گزارش های غیررسمی از سقوط قطعات ماهواره در غرب کانادا

ماهواره مستعمل شش تنی UARS ناسا، صبح امروز (شنبه) به زمین سقوط کرد.

به گزارش  خبرگزاری آسوشیتدپرس، جزئیات ناقصی از این سقوط پیش بینی شده در دسترس است اما مرکز عملیات‌ فضایی نیروی هوایی آمریکا و ناسا اعلام کردند، این ماهواره که به اندازه یک اتوبوس است از اتمسفر زمین بر فراز اقیانوس آرام نفوذ کرده که البته لزوما بدین معنا نیست که تمام قطعات آن به داخل دریا افتاده باشد.

ناسا در آخرین بیانیه خود اعلام کرده است این ماهواره در بازه زمانی 6:53 تا 8:39 صبح امروز (به وقت ایران) سقوط کرده و اولین بار برفراز اقیانوس آرام وارد جو زمین شده است.

از آنجا که سرعت ماهواره هنگام سقوط حدود 28 هزار و 160 کیلومتر در ساعت یا پنج مایل در ثانیه (هشت کیلومتر در ثانیه) است، یک پیش بینی توام با چند دقیقه اختلاف می‌تواند به معنای اشتباهی هزار مایلی (هزار و ششصد کیلومتری) تمام شود.

منطقه پیش بینی شده برخورد ماهواره، 57 درجه شمالی و 57 درجه جنوبی - محدوده ای که تقریبا تمامی سرزمین‌های مسکونی را پوشش می دهد - بوده و گزارش‌های غیررسمی از سقوط قطعات ماهواره در غرب کانادا حکایت دارد.

طبق محاسبات ناسا، قطعات این ماهواره بیست ساله می تواند در محدوده ای به وسعت 500 مایل (حدود هشتصد کیلومتر) پخش شده باشد.

بنابر اعلام ناسا، 26 قطعه سنگین این ماهواره به احتمال زیاد در اقیانوس اطلس شمالی و به احتمال بسیار ضعیف در کانادا سقوط کرده‌اند.

بزرگترین قطعه از این ماهواره احتمالا بیش از 300 پوند (حدود 136 کیلوگرم) وزن نداشته است.

ناسا احتمال برخورد این قطعات با یک انسان را یک در 21 تریلیون تخمین زده، حال آنکه احتمال زخمی شدن یک انسان در هر لحظه یک در سه هزار و 200 است.

تاکنون هیچ انسانی در اثر سقوط تکه های اجسام فضایی زخمی و گزارشی هم از وارد آمدن آسیبی عمده به املاک و اموال داده نشده است.

با این حال همزمان با انتشار اخبار مربوط به این سقوط غیرقابل کنترل، دولت ایتالیا از ساکنان شمال این کشور خواسته که در ساعات نیمه شب و اوایل بامداد در منازل خود بمانند.

اگر به قطعه ای برخوردید که حدس می زنید قطعه ای از ماهواره است، ناسا دوست ندارد به آن دست بزنید!

به گفته دانشمندان آژانس فضایی آمریکا، ماده ای سمی در کار نیست اما این قطعات می تواند لبه هایی تیز و برنده داشته باشند.

بنابر پیمان فضایی ماورای جو که در سال 1967 بسته شده، ایالات متحده آمریکا مالک تمام قطعاتی است که از این ماهواره به جا می‌ماند و اگر دولت این کشور بخواهد می‌تواند برای باز پس‌گیری آنها اقدام کند.

براساس همین قانون اگر یکی از این قطعات به کسی یا جایی آسیبی بزند، ایالات متحده آمریکاست که باید جبران کند.

به گزارش ایسنا، UARS که بزرگ‌ترین ماهواره‌ای است که در سی سال گذشته به زمین سقوط می‌کند در سال 1991 میلادی (بیست سال پیش) به وسیله فضاپیمای دیسکاوری به فضا برده شد. ماموریت آن هم بررسی تغییرات جوی زمین بوده است.

از جمله مسائلی که این ماهواره در حل آن به دانشمندان کمک کرده است، ترکیب شیمیایی لایه اوزون بوده است.