پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : فارس نوشت: آقای رئیس جمهور آیا می‌دانید سلطان بن عبدالعزیز که شما از مرگش متأثر و متأسف شده‌اید، همان کسی است که فرماندهی کشتار حجاج ایرانی در سال ۶۶ را برعهده داشته است.
همه چیز با یک پیام تسلیت شروع می‌شود. "با تالم و تاثر فراوان در گذشت نابهنگام ...". دادستان آن وقت انقلاب با کلی اصرار کارمندانش راضی شده است که پیام تسلیتی برای فوت مادر یکی از مسئولین درجه یک کشوری بدهند. اما وقتی این جمله را در این پیام می‌بییند، خطاب به آنها می‌گوید "چرا دروغ می‌گویید؟ شما نه تأثر دارید، نه تالم ...".
آقای احمدی‌نژاد یک‌شنبه شب در پیامی به پادشاه عربستان - همان کسی که امروز عامل اصلی شیعه کشی و نیز حمایت از دیکتاتورهای منطقه است - مرگ ولیعهد او را تسلیت می‌گوید که در این میان چند اشکال و سؤال از لحاظ اصل نگارش پیام مزبور و محتوای آن قابل طرح و بررسی است.
رئیس جمهور به عنوان نماینده ملتی که ام‌القرای جهان اسلام محسوب می‌شود و در شرایطی که بیداری بزرگ اسلامی - و نه به زعم جریان انحرافی بیداری انسانی - به اوج خود رسیده و با الهام گرفته از انقلاب شکوهمند اسلامی موجب سرنگونی دیکتاتورهای آمریکایی شده، می‌بایست از ملت‌های مظلوم مسلمان و مستضعف حمایت کند و صریحا نسبت به "سر‌سلسله سر‌سپرده" غربی‌ها در منطقه یعنی ملک عبد‌ا... سعودی اعلام انزجار کند، نه اینکه برای وی پیامی بفرستد و این خائن که دستش به خون شیعیان مظلوم بحرین آلوده است را "خادم‌الحرمین شریفین" خطاب کند. مگر نه اینکه رئیس جمهور به عنوان مجری قانون طبق اصل سوم قانون اساسی موظف شده است سیاست خارجی کشور را بر اساس معیارهای اسلام، تعهد برادرانه نسبت به مسلمانان و حمایت بی دریغ از مستضعفان جهان تنظیم کند.
آیا رئیس جمهور حساسیت شرایط فعلی را نمی‌داند یا اینکه می‌داند اما سطح تحلیل ایشان از رخدادهای عظیم منطقه دگرگون شده است. البته نمونه‌های از این سطح تحلیل را می‌توان در عدم اعتقاد وی به جنگ فرهنگی و انکار تمدن اندلسی، مواضع غیرواقعی درباره رخدادهای سوریه و ... مشاهد کرد.
البته در این ماجرا یقینا رگه‌های همان تفکر انحرافی لانه کرده در دولت بیشتر مشخص می‌شود آنجا که در روزهایی که جوانه خیزش اسلامی در حال روییدن بود و دستگاه سیاست خارجی می‌بایست به جای انفعال، سیاستی فعلانه در حمایت از بیداری اسلامی اتخاذ می‌کرد، سرکرده این جریان بدلی مخفیانه به عربستان اعزام می‌شود.
رسانه‌های جریان انحرافی در واکنش شتاب زده به این اقدام رئیس جمهور مدعی شدند که پیام وی به پادشاه عربستان در راستای خنثی سازی سناریوی اخیر آمریکا علیه ایران انجام شد که البته این توجیه نیز در نوع خود بسیار ناشیانه و اگر از روی جهالت رسانه‌های وابسته به این جریان نباشد -که نیست- از سطح نازل و البته انحرافی این جریان حکایت دارد.
