العرب نوشت: با بررسی مواضع ملتهای عربی نسبت به عربستان سعودی در می یابیم که این مواضع توسط احساساتی اداره می شود که تبلیغات عداوت آمیزی آن را بوجود آورده است.
به گزارش «انتخاب»، این روزنامه عرب زبان آورده است: مردم عربستان سعودی به یقین می دانند که ملتهای عربی از دولت آنها بیزارند و آرزوی شکست و فروپاشی آن را دارند، در حالی که این ملتها ایران و عناصر آن در منطقه را دوست دارند. دلایل سعودی برای اثبات این مطلب نیازی به بررسی و دقت نظر ندارد؛ در هر بحرانی، بزرگ یا کوچک، برای هر دولت عربی، ملتهای این دولتها شروع به ناسزا گویی و نثار فحش در شبکه های اجتماعی به دولت سعودی می کنند؛ برای مثال، لبنانی ها،بویژه نخبگان، در جریان بحران استعفای حریری، ارزوی زوال دولت سعودی را می کردند.
این نخبگان لبنانی از دفاع از ایران خجالت نمی کشیدند و به هر شکلی، نفوذ آن در دولتهای عربی را توجیه می کردند. در این میان، اسامی مصری و فلسطینی دیده می شد که از ایران دفاع می کردند. چطور ممکن است یک سیاستمدار یا فرهنگی عرب بتواند خطر حضور ایران در یمن را نادیده گرفته و متوجه نتایج فاجعه بار آن در سرنوشت سعودی، مصر و تمام دولتهای عربی حاشیه خلیج (فارس) نباشد؟!
هیچ منطقی همراه با این مواضع نیست؛ جز اینکه بیزاری از عربستان، در سطحی عاطفی را توجیه کافی برای تایید تمام اقدامات ایران بدانیم؛ حتی اگر بهای این تایید، تهدید امنیت ملی عربی و بر هم زدن استقرار آن باشد. بهر حال باید اعتراف کنیم که عاطفه عربی حتی در میان فرهیختگان و نخبگان عرب، سرچشمه مواضع مردمی در ضدیت با عربستان سعودی و سیاستهای آن است.
این عاطفه ویرانگر یا نتیجه اتفاقاتی است که در گذشته بین عربستان و این دولتهای عربی گذشته است، مانند رقابت تاریخی بین مصر و عربستان بر سر رهبری امت عربی. یا از نبود کرامت قومی در میان این دولتهای عربی ناشی می شود که به جای گرایش به سوی عربستان، به سمت ایران با اسرائیل کشیده شده اند.
در زمان حاضر، نباید از جنگ تبلیغاتی و رسانه ای که دوحه، اخوان، تهران و آنکارا علیه سعودیها به راه انداخته اند و یا برخی رسانه های غربی و آمریکایی غافل شویم؛ همانطور که شبکه های بی بی سی یا فرانس 24 این اندیشه بیزاری و کراهت از عربستان سعودی را تغذیه می کنند. این مساله گهگاه در مورد دولت مصر نیز مشاهده می شود و هدف از آن، ضربه زدن به دو جناح عربی قدرتمند در پیکره امت عربی است.
