احمدی نژاد چگونه نامزد اصولگرایان شد؟

پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

به گزارش انتخاب به نقل از آینده؛ در اولین تلاش در این زمینه،امیر مقدم، كه در آن مقطع مسئول روابط عمومی جامعه اسلامی مهندسین و همزمان مسوول دفتر دبیر كل این تشكل نخبه اصولگرا بوده، در یادداشتی اطلاعات دست اولی در اختیار ما گذاشته است؛ اهمیت جامعه اسلامی مهندسین و شخص باهنر به عنوان یكی از لیدرهای جریان اصولگرا به ویژه از آنجا افزایش می یابد كه باهنر به گفته خودش اولین نفر در خلقت بوده كه رئیس جمهوری احمدی نژاد را پیش بینی كرده است!

امیر مقدم می نویسد:

در ریاست جمهوری دوره نهم جامعه اسلامی مهندسین در كنار دیگر احزاب اصولگرا، حاضر به حمایت از محمود احمدی نژاد، عضو ‏شورای مركزی خود كه مدتی هم مسئول واحد سیاسی بود، نشد و در عوض از علی لاریجانی حمایت كرد و دبیركلش هم در ‏قامت رییس ستاد مركزی این كاندیدا فعال شد.

در مرحله دوم از این دوره نیز ضمن بیانیه ای آقایان هاشمی رفسنجانی و احمدی ‏نژاد را اصولگرا و رأی به هر دو را یكسان دانست. هرچند اكثر چهره های شاخص تشكل و عضو شورای مركزی ترجیح دادند ‏به هاشمی رفسنجانی رای دهند، بگذریم از این كه بعدها بعضی رأی خود به هاشمی را انكار كردند. ‏

بسیاری از سیاسیون عدم حمایت احزاب از احمدی نژاد در آن انتخابات را به دلیل نگاه و مواضع نامبرده به احزاب و تكرار و ‏تأكید بر سخنانی از این دست كه «دولت برآمده از احزاب نیست»، می دانند. موضوعی كه دبیركل حزب سابقاً متبوع ایشان در ‏رد آن می‌گفت، بستر رشد احمدی نژاد در حزب فراهم شده و از طرفی رای شخص ایشان همان رای مرحله اول انتخابات نهم است. ‏وگرنه در مرحله دوم، این آرای دیگر كاندیداها بود نیز به سبد ایشان سرازیر شد.‏

در دوره دهم نیز برآیند مواضع دبیر كل، خروجی جلسات درون تشكیلاتی، عملكرد سوال بر انگیز دولت در بسیاری موارد از ‏جمله تحولات پی در پی در سطح كلان و همراهی تشكل جامعه اسلامی مهندسین با جامعتین -بویژه جامعه روحانیت مبارز كه از مدتها قبل بر سكوت ‏تأكید كرده بود- عوامل و نكاتی بودند كه سبب می شدند هیچ كس هرگز حمایت جامعه اسلامی مهندسین از احمدی‌نژاد را ‏متصور نباشد.  ‏

با نزدیك تر شدن به انتخابات دوره دهم، حضور تعدادی از اعضای شاخص جامعه همچون داوود دانش جعفری در كمپین انتخاباتی محسن ‏رضایی و پیوستن تعدادی از افراد در بدنه تشكل به اصولگرایان حامی میرحسین موسوی و همراهی آنها با چهره هایی چون سید ‏رضا اكرمی و عباس آخوندی و غیره(در حمایت از كسی كه در آن مطقع نامزد رسمی و مورد تایید نظام بود و بسیاری از بزرگان ‏اصول‏گرا حتی وی را اصولگرا خوانده بودند) چنین می نمود كه جامعه اسلامی مهندسین قطعاً به گزینه سكوت فكر كند و وارد ‏عرصه حمایت از احمدی نژاد نشود. ‏

اما چرا چنین نشد؟
آن روزها دو رویكرد اصلی در تشكل وجود داشت، یكی جوان‌تر های جامعه بودند كه فارغ از تعلقات تشكیلاتی وارد تعاملاتی ‏با دولتیان شده بودند. اكثر دبیران استانی كه دیگر یكی از مدیران استان متبوع خود نیز شده بودند، با همراهی یك یا دو نفر از ‏اعضای پر نفوذ شورای مركزی از ابتدا به دنبال حمایت مطلق از احمدی نژاد بودند، هرگز پیگیری یك مسیر روشن برای ‏رسیدن به حمایت یا عدم حمایت از كاندیدا را بر نمی تافتند و در نهایت نیز نوعی حمایت كور از احمدی‌نژاد را رقم زدند. به گونه ‏ای كه حتی در تصمیم گیری های ستاد مركزی احمدی نژاد، دخالت داده نشدند.‏

خروجی واحد سیاسی، بیانیه ها و محتوای هفته نامه جام نیز به طور كامل متأثر از همین رویكرد بود كه توسط مسئول وقت واحد ‏سیاسی مرتضی نبوی تحت حمایت بود. در واكاوی این رویكرد بسیار فراتر هم می توان رفت. آقای نبوی كه مدتی بعنوان وزیر پست و تلگراف و تلفن ‏ در كابینه میر حسین موسوی حضور داشتند و به گفته خودشان به دلیل انتشار بودجه كشور كه آن روزها به صورت محرمانه تهیه و در مجلس ‏بررسی می شد در روزنامه رسالت به دادگاه معرفی شدند، در اداره نشریه جام مشی دیگری را برگزیده بود و چندان قائل به ‏شفافیت نبود (حال آنكه بررسی محرمانه بودجه در زمان جنگ در همه جای دنیا معمول است و انتشار آن به دلیل افشای مواردی از ‏جمله میزان ذخایر ارزی، بودجه دفاعی كشور و ... حتی می تواند موازنه نظامی را به نفع دشمن تغییر دهد).

در همان مقطع رویكرد دیگری نیز در تشكل وجود داشت كه توسط دبیركل و بسیاری از اعضای شاخص حمایت می شد و در ‏این رویكرد مسیر و قاعده‌ای برای رسیدن به حمایت از احمدی نژاد یا هر كاندیدای دیگری  تعریف شده بود و بیش از كاندیدامحوری به برنامه محوری اهمیت داده می شد. در این میان عدم رضایت باهنر از مشی جام هرگز از نظرها پنهان نماند، تا آنجا ‏كه وی تصمیم به پیگیری اخذ مجوز و انتشار روزنامه «راه پیشرفت» گرفت و خبر آن را همه اعضای شورای مركزی از رسانه ‏ها دریافت كردند.‏

حضور بسیاری از چهره‌ها در جلسات شورای مركزی، به ویژه كسانی كه در مظان كاندیداتوری بودند، متأثر از همین رویكرد ‏ممكن شد، قالیباف از جمله همین افراد بود كه البته عده‌ای حضورش در شورای مركزی را بر نتافتند و با مهیا كردن زمینه ‏حضور عده‌ای كه خارج از شورای مركزی و ذوب در دولت بودند، هنگامی كه از فعالیتها و خدمات شهرداری تهران صحبت می ‏شد، آن را سیاسی خواندند و نشست را تا مرز تنش پیش بردند.‏

حضور صمیمی و پررنگ خبرنگاران دراكثر نشست های جامعه اسلامی مهندسین، بسیاری از خروجی و مواضع روابط عمومی و ... نیز به ‏لطف همین رویكرد ممكن شده بود.‏