پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : افراط و زیادهروی آمریکا در استفاده از تحریمها، ضرر زیادی به این کشور وارد میسازد و بسیاری از کشورها و شرکتهای زیادی را از فرصتهای تجاری و سرمایهگذاری محروم میکند که موجب بهرهبرداری و سودبردن دیگر کشورها از آن میشود.
به گزارش انتخاب، روزنامه مصری الاهرام در مقالهای به قلم مصطفی السید با عنوان «جنگ تحریمهای آمریکا علیه روسیه و ایران» با اشاره به تصویب طرح تحریمهای جدید در کنگره در راستای بکارگیری سلاح تحریمهای اقتصادی علیه روسیه و ایران و کره شمالی مینویسد: کانونهای تصمیمگیری آمریکا درصدد تحقق دو هدف هستند؛ نخست اعمال فشار و مجازات روسیه بدلیل ایستادگی در مقابل منافع آمریکا در سوریه و اوکراین و بهعلاوه کشاندن ترامپ به برخورد با پوتین و تخریب روابط آنها، درحالی که ترامپ در رقابتهای انتخاباتیاش درصدد اصلاح روابط واشنگتن و مسکو و جایگزینی همکاری به جای برخورد در زمینه مبارزه با تروریسم و بحران سوریه بود.
به نوشته این نویسنده مصری، ایران از قرار گرفتن در فهرست تحریمهای جدید شگفت زده نشد، زیرا ترامپ قبلا نسبت به دست کشیدن از تعهدات آمریکا در رفع تحریمهای درج شده در توافق هستهای تاکید کرده بود، توافقی که ترامپ آن را بدترین توافق در تاریخ آمریکا توصیف کرده بود. همزمان شاهد آزمایش سامانه بومی و پیشرفته ضدموشکی صیاد با قابلیت انتقال به سوریه و عراق و حزب الله و افتتاح پایگاه فضایی و پرتاب موشک ماهواره بر از سوی ایران بودیم.
نویسنده در ادامه تاکید میکند: افراط و زیادهروی آمریکا در استفاده از تحریمها، ضرر زیادی به این کشور وارد میسازد و بسیاری از کشورها و شرکتهایی زیادی را از فرصتهای تجاری و سرمایهگذاری محروم میکند که موجب بهرهبرداری و سودبردن دیگر کشورها از آن میشود. چنانچه اراده کشورهای هدف این تحریمها را به تشکیل پیمانها و ائتلافهای اقتصادی متخصام با آمریکا تقویت میکند. فرانسه و آلمان با ابراز ناخرسندی از تحریمهای آمریکا، آن را موجب پیچیدهتر شدن اوضاع و ناقض قوانین و توافقات بینالمللی دانستند. این یعنی اروپا با تصمیمات یکجانبه آمریکا همراهی نمیکند و یعنی تحریمهای آمریکا نه تنها تاثیرگذار نیست، بلکه شکاف بین واشنگتن و متحدان اروپاییاش را میافزاید.
نویسنده همچنین با اشاره به اعلام همزمان توقف کمکهای آمریکا به گروههای مخالف سوری و ناامیدی آمریکا از آنها و دست به گریبان بودن ائتلاف آمریکایی به اختلافات درونی بهدلیل بحران قطر و ناتوانی آمریکا و اروپا از مهار این بحران مینویسد: به نظر نمیرسد که اقتصاد آمریکا قادر به پشت سر گذاشتن بحران باشد، زیرا همه نشانهها حاکی از افزایش کسری میزان مبادلات تجاری این کشور علیرغم وعدههای ترامپ دارد و تحریمهای قبلی آمریکا نیز علیه این سه کشور هیچ نتیجه ملموسی در تغییر سیاستهای این کشورها در بر نداشته است، بلکه نتایج معکوسی داشته و روسیه را به سوی تقویت روابط با کشورهای «بریکس» و گروه شانگهای سوق داده و ایران تا حد زیادی موفق به استقلال اقتصادی و توسعه ظرفیتهای ذاتی خود در عرصههای صنعتی به خصوص صنایع نظامی شده است. کره شمالی نیز که اصلا هیچ ارتباط اقتصادی با آمریکا ندارد و به شکل اساسی پیوندی قوی با چین دارد و چین هم در سایه تهدیدات نظامی و اقتصادی آمریکا، امکان ندارد دست از حمایت از کره شمالی بکشد. این یعنی اینکه تحریمها چیزی بهجز ابزاری برای بروز تنش جدید نیست که هیچ سودی هم در ورای آن برای ایالات متحده ندارد، به جز اصرار بر پایان سلطه آمریکا و تقویت نظام چند قطبی که سیاستهای تحریمی و استقرار نیروهای بیشتر آمریکا هم مانع از آن نشده است، بلکه اعمال تحریمهای بیشتر با ناکامی در تحقق اهداف خود، ضربه جدیدی بر وجهه و پرستیژ مخدوش شده آمریکا وارد کرده است.