کدام یک از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری، در پی ریاست مجلس هستند؟

رابطه میان پارلمان و بهارستان همیشه برقرار بوده است و مدعیان پاستور در بیشتر موارد پس از ناکامی در انتخابات ریاست جمهوری، در صدد کسب صندلی های سبز بهارستان برآمده اند.

در روزهایی که نمایش پیاپی تصاویر سعید جلیلی در کمیسیون برجام و حضور فعال‌تر او در عرصه سیاسی کشور بار دیگر او را به عرصه اول سیاسی کشانده است؛ در محافل خصوصی و عمومی اصولگرایان اینطور مطرح می‌شود که دبیر سابق شورای عالی امنیت ملی به عنوان یکی از اصلی‌ترین گزینه‌های سرلیستی اصولگرایان در تهران فعالیت انتخاباتی خود را کلید زده است.

این بار نیز سعید جلیلی در سه راهی تهران و قم و مشهد گیر کرده است. در قم رقیبی به نام لاریجانی دارد و در تهران لشکری از نیروهای سیاسی هستند؛ اما مشهد سال‌هاست که بدل به پایتخت جبهه پایداری شده است و برخی نزدیکانش در این شهر مسئولیت‌های اجرایی بر عهده دارند. با این حال حضور جلیلی در مجلس آینده معادلات انتخاب رئیس پارلمان را برای اصولگرایان پیچیده‌تر می‌کند.

حداد عادل که زمانی تجربه ریاست مجلس هفتم را داشت و کفش‌هایش را برای ریاست مجلس دهم جفت می‌کرد گفته می شود امروز رقیبی به نام جلیلی را برابر خود می‌بیند و از همین رو ضرورت می بیند راهی یک برنامه پربیننده شود تا چهره‌ای غیر سیاسی از خود به نمایش بگذارد و پیوند‌های خویشاوندی خود را با بزرگان نظام به اصولگرایان یادآوری کند.

اما از جمع هشت مدعی صندلی پاستور در سال 92، افراد دیگری هم هستند که سودای حضور در مجلس را دارند و البته از حمایت‌های بی دریغ رسانه ملی محروم هستند. مشهورترین این افراد محمدرضا عارف است که او نیز صندلی ریاست را نشانه رفته است با این حال از همان فردای انتخابات، وی گزینه بالقوه اصلاح‌طلبان برای حضور در انتخابات بود.

غرضی، مرد متفاوت انتخابات 92 نیز اعلام کرده است در انتخابات امسال برای مجلس حضور خواهد داشت. اما ولایتی و قالیباف و رضایی در مسئولیت‌هایی قرار دارند که برای حضور در مجلس باید استعفای خود را اعلام می‌کردند.

بازماندگان 84

برخی نامزدهای انتخابات 84 تلاش‌هایی برای ورود به مجلس نشان دادند. مشهورترین این افراد لاریجانی بود. وی در ابتدا به شورای عالی امنیت ملی رفت اما در نهایت با احمدی‌نژاد ،به مشکل خورد و راهی قم شد تا هشت سال در قامت ریاست قوه مقننه تا حدی مانع بی قانونی احمدی‌نژاد باشد.

از آن جمع هاشمی و کروبی که سابقه مجلس داشتند و قالیباف و محسن رضایی که از سپاه وارد عرصه انتخابات شده بودند از خیر حضور در مجلس گذشتند تا یک بار دیگر نامزد انتخابات ریاست جمهوری باشند.

مهرعلیزاده و معین نیز سرنوشت مشابهی داشتند. هر دوی این نامزدها از سال 84 حضور کمرنگی در عرصه سیاست ایران داشتند و بار دیگر در آستانه انتخابات 94 اسم آنها در محافل سیاسی اصلاح‌طلبان شنیده می‌شود. از این دو تن، مهرعلیزاده روی خوش بیشتری به دعوت کنندگان نشان داده است اما مصطفی معین همچنان به کار طبابت مشغول است.

شکست‌خوردگان 80

در سال 80 اصولگرایان برای رقابت با خاتمی با 9 نامزد وارد عرصه رقابت‌ها شدند که هر کدام رای خاتمی را در شهری بشکنند. در نهایت آرای شش نامزد از آرای باطله هم کمتر بود و خاتمی رئیس جمهور شد.

اما رقیبان خاتمی نیز سودای مجلس داشتند. اولین نفر احمد توکلی بود که به مرور تبدیل به مرد شماره یک اقتصادی مجلس شد. شهاب‌الدین صدر نیز راه توکلی را پیمود و از نظام پزشکی به بهارستان رفت هرچند در انتخابات مجلس نهم شورای نگهبان صلاحیت او را احراز نکرد و پشت در مجلس باقی ماند.

حسن غفوری‌فرد نیز دو سه باری برای مجلس و شورای شهر نامزد شد و توفیقی به دست نیاورد گرچه در روزهای گذشته ریاست خانه احزاب را بر عهده گرفته است.

دیگر افرادی که در انتخابات 80 نامزد شدند تاثیری در سیاست ایران نداشتند اما رابطه میان پارلمان و بهارستان همیشه برقرار بوده است.