انتقاد گوهر خیراندیش از وضعيت شهر آبادان

یکی از بازيگران سينما و تئاتر کشور گفت: برای مظلویمت و محرومت مردم آبادان دادی دارم که نمی‌دانم کجا فریاد بزنم.

به گزارش ایلنا، گوهر خیراندیش شب گذشته(6 مهر) در حاشیه آیین گرامیداشت سالروز شکست حصر آبادان در محل سینما نفت این شهر در گفنگو با خبرنگار ایلنا افزود: من بارها به آبادان سفر کرده‌ام و هر بار که به اینجا می‌آیم هیچ تغییر خاصی را در شهر نمی‌بینم. از آنچه می‌بینم، عکس‌ها و تصاویر زیادی را تهیه می‌کنم و در بازگشت به تهران آن را به مسوولان نشان می‌دهم اما نمی‌دانم چرا کسی کاری انجام نمی‌دهد؟

خيرانديش گفت: وضعیت فعلی شهر آبادان درخور شان مردم مقاوم این شهر نیست و کار زیادی برای مردم این خطه از کشورمان انجام نشده است. در شهر آبادان آن تغییراتی که قابل لمس و مشاهده باشد؛ به چشم نمی‌خورد. نمی‌دانم که چطوری بایست این ندای مردم آبادان را به گوش مسوولان رساند؟

این بازیگر سینما و تئاتر گفت: نمی‌دانم که چگونه می‌توان درمورد ایثارگری‌های مردم و وضعیتی که بایستی داشته باشند و ندارند؛ سخن گفت.

خیراندیش، ابراز امیدواری کرد تا هرچه زودتر شاهد شکوفایی شهرهای آبادان و خرمشهر و رسیدن این شهرها به قوام و بهبود توان اقتصادی مردمانش باشیم.

وی ادامه داد: امید می‌رود تا بتوانیم پاسخگوی جانفشانی‌ها و رشادت‌هاي مردان؛ زنان و خواهران و برادران‌مان در شهر آبادان که ایثارگری کردند تا از حریم میهن اسلامی دفاع کنند و امروز گمنام هستند و حتی مزارشان نیز مشخص نیست، باشیم.

وي همچنین از نبود آب شرب مناسب و گاز به‌عنوان برخی مشکلات مردم این شهر نام برد و اضافه کرد: امروز در جریان بازدید از شهر شاهد بودم که مردم هنوز کپسول‌های گاز را به دوش می‌کشند و این باعث تعجب من شد. دیدم مردمی را که با گذشت 30 سال از پایان جنگ تحمیلی، هنوز هم در خانه‌های نیمه مخروبه باقی مانده از جنگ زندگی می‌کنند و این بسیار نامیمون و ناخوشایند است.

خیراندیش گفت: مسوولان می‌توانند این اماکن را به‌عنوان آثار جنگ حفظ کنند و جایی مناسب را ساخته و دراختیار مردم قرار دهند. اما هربار که به آبادان سفر می‌کنم، هیچ اتفاق یا رخداد خوبی که بتواند باری از دوش مردم مقاوم و قانع این شهر بردارد؛ را نمی‌بینم و این اتفاق خوبی نیست.

این بازیگر سينما گفت: نمی‌دانم کجا بایستی داد سخنم را ببرم. من در سال گذشته که به آبادان سفر کردم در گلزار شهدا شاهد آب‌گرفتگی درکنار مزار این عزیزان بودم به نحوی که عبور و رسیدن به مزار را با مشکل مواجه ساخته بود. از این وضعیت تصاویری را تهیه کردم و به آقای چمران نشان دادم و گفتم خانواده عزیز این شهدا برای رفتن به سر مزار شهدای خود با مشکل مواجه هستند و از او خواستم تا فکری به حال این وضعیت نماید و الان نمی‌دانم که کاری انجام شده يا خير.

او بار دیگر متذکر شد: بطور واقع نمی‌دانم حرف‌هایم را باید کجا و به چه كسي بگویم. من دادی برای این خطه از کشور و مردم خوبش دارم که نمی‌دانم کجا بایستی فریادش را سر دهم.

خیراندیش افزود: به نظر می‌رسد مردم باید خود راسا وارد کار شوند، یعنی خود بخواهند و خواسته‌شان و حتی مشکلاتشان را بصورت مکتوب نوشته و با یک نگاه درست ایرانی و درقالب تقاضای درست و منطقی از مسوولان آنها را مطالبه کنند تا شايد مسوولان رده بالای کشور بتوانند از طریق خود مردم متوجه مسایل و مشکلات آنان بشوند و از این طریق کاری برای آنان انجام دهند.