ترديد نبايد كرد كه حركت آزادى خواهانه مردم در تهران و تبريز و چند شهر ديگر تاريخ ما را به گونه‌اى ديگر رقم زده است.
به گزارش «انتخاب»؛ چهاردهم مرداد، سالگرد انقلاب مشروطه ایران، یادآور حماسه حضور و عزم ملی مردم ایران در مبارزه با استبداد و استیلای خارجی است و بدون شک یکی از رویدادهای مهم تاریخ ایران و جهان در آغاز قرن بیستم است.
این رویداد پیشروترین حرکتی بود که ملتی می‌توانست برای پیگیری حقوق فردی خود در جامعه انجام دهد و ثمره آن، تشکیل مجلس شورای ملی و تصویب نخستین قانون اساسی بود.
جنبش مشروطه یا انقلاب مشروطیت مجموعه کوشش‌ها و رویدادهایی است که در دوره مظفرالدین شاه قاجار و سپس در دوره محمدعلی شاه قاجار برای تبدیل حکومت استبدادی به حکومت مشروطه رخ داد و منجر به تشکیل مجلس شورای ملی و تصویب اولین قانون اساسی ایران شد.
از ابتدای سلطنت ناصرالدین شاه نارضایتی مردم از ظلم وابستگان حکومت رو به رشد بود. شروع جنبش را معمولاً از ماجرای گران شدن قند در تهران ذکر می‌کنند. علاءالدوله حاکم تهران هفده نفر از بازرگانان و دونفر سید را به جرم گران کردن قند به چوب بست. این کار که با تائید عین الدوله صدراعظم مستبد انجام شد اعتراض بازاریان و روحانیان و روشنفکران را برانگیخت.
خواست برکناری عین الدوله و عزل مسیو نوز بلژیکی و حاکم تهران و حتی عسگر گاریچی به میان آمد و اعتصاب در تهران فراگیر شد. عدهای از مردم و روحانیان به صورت اعتراض به حضرت عبدالعظیم رفتند.
مظفرالدین شاه وعده برکناری صدراعظم و تشکیل عدالتخانه را داد. هنگامی که به وعده خود عمل نکرد علما از جمله سیدین سندین آقا سید محمد طباطبائی و آقا سیدعبدالله بهبهانی به قم رفتند و تهدید کردند که کشور را ترک می‌کنند و به عتبات عالیات خواهند رفت. عدهای هم در سفارت انگلیس متحصن شدند. عین الدوله با گسترش ناآرامی‌ها در شهرهای دیگر استعفا کرد و میرزا نصرالله خان مشیرالدوله صدراعظم شد.
شاه فرمان تشکیل مجلس شورای ملی را در ۱۴ مرداد ۱۲۸۵ شمسی امضا کرد و حکومت مشروطه برای اولین بار در ایران تأسیس شد.
پس از مرگ مظفرالدین شاه، ولیعهد او محمدعلی میرزا شاه شد و از همان ابتدا به مخالفت با مشروطه و مجلس پرداخت. او در مراسم تاجگذاری خود نمایندگان مجلس را دعوت نکرد.
محمدعلی شاه به مجلس رفت و سوگند وفاداری یاد کرد. پس از چند روز عدهای را علیه مجلس در اطراف آن جمع کرد و به درگیری با نمایندگان و مدافعان مجلس پرداختند. با بمبی که یاران حیدرخان عمواوغلی به کالسکه حامل محمدعلیشاه انداختند به مقابله جدی با مجلس پرداخت و به باغشاه رفت و بریگاد قزاق را برای مقابله با مجلس آماده کرد.
فرمانده بریگاد قزاق حمله به مجلس را آغاز کرد. لیاخوف با نیرو‌هایش مجلس را محاصره کردند و ساختمان مجلس و مدرسه سپهسالار را در ۱۴۸۱ گیلکی، را به توپ بستند.
پس از حمله به مجلس و پخش خبر آن، در شهرهای دیگر ایران شورش‌هایی برخاست. مردم تبریز و بختیاری‌ها با شنیدن خبرهای تهران به هواداری از مشروطه و مخالفت با محمدعلی شاه برخاستند. علی مسیو، ستارخان، باقرخان و حیدرخان عمواوغلی در تبریز به بسیج مردم و سازماندهی نیروی مسلح (مجاهدین مشروطه) برای مقابله نیروهای دولتی دست زدند.
مجاهدین بختیاری با حرکت به سوی تهران و با همراهی مجاهدین شمال به فرماندهی سپهدار اعظم که در نزدیکی تهران به هم پیوستند، پس از شکست مقاومت نیروهای استبداد صغیر موفق به فتح تهران شدند.
سید حسن خمینی درباره انقلاب مشروطه می‌گوید: ترديد نبايد كرد كه حركت آزادى خواهانه مردم در تهران و تبريز و چند شهر ديگر تاريخ ما را به گونه‌اى ديگر رقم زده است. درباره اين حادثه بسيار نوشته اند ولى جا دارد كه همه دوستان را به اين مقطع تاريخ ساز از حيات كشورمان ارجاع دهم و از همه بخواهم كه ايران قبل و بعد آن را بخوانند. مشروطه و اتفاقات تلخ و شيرين پس از آن از زمره درس آموزترين حادثه‌هاى سياسى براى ماست. اين روز بزرگ را گرامى مى‌داريم.
