کنایه معاون وزیر اقتصاد به دلواپسان: بالاخره همكاري با بانك جهانی جرم است يا نه؟!

محمدخزاعي معــاون وزيــر اقتصاد و رئيس كل سازمان سرمايه گذاري و كمكهـاي اقتصـادي و فني ايران به درباره یک خبرسازی توضیحاتی ارائه داد.

به گزارش انتخاب به نقل از  شبکه اطلاع رسانی تدبیر و امید، یکی از رسانه های منتقد دولت که ظاهرا وظیفه حمله به نهادهای اقتصادی کابینه را بر عهده دارد، مدعی شده بود خزاعی برای دیدار با فرزندان خود به آمریکا رفته است! خزاعی با تکذیب این خبر اعلام کرده که هیچ خویشاوندی در آمریکا ندارد. او همچنین ادعای شرکت در اجلاس واشنگتن به همراه "مترجم" را رد کرده و گفته است که اساسا نیازی به مترجم ندارد.

خزاعی در بخش دیگری از پاسخ خود، با کنایه به رفتار دوگانه منتقدان دولت تدبیر و امید که پیشتر همکاری با نهادهای بین المللی از جمله بانک جهانی را تقبیح می کردند و در زمانی که منافع آنها ایجاب می کند، آن را ضروری می دانند اعلام کرده است که "البته نمي دانم از نظر دوستان نويسنده مقاله، همكاري با بانك جهاني، جرم است يا خير ؟ زيرا در گذشته متهم به همكاري مي شديم حالا متهم به عدم همكاري !"

هنوز معلوم نیست ادعاهای کذب این رسانه وابسته به دلواپسان از کجا به آنها اعلام شده؛ بد نیست دست اندرکاران این رسانه اعلام کنند که آیا خود به واشنگتن و نیویورک خبرنگار اعزام کرده بودند که مدعی چنین اخباری هستند یا خیر؟!

متن پاسخ معاون وزیر اقتصاد به این شرح است:

۱- درج اين مطلب كه " بانك جهاني پولهاي بلوكه شده ايران را آزاد نمي كند " خلاف واقعيت و كذب محض است . بانك جهاني كه مجموعه اي از چند سازمان و موسسه است و اصطلاحاً به عنوان " گروه بانك جهاني " شناخته مي شود، يك بانك تجاري نيست كه اموال و دارايي هاي ايران را بلوكه كرده يا بتواند بلوكه كند. جمهوري اسلامي ايران مانند حدود ۱۹۰ كشور ديگر عضو بانك جهاني بوده و سهام متعلقه طبق اساسنامه بانك جهاني، مانند ساير مجامع و سازمان هاي بين المللي هر زمان كه عضويت كشوري در آن سازمان ملغي شود قابل برگشت به كشور عضو مي باشد.

بنابراين طرح موضوع فوق نه تنها با ساز و كار بانك جهاني مغايرت دارد بلكه كاملاً به دور از واقعيت و حقيقت است.
۲- اينجانب به اتفاق ۲ نفر از همكاران سازمان سرمايه گذاري (و نه مترجم كه بنده نيازي به مترجم ندارم) براي دو منظور جداگانه كه اتفاقاً همزمان شده بود به واشنگتن و نيويورك سفر كردم. يكي
شركت در اجلاس بهاره بانك كه طي آن جلسات متعددي از قبيل
G۲۴,IMF DC,.........و غيره برگزار مي شود و ديگري شركت در اجلاس مهم و سالانه سازمان ملل تحت عنوان« تامين مالي براي توسعه» كه بدعوت سازمان ملل انجام گرفته بود.
برخلاف آنچه كه در مقاله آمده بود " معاون طيب نيا براي پيگيري مطالبات ايران از بانك جهاني وقت نگذاشته " لازم است باستحضار خوانندگان محترم برسانم كه :

اولا" : اينجانب فقط يك روز و نيم را در نيويورك بسر بردم و علاوه بر شركت در جلسه اصلي و جلسات حاشيه اي كنفرانس مذكور، از سوي كشورمان در سازمان ملل سخنراني و مواضع كشورم را بيان نمودم. بويژه آنكه اينجانب تنها سخنراني بودم كه با انتقاد از وضعيت موجود در خاور ميانه، جنگ افروزيها و حمايت از تروريست ها در منطقه خاور ميانه و شمال آفريقا را عامل اساسي عدم توسعه و فقر و گرفتاري مردم خواندم ونه فقط كمبود منابع مالي. از سوي ديگر درهمين فرصت كوتاه جلسات كاري با رئيس اسكاپ و همچنين دبيركل " همكاريهاي جنوب - جنوب " داشتم و زمينه ها و برنامه هاي همكاري جمهوري اسلامي ايران با اين دو سازمان مهم وابسته به سازمان ملل را بررسي و مورد بحث قرار داديم .
لذا برخلاف مطلب درج شده توقف در نيويورك بسيار كوتاه و هدف از سفر نه ديدار با جناب آقاي دكتر ظريف يا جناب آقاي رحماني فضلي وزير محترم كشور بوده است كه اتفاقاً هر دو بزرگوار همزمان براي شركت اجلاس هاي ذيربط خود در نيويورك تشريف داشتند، نه ديدار بستگان و آشنايان در نيويورك بوده است كه بنده جز دوستان نمايندگي و سفراي محترم كشورمان آشناي ديگري در نيويورك ندارم.

