arrow-right-square Created with Sketch Beta.
کد خبر: ۲۹۸۴۴
تاریخ انتشار: ۵۵ : ۱۵ - ۰۶ تير ۱۳۹۰

سیاست ناموفق دولت:چای‌هایی كه روی دست چایكاران باد كرده‌اند

پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

جام جم نوشت : در حالی كه كار برداشت دوم برگ سبز چای در استان‌های گیلان و مازندران در چند روز اخیر آغاز شده و معاون بهبود تولیدات سازمان چای كشور خبر از آمادگی كارخانه‌های چای خشك‌كنی این دو استان برای دریافت برگ سبز چای از چایكاران داده، اما نگرانی از به فروش نرفتن چای خشك و برگ سبز چای همچون سنوات گذشته در بین چایكاران و كارخانه‌دارها شدت یافته است ؛ به گونه‌ای كه بسیاری از چایكاران در سال جاری، باغات چای را بدون تولید برگ چای به حال خود رها كرده یا در حال تبدیل آن به باغات و مزارع دیگر هستند.

سال گذشته با احیای سازمان چای كشور و خرید برگ سبز چای و چای خشك از چایكاران و كارخانه‌های چای خشك‌كنی،‌ این دو صنف سال خوبی را پس از سال‌ها ضرر و بی‌توجهی به این صنعت تجربه كردند، اما گویی این اقدام دولت در حمایت از این دو قشر تنها یك سال بیشتر دوام نیاورد، چراكه به ‌رغم مكلف بودن كارخانجات به خرید برگ سبز چای از چایكاران در سال جاری،‌ چای خشك انبار شده در این كارخانه‌ها مشتری‌ای ندارد. به همین خاطر كارخانه‌داران امسال تمایلی به خرید برگ سبز چای از چایكاران ندارند.

رها شدن مزارع چای

مدیرعامل یكی از كارخانه‌های چای استان گیلان كه خود نیز مزرعه چای دارد، با بیان این‌كه به دلیل نداشتن صرفه اقتصادی، مزرعه‌اش را به حال خود رها كرده و این مزرعه اكنون به علفزار و مزرعه تمشك خودرو تبدیل شده است به «جام‌جم» گفت: امسال در چین اول كه از اوایل اردیبهشت تا اواسط خرداد بود موفق به خرید برگ سبز چای از چایكاران و تبدیل آن به چای خشك شدیم، اما این چای هم‌اكنون در انبارهای ما بدون مشتری مانده و به فروش نرفته است.

بهمن امام‌قلی افزود: در چین دوم هم كه برداشت آن آغاز شده است، اقدام به خرید برگ چای از چایكاران خواهیم كرد، اما در چین‌های سوم و چهارم كه اواسط مرداد و اوایل مهر خواهد بود،‌ مطمئنا به دلیل فروش نرفتن چای خشك خودمان، توان خرید از چایكاران را نخواهیم داشت و احتمالا چای آنها نیز روی دستشان باقی خواهد ماند و بشدت متضرر خواهند شد.

این نگرانی از عدم فروش برگ سبز در چین‌های بعدی در حالی است كه چایكاران در سال جاری و بابت فروش محصول چین اولشان در نیمه اردیبهشت، هنوز هیچ پولی از دولت دریافت نكرده‌اند. هر چند همان نرخ 600 تومان برای خرید تضمینی چای درجه یك و 320 تومان برای خرید چای درجه 2 نیز در صورت پرداخت برای كشاورزان به صرفه نیست و كفاف هزینه‌ها و زحمت آنها را هم نمی‌دهد.

این عضو سازمان چای كشور به مقایسه وضعیت چای در سال گذشته و امسال پرداخت و گفت: با احیای سازمان چای در سال گذشته،‌ اقدامات بسیار خوبی از طرف این سازمان در راستای حمایت از كشاورز،‌ صنعت چای و تولید داخلی صورت گرفت كه یكی از این اقدامات تحویل 2 كیلو حواله واردات به كارخانه‌دار در ازای تولید یك كیلو تولید چای خشك بود. از طرفی تجار كه پیش از این مستقیم از دولت حواله واردات دریافت می‌كردند، تشویق و مكلف به دریافت این حواله‌ها از كارخانجات و آن هم به شرط خرید تولید داخلی از آنها شدند. این اقدام هم باعث خرید برگ سبز چای از كشاورز توسط كارخانه‌دار و هم فروش چای خشك تولیدی این كارخانجات می‌شد كه این هم به نفع كشاورز، هم كارخانجات و هم تولید داخلی بود. وی افزود: در سال جاری شركت طرف قرارداد دولت كه اقدام به خرید چای و دریافت حواله از ما می‌كرد عملا كنار كشید و امسال برخی شركت‌ها و تجار تنها به قصد دریافت حواله به سراغ ما می‌آیند. ولی چای خشك ما را نمی‌خواهند و برخلاف سال گذشته هیچ اجبار و توجه و نظارتی برای این معامله وجود ندارد.

انبارسازی چای


به گفته امام‌قلی، تجار هم دلیل موجهی برای نخریدن چای خشك كارخانجات دارند، چراكه دولت در انبارهای خود را امسال به روی آنها گشوده و چای خشك انبار شده خود را كه مربوط به سال‌های گذشته است با كیلویی 200 تومان به خریداران عرضه می‌كند و طبیعی است كه آنها چای 200 تومانی را از دولت دریافت كنند تا چای 5 هزار تومانی را از كارخانه‌دار.این كارخانه‌دار خاطرنشان كرد: این تجار چای خشك ارزان قیمت و بعضا تاریخ مصرف گذشته را از دولت خریداری و آن را با چای خارجی، مخلوط و روانه بازار داخلی یا خارجی می‌كنند و با ورود این نوع چای به بازار، عملا بازار اشباع شده و جایی برای عرضه و فروش محصول ما نمی‌ماند.

یكی از چایكاران صومعه‌سرایی كه در سال‌جاری اقدام به تخریب مزرعه چای خود و تبدیل آن به باغ صنوبر كرده است نیز در این خصوص گفت: در سال‌های اخیر به دلیل حضور بخش خصوصی در این بخش و تعیین نرخ پایین خرید برگ سبز چای از یك سو و واردات بی‌رویه چای و اشباع بازار از سوی دیگر، این زراعت نه‌تنها سودی برای ما نداشت كه هزینه و زحمت آن روی دوشمان سنگینی می‌كرد و عملا متحمل ضرر و زیان زیادی در این سال‌ها شده بودیم.تبدیل 40 درصد از باغات چای گیلان و مازندران در سال‌های اخیر به باغات كیوی و دیگر محصولات یا تخریب آنها به قصد ویلاسازی، گواه و تاییدی است بر گفته‌های این چایكار، هرچند این تخریب و تبدیل‌ها به گفته امام‌قلی، در پنج شش سال گذشته روند كندتری داشته؛ اما همچنان وجود دارد و با وضعیت سال جاری شاید دوباره شدت گیرد.

نظرات بینندگان