پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : آيت‌الله جوادي آملي در پاسخ به يك شبهه، تاكيد كرد: معناي قيم بودن شوهر نسبت به زن، يك امر حقوقي تخلف يا اختلاف‌ناپذير نيست.
به گزارش انتخاب به نقل از پايگاه اطلاع‌رساني بنياد بين‌المللي علوم وحياني اسراء، متن پاسخ اين استاد حوزه در خصوص اين شبهه به شرح زير است:
«معناي قيم بودن شوهر نسبت به زن يك امر حقوقي تخلف يا اختلاف‌ناپذير نيست، زيرا در صورتي كه زن استقلال اقتصادي داشته باشد و صلاحيت اداره و تدبير و نگهباني و نگهداري حيثيت خويش را واجد باشد، ميتواند در متن عقد نكاح مثلا محدوده آن قيمومت را با توافق تعيين كند كه به هيچ‌وجه به استقلال و كيان وجودي او آسيبي نرسد؛ البته تمكين غريزي غير از قيمومت خانگي است زيرا آن يك حق ديگري است كه ميتواند با تعهد متقابل و تراضي طرفين، قلمروي آن مشخص شود و تحديد بعضي از انحا يا مراتب يا مراحل آن نه با كتاب و سنت معصومان مخالف است و نه با مقتضاي عقد نكاح مباين، چون تقييد اطلاق مقتضاي برخي از عقود با توافق طرفين عقد، محذوري را به همراه ندارد.
از رهگذر فوق لازم است توجه شود كه عنوان سالار به معناي فرمانروا و حكمران و فوق قانون و غير مسئول، براي هيچ كسي نسبت به ديگري روا نيست؛ خواه در حريم خانه به عنوان مردسالاري و خواه در متن جامعه به عنوان رئيسسالاري يا فقيه‌سالاري يا عناوين ديگر زيرا مهمترين شرط صلاحيت سرپرست خانواده يا جامعه همانا دو عنصر محوري علم و عدل است، يعني در جريان تشخيص اصول مديريت، آگاه و مطلع و در اجراي اصول و مواد مديريت، عادل و معتدل باشد زيرا بازگشت چنين مسئوليتهايي در نظام اسلامي به علم و عدالتسالاري است كه همه فرهيختگان بشري خواهان چنين حكمراني و فرمانروايي هستند كه هرگز جهل به جاي علم ننشيند و جور به جاي عدل حكم نراند. نمونه آن را ميتوان از سيرت و سنت حضرت علي (ع) استفاده كرد، چنانكه حضرت امام محمد باقر (ع) نقل ميكند كه اميرالمومنين (ع) در روز گرمي از محل كار به خانه خود برميگشت، زني را ايستاده ديد كه ميگويد: شوهرم به من ستم كرد و مرا ترساند و بر من تعدي كرد و سوگند ياد كرده كه مرا بزند. حضرت علي (ع) فرمود: صبر كن كه روز خنك شود، آنگاه با تو ميآيم. زن گفت: خشم شوهرم بر من شديدتر ميشود. حضرت علي (ع) فرمود: خانهات كجاست؟ آنگاه به طرف خانه آن زن حركت كرد و به اهل خانه سلام كرد. جواني بيرون آمد. حضرت به او فرمود: اي بنده خدا از خدا بترس. آن جوان گفت: به تو چه؟ من او را ميسوزانم. اميرالمومنين (ع) فرمود: من تو را امر به معروف و نهي از منكر ميكنم، تو با منكر با من روبه‌رو ميشوي و معروف را انكار ميكني؟ مردم از راه رسيدند و حضرت علي (ع) را شناختند و به او گفتند: سلام عليكم يا اميرالمومنين. آن جوان حضرت را شناخت و به دست و پاي او افتاد و عذرخواهي كرد. آنگاه اميرالمومنين (ع) به آن زن فرمود: داخل خانهات برو و شوهرت را به چنين كاري وادار نكن.»
