راغده درغام در روزنامه الجمهوریه چاپ بیروت نوشت: موسسه «والدای» در دو روز دوشنبه و سه شنبه کنفرانسی را تحت عنوان«روسیه در خاورمیانه:بازی در همه زمینه ها» برگزار کرد که طی آن وزرای خارجه روسیه و ایران در ضمن سخنان خود همزمان دو لحن هشدار و دعوت به مذاکره را با هم در آمیخته بودند؛ لاوروف به آمریکا در مورد تلاشهایش برای تقسیم سوریه هشدار داده و به این دولت توصیه کرد با آتش بازی نکند. علاوه بر این، وزیر خارجه روسیه به انجام مذاکراتی برای حمایت از تقویت همکاریها بین ایران و دولتهای شورای همکاری های خلیج فارس دعوت کرد. در این میان، ظریف در مورد شاخه های گروههای ترویستی هشدار داده و کشورهای منطقه را به برگزاری مذاکراتی در جهت اعتماد سازی، با تکیه بر اصول بیانیه هلسینکی فراخواند.
به گزارش «انتخاب»؛ نویسنده این مقاله در حاشیه کنفرانس مذکور از ظریف سوال کرد «آیا شرط تشکیل یک نظام امنیتی جدید، تفکیک و فروپاشی شورای همکاریهای خلیج فارس، بعنوان نظام امنیتی کنونی دولتهای عربی خلیج فارس است؟و آیا این دعوت شامل برخی دولتها به صورت مستقل می شود، یا بلوکی از دولتها را در بر می گیرد؟»، وزیر خارجه ایران پاسخ داد:«نه این و نه آن. این فراخوان نه مختص چند دولت عضو یک بلوک و مجموعه است و نه یک دولت به تنهایی».
در ادامه این گزارش آمده است: بدین شکل ظریف با لبخند مشهور خود پاسخی زیرکانه به این سوال داد؛ چرا که اگر می گفت قصد آن است که دولتهای شورای همکاری های خلیج فارس به صورت جدا بر سر میز مذاکره در مورد شکل گیری نظام امنیتی منطقه ای جدید قرار گیرند، مشخص می شد که فکر و هدف مهم تهران، تفکیک و تجزیه این شوراست و در صورتی که تهران بعنوان عضوی از بلوک کشورهای عضو شورای همکاریهای خلیج فارس برای شرکت در این مذاکرات رضایت دهد، جایگاهش در این معادله تضعیف می شود.
لوروف اما در پاسخ به این سوال تلاش کرد اینگونه نشان دهد که هیچ کس پیشنهاد انحلال شورای همکاریها را نمی دهد و هدف اصلی اعتماد سازی در منطقه خلیج فارس است.
این اولین بار نیست که تهران ایده ایجاد نظام امنیتی جدید را مطرح کرده است. وقتی نویسنده از ظریف در مورد حضور ایران در سوریه سئوال کرد، وی پاسخ داد:ایران تنها بدنبال درخواست رسمی این دولتها وارد خاک آنها شده و این اسرائیل است که مرزهای هوایی سوریه را زیر پا گذاشته و به آن تجاوز کرده است.
اما روسیه برای تضمین عدم وقوع مقابله ای بین ایران و اسرائیل در سوریه یا لبنان، چه ابزارهایی در اختیار دارد؟ لاوروف در جواب این سوالِ نویسنده گفت: ابزار ما، نیروهای سازمان ملل در تپه های جولان و همچنین سازمان کنترل آتش بس وابسته به سازمان ملل هستند، که وظیفه جلوگیری از ایجاد درگیری را بر عهده دارند.
لاوروف بر این مساله تاکید کرد که روسیه خواستار امنیت اسرائیل است.
علاوه بر این، پیام بارزی که مسکو و برنامه های کنفرانس باشگاه والدای قصد رساندن آن را داشتند، تاکید بر خاصّ بودن رابطه بین روسیه و ایران و عدم عقب نشینی روسیه از این روابط، در مرحله حاضر است. پیام دیگر این کنفرانس، ادامه بی اعتمادی به طرف آمریکایی بود و بر اساس آن، مسکو از سکوی والدای و با افتتاح آن در حضور وزرای خارجه ایران و روسیه در واقع نسبت به واشنگتن و خواسته های آن عکس العمل نشان داد، در حالی که تهران در کنار آن بود.
مشاور امنیت ملی، هربرت مکمستر دو روز قبل در مونیخ گفته بود:«زمان مقابله با ایران و نیروهای نیابتی آن در سوریه، یمن و عراق فرا رسیده است»، مسکو از «والدای» به مکمستر پیام داد که موافق این نظر نیست و هیچ جدایی در افق بین مسکو و تهران نیست.
مسکو نمی خواهد با واشنگتن وارد نزاع شود یا اینکه طوری به نظر برسد که با ایران در مورد اجماع نیروهای مقاومت برای مقابله با آمریکا موافق است. دیپلماسی روسیه در این روزها تا اندازه ای مشوّش است و در روابطش با دولتهای خاورمیانه و ایالات متحده، نگران و متحیر به نظر می رسد.
شاخص هایی وجود دارد که نشان می دهد مسکو معتقد است اولا جنگ ایران و اسرائیل شعله ور نخواهد شد و با وجود تهدیدهای رد و بدل شده بین آنها، تنش ها کنترل شده است و ثانیا سیاست کنونی آمریکا علیه ایران در سوریه به نوعی سستی دچار می شود و دلیل آن، کنترل تنش ها بین اسرائیل و ایران در سوریه است.
