پوتین، قدرتمندتر از همیشه/ اعراب در پی متحد جدیدی هستند؟

پوتین بر ویرانه های پالمیرا کنسرت برگزار می کند و مراسم رژه روز پیروزی راه می اندازد، برای ناتو خط و نشان می کشد و به اوپک و واشنگتن هشدار می دهد.

به گزارش انتخاب، رئیس جمهور جودکار روسیه که دستی از دور بر خوانندگی دارد و به شکار می رود و خلبانی می کند و زیر دریایی می راند این روزها در مرکز توجهات قرار دارد؛ نیروهایش را از سوریه بیرون کشیده است و برای آینده سیاسی دمشق خط و نشان می کشد و در مقابل چشمان رقیب دیرینه اش کنترل خاورمیانه را در اختیار گرفته است.

در شرایطی که آمریکا بیش از 35 هزار نیروی نظامی در خاورمیانه مستقر کرده است و صدها جنگنده واشنگتن در آسمان این منطقه رفت و آمد می کنند، روسیه اما کمتر از 2 هزار نیروی نظامی به مرزهای عربی فرستاده است و در حدود 50 جنگنده خود را در خاورمیانه مستقر کرده است. با وجود این تفاوت فاحش در حضور نظامی در یکی از مهمترین و استراتژیک ترین مناطق جهان رهبران و سیاستمداران خاورمیانه و آسیا اما به جای سفر به واشنگتن و دیدار با اوباما راهی مسکو می شوند تا با پوتین دیدار و گفت وگو کنند.

رفت و آمدهای سیاسی و نظامی ایران به روسیه در تمامی سطوح در جریان است، اخباری تایید نشده از سفر سردار سلیمانی به مسکو، سفر وزیر دفاع کشورمان به روسیه و سفر اخیر امیرعبداللهیان، معاون ظریف به این کشور در میانه ارسال موشک های اس 300 به ایران، روابط روسیه و ایران را پررنگ تر از همیشه کرده است.

در سوی دیگر، پسر پادشاه عربستان نیز راهی مسکو شد و با مقامات این کشور دیدار و گفت وگو کرد. ملک سلمان پادشاه عربستان تصمیم دارد از این کشور دیدار کند. رئیس جمهور مصر و دیگر روسا و رهبران جهان عرب نیز دیدار از مسکو را در برنامه کاری خود گنجانده اند.

وب سایت پولتیکو در مطلبی که اخیرا در این باره منتشر کرده است این سوال را اما مطرح می کند که چرا؟ چرا اعراب و اسرائیل بیشتر از آنکه به رئیس جمهور اوباما توجه کنند و عازم واشنگتن شوند درباره پوتین سخن می گویند؟ این تحلیل در ادامه خود پاسخ می دهد که به این دلیل است که روسیه از قدرت خود را برای تاثیرگذاری در روند توازن قدرت در منطقه خاورمیانه استفاده می کند کاری که آمریکا انجام  نمی دهد.

تصمیم روسیه برای دخالت نظامی در سوریه به بقای اسد و تقویت موضع وی منجر شد، امری که در نهایت و با خروج نیروهای روسیه از این کشور منجر به اثبات قدرت روسیه در منطقه شد، اقدامی که آمریکا در قبال آن  سکوت کرد. از سوی دیگر این دخالت نظامی به افزایش قدرت و حضور روسیه در خاورمیانه و کاهش انزوای آن منجر شد. امری که توجه کشورهای منطقه را به سمت مسکو جلب کرد تا در محاسبه متحدان شرق و غرب خود بازنگری کنند.

اکنون نیز به نظر می رسد اعراب منطقه که امریکا را امروز در موضع مخالف خود می بینند و واشنگتن را در قدرت یافتن امروز ایران و رفه تحریم های تهران به نوعی مقصر می دانند به دنبال آن هستند تا مسکو را با خود همراه کنند و از قدرت این کشور برای قدرت یافتن خود استفاده کنند.

*نامه نیوز