمریکا چگونه می تواند با اقتدار اخلاقی اعلام کند این توافق برای ایران، حامی مهم تروریسم با هدف دستیابی به سلطه بر منطقه قابل قبول است، اما آن را از دیگران دریغ کند؟ از آنجا که آمریکا اعلام نکرده است حق غنی سازی اورانیوم وجود دارد، سیاست های قبلی ما در کمک به برنامه های هسته ای ، منعکس کننده این باور است. درست چند سال پیش، آمریکا توافق «123» را با امارات عربی متحده امضا کرد که به آنها برای ایجاد قابلیت های انرژی هسته ای کمک خواهد کرد در حالی که این کشور به صراحت از غنی سازی اورانیوم خود منع شده است. اجازه دادن اینکه امارات خودش به غنی سازی اورانیوم بپردازد خطری غیر قابل قبول برای گسترش سلاح های هسته ای در نظر گرفته شد. من نگرانم کشورهای دیگر توافق با ایران را به منزله تغییر در سیاست آمریکا و سابقه ای جدید تلقی کنند که ممکن است به گسترش جهانی غنی سازی هسته ای منجر شود و به طور بالقوه کشورهای دیگری در آستانه هسته ای شدن ظاهر شوند.

با وجود این نگرانی ها، بسیاری از اجزای این توافق سزاوار آن است که از آنها تقدیر شود و در کوتاه مدت مانع تکثیر اورانیوم غنی شده می شوند. بر اساس این توافق ایران باید 98 درصد از اورانیوم غنی شده خود را رقیق یا به خارج منتقل کند و تعداد سانتریفیوژهای خود را به شدت محدود کند. ایران برای 15 سال آینده تنها می تواند غنی سازی اورانیوم را در سطح 3.67 درصد انجام دهد سطحی که به منظور تسهیل انرژی هسته ای امن کافی است اما پایین تر از آنچه برای ساخت سلاح هسته ای مورد نیاز است خواهد بود. این پروتکل های مهم زمان فرار هسته ای ایران را از حدود دو یا سه ماه برآورد فعلی به حدود یک سال از زمان اجرای این پروتکل ها افزایش می دهد.

علاوه بر این، این توافق زمینه را برای سرزده ترین بازرسی ها و نظام راستی آزمایی که تاکنون در مورد آن مذاکره شده است فراهم می کند. تاسیسات کلیدی هسته ای ایران تحت نظارت شبانه روزی آژانس بین المللی انرژی اتمی قرار خواهد داشت. این بازرسی ها آگاهی ما را در مورد زیرساخت های هسته ای و چرخه تهیه و عرضه در ایران به طور قابل ملاحظه افزایش خواهد داد. در نتیجه ، بینشی فراتر از آنچه امکانات مهم اطلاعاتی معمولا جمع آوری می کند بدست می آید و توانایی برای انجام حمله نظامی در صورت لزوم، برای به اجرا درآوردن توافق در آینده بهبود خواهد یافت.

علاوه بر این، برای 20 سال آینده، تاسیسات تولید سانتریفیوژهای ایران تحت نظارت مستمر خواهد بود. معادن اورانیوم و نورد ایران در 25 سال آینده نیز تحت نظارت مداوم خواهد بود.
اگر چه این توافق شامل جنبه های مثبت است ، من همچنان بسیار نگرانم که پس از پانزده سال، محدودیتها درباره مقدار و میزان اورانیومی که ایران می تواند غنی سازی کند به پایان برسد و ایران بار دیگر به وضعیت فعلی خود به عنوان یک کشور در آستانه هسته شدن اگر نه طی چند هفته ، ولی در مدت چند ماهه باز گردد. این نگران کننده است که ایران بتواند بدون نقض قوانین یا تخلف جزیی به این وضعیت دست یابد. به طور روشن تر ، پس از پانزده سال به ایران اجازه داده می شود یک کشور در آستانه هسته ای شدن باشد.
پانزده سال ممکن است زمان بسیار طولانی به نظر برسد، اما پانزده سال بعد ، رئیس جمهور و کنگره ای متفاوت ممکن است دوباره با تهدید ایران با قابلیت سلاح های هسته ای و دسترسی به غنی سازی صنعتی روبرو شود. ایران آینده احتمالا ثروتمندتر و کمتر منزوی از ایران امروز خواهد بود و ممکن است تهدیدی مهم تر برای آمریکا و امنیت جهانی محسوب شود.

بنابراین سوالی که باقی می ماند این است دولت آمریکا برای اینکه اطمینان حاصل شود شرایط برجام به شرایط طبیعی جدید تبدیل نخواهد شد چه کاری انجام خواهد داد؟ چگونه می توانیم اطمینان حاصل کنیم مسئولیت بازرسی ها و راستی آزمایی به عهده بازرسانی مستقل مانند کارشناسان آژانس بین المللی انرژی اتمی باقی می ماند؟ چه کاری انجام خواهیم داد تا اطمینان حاصل شود ایران قابلیت های غنی سازی در داخل را نخواهد داشت قابلیتی که ما حتی به متحدان خود واگذار نمی کنیم؟ اینها پرسشهایی مهم هستند که مرا در زمان بررسی برجام آزار داده اند. جامعه جهانی در پانزده سال آینده باید همچنان هماهنگ عمل و به سمت یک سیاست منع گسترش سلاح های قوی تر از شرایط اعلام شده در این توافق حرکت کند. ترس من این است آمریکا و جهانیان در پانزده سال آینده با ایرانی روبرو شوند که اختیار غنی سازی خود را مشروع می داند، ثروتمند و از نظر اقتصادی قدرتمندتر شده باشد و ایرانی که با منقضی شدن تحریمهای سلاح های متعارف و موشک های بالستیک در پنج و هشت سال آینده ، سلاحها و دفاع هوایی جدید در اختیار داشته باشد.