اینکه برای خنثی کردن سناریوی آمریکایی‌ها پیام تسلیت به پادشاه سعودی عربستان بفرستیم، مصداق بارز از هول حلیم در دیگ افتادن و از چاله به چاه افتادن است. یعنی اگر همچون این حضرات سناریوی آمریکا را فقط در جهت برهم زدن روابط ایران و عربستان فرض کنیم، تلاش شتابزده وناشیانه برای صمیمی جلوه دادن این روابط آیا نتیجه‌ای جز ناامیدی ملت‌های بیدار منطقه که توسط عمال آل‌سعود سرکوب می‌شوند را دربر‌دارد؟
بازهم فرض را بر این می‌گیریم که این پیام تسلیت پیرو مراودات دیپلماتیک و خنثی‌سازی توطئه شوم آمریکا صادر شده است، اما آیا پیام تسلیت معاون اول رئیس جمهور کافی نبود و اگر هم کافی نبود، آیا نمی‌شد از این القاب پرطمطراق در آن استفاده نکرد و آرزوهای دوستانه برای حکومت پادشاهی آل‌سعود نداشت؟!
آقای رئیس جمهور که "ملک عبدالله" را "خادم‌الحرمین شریفین" خطاب می‌کنند، آیا وصیت‌نامه سیاسی و الهی امام خمینی(ره) را نخوانده که حضرت روح الله در آْن صریحا آل‌سعود را خائین به حرم بزرگ الهی می‌نامند. آنجا که برای امروز ما و مسئولان می‌فرمایند " ... در این عصر که عصر مظلومیت جهان اسلام به دست آمریکا و شوروی و سایر وابستگان به آنان و از آن جمله آل سعود، این خائنین به حرم بزرگ الهی -لعنة الله و ملائکته و رسله علیهم- است، به طور کوبنده یادآوری و لعن و نفرین شوند".
آیا با این نص صریح باز می‌توان توجیهی برای خادم خاندن آل سعود عنوان کرد! الله اعلم.
رئیس جمهور در ادامه این پیام اعلام می‌کند که از مرگ ولیعهد سعودی متاثر و متاسف شده، شاید برای ایشان مرور خاطره‌ای که از شهید بزرگوار لاجوردی در مقدمه این مطلب آورده شد، بد نباشد.
آقای رئیس جمهور آیا می‌دانید سلطان بن عبدالعزیز که شما از مرگش متأثر و متأسف شده‌اید، همان کسی است که فرماندهی کشتار حجاج ایرانی در سال ۶۶ را برعهده داشته است.
آیا تسلیت فرستادن و تأسف خوردن از مرگ چنین کسی، گذشتن از خون بی‌گناهانی نیست که زیر پنجه سگان زنجیری آل‌سعود پایمال شد؟ این پیام شما اندوه دل حضرت روحالله را برطرف کرد یا برآن افزود؟
رئیس جمهور در خاتمه این پیام نیز برای دولت عربستان سعودی سلامت و بهروزی را مسئلت می‌کند در‌حالی‌که امام در وصیت نامه سیاسی و الهی خود آل سعود را لعن می‌کند. آیا می‌توان برای آل سعود که دستش به جنایات فراوانی از جمله کشتار حجاج در سال 66 سرکوب جنبش الحوثی در یمن و به خاک و خون کشیدن شیعیان بحرین آلوده است، بهروزی و سلامتی مسئلت کرد!
در پایان باید به آقای رئیس جمهور این جملات حضرت روحالله را یادآوری کرد که " اگر از صدام بگذریم، اگر مسأله قدس را فراموش کنیم، اگر از جنایت های امریکا بگذریم از ال سعود نخواهیم گذشت. ان‌شاالله اندوه دلمان را را در وقت مناسب با انتقام از امریکا و ال سعود برطرف خواهیم کرد و داغ و حسرت حلاوت این جنایت بزرگ را بر دلشان خواهیم گذاشت و با برپایی جشن پیروزی حق بر جنود کفر و نفاق و ازادی کعبه از دست نااهلان و نامحرمان به مسجد‌الحرام وارد خواهیم شد".