ثانيا" اينكه مرقوم فرموده اند بنده فقط " يك روز در واشنگتن بوده و وقت براي اخذ مطالبات كشورمان از بانك جهاني نگذاشته ام" نيز خلاف است . بنده طي ۴ روز اقامت در واشنگتن ( باستثناي سفر به نيويورك )، علاوه بر شركت در جلسات اجلاس بهاره با مساعدت و برنامه ريزي خوب نماينده كشورمان در بانك جهاني ده ها ملاقات و جلسه كاري با مسئولين بانك جهاني، وزراء و نمايندگان كشورها داشتم و اتفاقاً تمام اين ملاقات ها، علاوه بر بحث پيرامون مسائل دوجانبه، پيرامون از سرگيري و برنامه ريزي براي همكاريهاي آتي بانك جهاني با كشورمان بود.

-۳- به عنوان نمونه ملاقات با وزراي اقتصاد اتريش، ايتاليا و معاون وزير اقتصاد روسيه و ملاقات با حدود نيمي از مديران اجرايي كشورها كه صاحب كرسي در بانك هستند و هركدام به تنهايي چندين كشور را نمايندگي مي كنند ( بانك جهاني ۲۵ كرسي دارد كه هر كرسي به جز آمريكا، روسيه، فرانسه، چين، عربستان و انگلستان كه خور يك كرسي دارند ، چندين كشور را در يك گروه نمايندگي مي نمايند ) . كه مي توان به ملاقات با مديران و نمايندگان كشورهاي چين، كانادا، روسيه، شيلي، اتريش، ايتاليا، پاكستان، الجزاير، كويت، هند، كشورهاي نورديك و با برخي ديگر از نمايندگان كشورها اشاره كرد كه محور همه مذاكرات مسئله بانك جهاني بود.
البته نمي دانم از نظر دوستان نويسنده مقاله، همكاري با بانك جهاني، جرم است يا خير ؟ زيرا در گذشته متهم به همكاري مي شديم حالا متهم به عدم همكاري !

ثالثا" : علاوه بر آن چندين ملاقات و جلسه كاري با مسئولان ارشد بانك جهاني صورت گرفت كه تا قبل از اين اجلاس در اين سطح و گستردگي انجام نشده بود . جلسات كاري با قائم مقام رئيس بانك جهاني (MD) كه دراين ملاقات كليه معاونان بانك جهاني از حوزه هاي IBRD ، IFC ، MIGA و مديران منطقه اي حضور داشتند. نتيجه اين جلسات آغاز رسمي برنامه همكاري هاي آتي با بانك جهاني بود. همچنين جلسات كاري با معاونين ديگر بانك منجمله معاونت منطقه MNA ( خاور ميانه و شمال آفريقا)، مدير منطقه MNA، مديران و كارشناسان حوزه هاي تخصصي مالي و اجرايي و مفصل تر از همه دو جلسه كاري با مديران منطقه اي كه در آن جلسات دقيقا ۳۰ نفر از روساي بخشهاي مختلف بانك از قبيل : بهداشت محيط زيست، مديريت منابع آب، كشاورزي، انرژي و IFC حضور داشتند.

نتيجه مذاكرات قبلي وزير محترم امور اقتصادي و دارايي و همچنين ملاقاتها و مذاكرات اجلاس بهاره منجر به بازگشايي پرونده همكاريهاي بانك جهاني با ايران بعد از يك توقف ۹ ساله گرديد كه در نتيجه اولين گزارش مختصر و تخصصي اقتصادي مربوط به ايران كه از سوي بانك تهيه شده بود منتشر گرديده است و ثانياً پيش نويس اوليه گزارش اصلي بانك CDR نيز تهيه گرديده است و مورد بحث واقع گرديد و تا چند ماه آينده نهايي خواهد شد .


-۴- آنها كه با كار بانك جهاني آشنا هستند مي دانند كه شروع به كار مجدد بانك و تامين مالي پروژه ها چندين مرحله دارد كه خوشبختانه مراحل اوليه آن آغاز شده است. بخاطر داريد كه در دهه ۸۰ نيز بعد از يكسال برنامه ريزي و تلاش پروژه هاي متعددي از قبيل بازسازي منطقه آسيب ديده از زلزله گيلان، پروژه هاي فاضلاب چندين شهر بزرگ و پروژه هاي بهداشتي و غيره تا قبل از سال ۱۳۸۶ تامين مالي شدند.

بنابر اين ملاحظه مي فرمايند كه طي مدت اقامت در واشنگتن و آنهم در ارزان ترين هتل موجود (كه كارشناسان بانك از آن استفاده مي كنند ) نه تنها در جلسات اجلاس بهاره شركت نمودم بلكه ده ها جلسه و ملاقات، اتفاقاً براي به جريان انداختن و تجديد روابط با بانك جهاني، البته در چارچوب منافع ملي كشور را انجام گرفت .

البته نمي دانم كه اگر در آينده هياتي از بانك جهاني براي از سرگيري مذاكرات و شناسايي پروژه ها به ايران بيايند، برخورد انتقاد كنندگان محترم چگونه خواهد بود .
درخاتمه از توجهي كه مي فرمايند سپاسگزارم.


محمد خزاعي/معــاون وزيــرو رئيس كل سازمان سرمايه گذاري و كمكهـاي اقتصـادي و فني ايران