در حالی که غنی سازی صفر اورانیوم نتیجه دلخواه من از این توافقنامه خواهد بود، تصدیق می کنم واقع بینانه نیست انتظار داشته باشیم ایران با چشم پوشی از غنی سازی موافقت کند. برجام اگر شامل پروتکل هایی باشد که به طور دائم سطح غنی سازی ایران را محدود کنند ، می تواند بسیار قوی تر باشد. اگر ایران بر غنی سازی اورانیوم اصرار داشت، آمریکا و شرکای مذاکراتی ما بر این اصرار داشته باشند که اطمینان حاصل شود این میزان غنی سازی همچنان برای همیشه پایین تر از سطح تسلیحاتی باقی می ماند.
با وجود نگرانی های جدی من در مورد این توافق، من متاسفانه متقاعد شده ام که ما هیچ جایگزین مناسب دیگری در اختیار نداریم. من با نمایندگان تک تک شرکای مذاکر اتی آمریکا دیدار کرده ام و همه آنها اعلام کردند اگر کنگره توافق را رد کند به میز مذاکره باز نمی گردند. علاوه بر این، به اعتقاد من ، رد این توافق به اعتبار بین المللی آمریکا آسیب می زند. تلاش آمریکا برای اینکه به تنهایی عمل کند و تحریم های یک جانبه را بدون ائتلافی از کشورها به اجراء در بیاورد ، تنها جایگاه ما را تضعیف خواهد کرد.

زمانی که این توافق رو به جلو حرکت می کند، آمریکا باید با تعیین سیاستی روشن ، به مخالفت با هر گونه تلاش ایران برای بدست آوردن اورانیوم با غنی شدگی بالا بپردازد. کنگره باید اطمینان حاصل کند قانون تحریمهای ایران منقضی نمی شود تا اگر قرار باشد تحریمها دوباره اجرا شود ، ساختار تحریمها باقی بماند. بنابراین، من از تمدید شدن قانون تحریمهای ایران حمایت می کنم. برجام یک توافق سیاسی باقی می ماند و آمریکا باید همچنان سیاستی را پیگیری کند که به دنبال محدود کردن برنامه غنی سازی ایران فراتر از مهلت های این توافق باشد. حمایت از این تلاش های دیپلماتیک ، توانایی آمریکا را برای پیگیری اقدامات بیشتر برای اینکه اطمینان حاصل شود ایران هرگز سلاح هسته ای در اختیار نخواهد داشت بهبود می بخشد.
برجام ، پایان تلاش های چند جانبه ما در برابر ایران و رفتار غیرقانونی آن نیست. آمریکا باید به همکاری با متحدان ما برای آغاز تحریم های چند جانبه علیه ایران به سبب فعالیتهای تروریستی به ویژه کمک های مالی خود به حزب الله و حماس ادامه دهد. ما همچنین نیاز داریم درکی روشن در این باره داشته باشیم ایران به سبب تخلفات جزیی چطور تحریم می شود به شکلی که تحریمها دوباره به طور کامل برنگردد. من به همکاری با همکاران خود برای رسیدگی به این مسائل در ماه های آینده کاملا متعهد هستم.
ما همچنین باید اطمینان حاصل کنیم تمام بازرسی ها توسط آژانس بین المللی انرژی اتمی انجام می شود و اینکه ایران اجازه خود بازرسی از سایت های مورد مناقشه را ندارد.

آمریکا باید همچنان به شکلی هماهنگ برای اطمینان یافتن از وحدت هدف در برابر برنامه هسته ای ، تروریسم و تلاش های ایران برای بی ثبات کردن خاورمیانه (غرب آسیا) ادامه دهد. آمریکا همچنین باید برای آزادی گروگان های آمریکایی از جمله امیر حکمتی که ساکن ایالتی است که من نماینده آن هستم تلاش کند.

من با وجود نگرانی های جدی خود ، با اکراه در مخالفت با رد توافق هسته ای رای خواهم داد چون معتقدم انجام این کار از اعتبار آمریکا برای پاسخگو قراردادن ایران به پایبندی به همه تعهدات برجام محافظت خواهد کرد. اما اگر ایران به تعهدات بین المللی خود بر اساس برجام عمل نکند، من از بازگشت فوری تحریمهای کنگره پشتیبانی می کنم و همکاران خود در کنگره را برای انجام این کار تشویق خواهم کرد. با توجه به مفاد این توافق، به خصوص پس از پانزده سال که زمان فرار هسته ای ایران به چند ماه یا حتی چند هفته کاهش می یابد، جلوگیری از فرار هسته ای ایران ممکن است مستلزم استفاده از نیروی نظامی باشد و من در صورت لزوم برای اطمینان از اینکه آمریکا، اسرائیل و جامعه جهانی هرگز با شبح ایران مسلح به سلاح هسته ای روبرو نخواهند شد از انجام این کار حمایت خواهم کرد.