پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : از اواسط دهه 1970 مشخص شد صدام به جای استفاده از ثروت نفتی عراق قصد سوءاستفاده از آن برای تحکیم زرادخانه‌اش و دست درازی به کشورهای اطراف را دارد. بیش از 4 دهه بعد از آن موفقیت ارتش آزاد شده عراق در جبهه رویارویی با تروریست‌ها و مخالفان باعث آزادی موصل در ماه تیر و رهایی کرکوک در آبان ماه شده است و به نظر می‌رسد که دولت بغداد بعد از دهه‌ها زندگی در تنش‌های مرگبار به سوی نقطه‌ای می‌رود که بوی یک آرامش نسبی را می‌دهد.
برای دولت حیدرالعبادی کنار زدن داعشی‌ها و آرام‌سازی کردهای داخل این کشور به شکلی همزمان کاری اصلاً آسان نبوده است اما ارتش این کشور بدون دریافت کمک‌های وسیع از نیروهای خارجی در هر دو زمینه فوق پیروز ظاهر شده و ساختارشکنی کرده است. ایاد علاوی یکی از اعضای سابق کابینه عراق و تاریخ‌نگار فعال این کشور می‌گوید: «تاراندن داعشی‌ها که عراق را برای ما به جهنم تبدیل کرده بودند و آرام‌سازی فضای اقلیم کردستان و محکم ایستادن در برابر امریکایی که همچنان در بغداد باج‌خواهی می‌کند، دولت عراق را به برنده تقریبی تمامی ستیزهای 2017 تبدیل کرده است تا نقطه آرامش و صلح و سلطه آرمان‌های ملی هنوز فاصله زیادی وجود دارد اما این حرکت آغاز شده است. بی‌گمان حیدرالعبادی از زمان هدف گرفتن داعشی‌ها در کرکوک، کمتر اشتباهی در محاسبات و مانورهای خود داشته است.
البته بغداد هنوز ایمن نیست و بمب‌ها و مین‌های به جای مانده از سال‌های آخر صدام و سال‌های اخیر داعش، زندگی را تبدیل به یک ریسک بزرگ و «مرگ» را همسایه نزدیک «زیست» ساخته است اما سرکوب حرکت جدایی خواهانه اخیر کردها و پیش رفتن مسعود بارزانی رهبر آنها به سوی یک استعفای اجباری و مصلحتی مسأله دیگری است که می‌گوید چیزی شبیه به صلح در حال استقرار در بغداد است. البته خاطرات عملیات تروریستی در عراق تازه و همچنان محسوس و رتق و فتق کارها سخت و جانکاه است اما قدرت گرفتن هر چه بیشتر شیعیان در عراق که همیشه به صلح اندیشیده‌اند باب‌های تازه‌ای را در مناسبات حکومتی گشوده است.
سهم‌خواهی دائمی غربی‌ها نیز در بغداد به آرامی مشروعیت خود را از دست داده و 12 سال بعد از برکناری صدام که عراق را بازیچه دست خارجی‌ها کرد، دولت و مردم عراق به نقطه‌ای رسیده‌اند که بدانند اگر روی پای خود نایستند هر دستاورد مثبت و زیبایی فقط یک پز ظاهری و گذرا خواهد بود. عراق در 4 دهه اخیر آنقدر زیاده‌خواهی کرد و به این سو و آن سو لشکرکشی و کویت را تسخیر و ایران را به جنگی وسیع با خود وادار کرد که اینک رهبرانش هیچ گریزی از واقعیت را پیش روی خود نمی‌بینند و تنها واقعیت، لزوم آرامش‌طلبی و صلح‌خواهی و حرکت به سوی ترمیم ویرانه‌هایی است که بر اثر خودکشی‌های سیاسی صدام و حرکات ددمنشانه داعشی‌ها برجای مانده و البته تعمیر و ترمیم آن آسان نخواهد بود.
منبع : روزنامه ایران
